Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Матеј 18 Bible Online

Матеј 18 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Матеј 18

¹Во тој час се приближија учениците до Исуса и рекоа: »Кој е поголем во царството небесно?«

²И како повика Исус едно дете, го постави меѓу нив

³и им рече: »Вистина ви велам, ако не се повратите и не бидете како деца, нема да влезете во царството небесно:

⁴кој, пак, ќе се смири како ова дете, тој е поголем во царството небесно;

⁵и, кој прима такво дете во Мое име, Мене Ме прима;

⁶а кој соблазни едно од овие мали, за него е подобро да му се обеси воденички камен на вратот и да потоне во морска длабочина.

⁷Тешко му на светот од соблазни, оти соблазните треба да дојдат; но тешко му на оној човек, преку кого доаѓа соблазната.

⁸Ако те соблазнува раката твоја или ногата твоја, отсечи ја и фрли ја од себе: подобро е за тебе да влезеш во животот без рака или без нога, отколку со двете раце и двете нозе да бидеш фрлен во вечниот оган;

⁹и ако те соблазнува окото твое, извади го и фрли го од себе: подобро е за тебе да влезеш во животот со едно око, отколку да ги имаш и двете очи, а да бидеш фрлен во геената огнена.

¹⁰Гледајте да не презрете едно од овие мали, зашто, ви велам, нивните ангели на небесата секогаш го гледаат лицето на Мојот Отец небесен.

¹¹Оти Синот Човечки дојде да го побара и спаси загубеното.

¹²Како ви се чини? Ако некој има сто овци и една од нив се загуби, нема ли да ги остави деведесет и деветте в планина и да појде да ја бара загубената овца?

¹³Па, ако се случи да ја најде, вистина ви велам, ќе се радува за неа повеќе отколку за деведесет и деветте загубени.

¹⁴Така и вашиот Отец небесен не сака да загине ниедно од овие, маливе.

¹⁵Ако згреши против тебе братот твој, оди и искарај го насамо; ако те послуша, си го придобил брата си;

¹⁶ако ли не те послуша, поведи со себе уште еден или двајца, па со устата на двајца или тројца сведоци нека се потврди секој збор;

¹⁷ако ли, пак, не ги послуша и нив, кажи ѝ на црквата; па, ако и црквата не ја послуша, тогаш нека ти биде тој како незнабожец и митник.

¹⁸Вистина ви велам: сѐ што сврзете на земјата, ќе биде сврзано и на небото; и сѐ што разврзете на земјата, ќе биде разврзано и на небото.

¹⁹Пак ви велам: ако двајца од вас се согласат на земјата да помолат нешто, што и да било, ќе им биде дадено од Мојот Отец небесен;

²⁰зашто, каде се двајца или тројца собрани во Мое име, таму сум и Јас посреде нив.«

²¹Тогаш Петар пристапи кон Него и рече: »Господи, колкупати да му простам на брата си, кога ќе згреши против мене? До седумпати ли?«

²²Исус му одговори: »Не ти велам до седум, туку до седумдесет пати по седум.«

²³»Затоа царството небесно прилега на цар, кој побарал да ја расчисти сметката со своите слуги.

²⁴Кога почна да ја расчистува сметката, доведоа при него еден што му должеше десет илјади таланти;

²⁵па, бидејќи немаше со што да плати, господарот негов нареди да го продадат него, и жена му, и децата негови, и сѐ што имаше, за да наплати.

²⁶Тогаш тој слуга падна пред него на колена и му се клањаше говорејќи: ‚Господаре, стрпи се спрема мене и сѐ ќе ти платам.‘

²⁷А Господарот на тој слуга, кога се смилува, го пушти и му го прости долгот.

²⁸Слугата, пак, штом излезе, најде еден од другарите свои, кој му должеше сто динарии, и кога го фати, го давеше и му велеше: ‚Исплати ми што ми должиш!‘

²⁹Тогаш неговиот другар падна ничкум пред нозете негови, го молеше и велеше: ‚Стрпи се спрема мене и сѐ ќе ти исплатам!‘

³⁰Но тој не сакаше, туку отиде и го фрли во затвор, дури не му го исплати долгот.

³¹Другарите, пак, негови, кога го видоа тоа што стана, многу се огорчија, па отидоа и му кажаа на својот господар за сѐ што се случи.

³²Тогаш господарот негов го повика и рече: ‚Лукав слуго, јас ти го простив целиот долг, зашто ми се молеше;

³³не требаше ли и ти да се смилиш над својот другар, како што се смилив и јас над тебе?‘

³⁴И се разгневи господарот негов, па го предаде на мачители, додека не му го исплати целиот свој долг.

³⁵Така и Мојот Отец небесен ќе направи со вас, ако секој од вас не му ги прости од срце гревовите на брата си.«