Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Марко 10 Bible Online

Марко 10 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Марко 10

¹И кога стана Исус оттаму, премина во пределите Јудејски, преку страната што е отаде Јордан. И пак приоѓаше народ кон Него; а Он, по Својот обичај, ги поучуваше.

²И пристапија фарисеите и Го прашаа, искушувајќи Го: »Допуштено ли е да ја остави човек својата жена?«

³А Он им одговори и рече: »Како ви заповеда Мојсеј?«

⁴Тие рекоа: »Мојсеј позволи да се напише разводно писмо и да се отпушти.«

⁵Одговори Исус и им рече: »Заради вашето жестоко срце ви ја напишал таа заповед.

⁶Во почетокот на светот, пак, Бог ги создаде маж и жена.

⁷Затоа човек ќе го остави татка си и мајка си,

⁸и ќе се прилепи до жената своја, и обата ќе бидат едно тело; и така, тие веќе не се двајца, а едно тело.

⁹А Бог што составил, човек да не разделува.«

¹⁰И во домот, учениците Негови пак Го прашаа за тоа.

¹¹И им рече: »Кој ќе ја напушти својата жена и се ожени со друга, тој прељубодејствува спрема неа;

¹²а и жена, ако го напушти својот маж и се омажи за друг, прељубодејствува.«

¹³И донесуваа кај Него деца, за да се допре до нив, но учениците им забрануваа на оние што ги носеа.

¹⁴Кога го виде тоа Исус, негодуваше и рече: »Оставете ги децата да приоѓаат кај Мене и не пречете им, зашто на такви е царството Божјо.

¹⁵Вистина ви велам: кој не го прима царството Божјо како дете, тој нема да влезе во него.«

¹⁶И кога ги прегрна, ги положи рацете врз нив и ги благословуваше.

¹⁷А кога излегуваше на пат, притрча некој, падна на колена пред Него и Го праша: »Учителе добар, што треба да направам, за да наследам живот вечен?«

¹⁸Исус му рече: »Зошто ме нарекуваш добар? Никој не е добар, освен единиот Бог!

¹⁹Заповедите ги знаеш: не прељубодејствувај; не кради; не сведочи лажно; не навредувај; почитувај ги татка си и мајка си.«

²⁰А тој Му одговори и рече: »Учителе, сето тоа сум го запазил од младини.«

²¹Кога го погледна Исус, му омиле, па рече: »Едно не ти достига: оди и продај сѐ што имаш, и раздај го на сиромаси, и ќе имаш сокровиште на небото; дојди и врви по Мене, кога ќе го земеш крстот.«

²²Тој, пак, кога се смути од тие зборови, си отиде нажален, зашто имаше големо богатство.

²³И кога погледна Исус, им рече на учениците Свои: »Колку е тешко за богатите да влезат во царството Божјо!«

²⁴А учениците се уплашија од зборовите Негови. Но Исус пак им одговори и рече: »Чеда, колку им е тешко на оние, што се надеваат на богатството, да влезат во царството Божјо!

²⁵Полесно ѝ е на камила да влезе низ иглени уши, отколку на богат — да влезе во царството Божјо.«

²⁶А тие се чудеа многу и си велеа помеѓу себе: »Тогаш кој може да се спаси?«

²⁷Кога ги погледна Исус, им рече: »За луѓето тоа не е можно, но не и за Бога; зашто за Бога сѐ е можно!«

²⁸И Петар почна да му говори: »Ете, ние оставивме сѐ и по Тебе одиме.«

²⁹А Исус одговори и рече: »Вистина ви велам: нема таков што оставил куќа, или браќа, или сестри, или татко, или мајка, или жена, или деца, или имот, заради Мене и Евангелието,

³⁰а да не примил, и тоа сега, во ова време, стопати повеќе од куќи, и браќа, и сестри, и татко, и мајка, и деца, и нивје, а во идниот век — и живот вечен.

³¹И мнозина први ќе бидат последни, а последните — први.«

³²Кога беа на пат, искачувајќи се за Ерусалим, Исус одеше пред нив, а тие беа уплашени, па, врвејќи по Него, се боеја. И кога ги повика повторно дванаесетте, почна да им зборува за она што ќе се случи со Него.

³³Ете, се искачуваме кон Ерусалим и Синот Човечки ќе биде предаден на првосвештениците и книжниците, и ќе Го осудат на смрт и ќе Го предадат на незнабошците.

³⁴И ќе Го исмеат, и ќе Го бијат, и ќе Го плукаат, и ќе Го убијат, и на третиот ден ќе воскресне.

³⁵Тогаш пристапија кон Него Зеведеевите синови, Јаков и Јован, и рекоа: »Учителе, сакаме да ни направиш она, што ќе побараме.«

³⁶Он ги праша: »Што сакате да ви направам?«

³⁷А тие Му одговорија: »Дај ни да седнеме до Тебе, едниот оддесно, а другиот одлево, во славата Твоја.«

³⁸Но Он им рече: »Не знаете што барате. Можете ли да ја испиете чашата што ја пијам Јас и да се крстите со крштавањето, со кое се крштавам Јас?«

³⁹Тие одговорија: »Можеме.« А Исус им рече: »Чашата, што ја пијам Јас, ќе ја пиете и вие, и со крштавањето, со кое се крштавам Јас, ќе се крстите;

⁴⁰но, да позволам да се седи од Мојата десна или лева страна, не зависи од Мене; тоа е за оние, за кои е приготвено.«

⁴¹Десетте, пак, штом го чуја тоа, негодуваа против Јакова и Јована.

⁴²А Исус, кога ги повика, им рече: »Знаете дека оние, што се сметаат кнезови народни, господарат над нив, и управниците управуваат над нив.

⁴³Но меѓу вас нека не биде така; а кој меѓу вас сака да биде поголем, нека ви биде слуга;

⁴⁴и кој сака меѓу вас да биде прв, нека ви биде роб на сите.

⁴⁵Зашто и Синот Човечки не дојде за да Му служат, но да послужи и да ја даде душата Своја за откуп на мнозина.«

⁴⁶Потоа пристигнаа во Ерихон. И кога излегуваше Исус од Ерихон со учениците Свои, и со многу народ, Тимеевиот син, Вартимеј, кој беше слеп, седеше покрај патот и просеше.

⁴⁷Па, како чу оти е тоа Исус Назареецот, почна да вика и да вели: »Исусе, сине Давидов, помилуј ме!«

⁴⁸И мнозина му велеа да молчи, но тој уште повеќе викаше: »Сине Давидов, помилуј ме!«

⁴⁹Исус застана и рече да го викнат. И го повикаа слепиот, говорејќи му: »Не бој се, стани, те вика!«

⁵⁰Тој, кога ја фрли горната облека, стана и дојде при Исуса.

⁵¹А Исус, одговарајќи му, го запраша: »Што сакаш да ти направам?« Слепиот Му рече: »Да прогледам, Учителе!«

⁵²Исус му рече: »Оди си, верата твоја те спаси!« И тој веднаш прогледа, па тргна патем по Исуса.