Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Марко 7 Bible Online

Марко 7 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Марко 7

¹Се собраа при Него фарисеите и некои од книжниците, што беа дошле од Ерусалим.

²И кога видоа дека некои од Неговите ученици јадат леб со нечисти, односно со неизмиени раце, ги укорија.

³Зашто фарисеите и сите Јудејци, држејќи го преданието на старите, не јадат, дури не ги измијат рацете до лактите;

⁴и кога ќе се вратат од пазар, не јадат, дури не се измијат; и уште многу друго има што примиле и го држат; миење чаши, чинии, котли и столови.

⁵Потоа фарисеите и книжниците Го прашаа: »Зошто учениците Твои не постапуваат според преданието на старите, но со неизмиени раце јадат леб?«

⁶А Он им одговори и рече: »Добро пророкувал Исаија за вас лицемерите, како што е напишано: ‚Овој народ со уста Ме почитува, а со срцето свое стои далеку од Мене;

⁷но напразно Ме почитува, оти проповеда човечки повелби.‘

⁸Зашто, вие, оставајќи ја Божјата заповед, го држите преданието човечко: миење чинии и чаши, и вршите многу други слични работи.«

⁹И им рече: »И така ја отфрлате Божјата заповед, за да го запазите вашето предание.

¹⁰Оти Мојсеј рече: ‚Почитувај ги татка си и мајка си‘, и ‚Кој го злослови таткото свој или мајка си, со смрт да се казни,‘

¹¹А вие велите: ‚Ако некој каже на татка си или на мајка си: корван, односно, ветено е на Бога она, со кое би се ползувал ти од мене.‘

¹²И на таков не оставате веќе ништо да направи за својот татко или за својата мајка,

¹³престапувајќи го словото Божјо со вашето предание, што сте го предавале вие; и многу такви слични работи вршите.«

¹⁴И кога го повика сиот народ, им рече: »Слушајте Ме сите и разберете:

¹⁵ништо што влегува во устата на човекот однадвор, не може да го оскверни; освен она што излегува од него, тоа го осквернува човекот.

¹⁶Ако некој има уши да слуша, нека чуе!«

¹⁷И кога се оддалечи од народот и влезе во една куќа, учениците Негови Го прашаа за параболата.

¹⁸А Он им рече: »Зар сте и вие така неразумни? Не разбирате ли дека ништо, што влегува во човекот од надвор, не може да го оскверни?

¹⁹Оти не во срцето му влегува тоа, а во стомакот, и излегува надвор, чистејќи ја сета храна.«

²⁰И уште им рече: »Она што излегува од човекот, тоа го осквернува човекот.

²¹Зашто однатре, од срцето човечко, излегуваат лоши помисли, прељубодејства, блудства, убиства,

²²кражби, лакомства, лукавства, пакости, злоби, око лукаво, богохулство, гордост, безумство.

²³Сето тоа зло однатре излегува и го осквернува човекот.«

²⁴И кога се крена оттаму, отиде во пределите Тирски и Сидонски; и кога влезе во една куќа, сакаше никој да не Го узнае. Но не можеше да се сокрие.

²⁵Зашто чу за Него една жена, чија ќерка имаше нечист дух, па, како дојде, падна пред нозете Негови.

²⁶А таа жена беше друговерка, по потекло Сирофеничанка; и Го молеше да го истера бесот од ќерка ѝ.

²⁷Но Исус ѝ рече: »Остави најнапред да се насити челадта; зашто не е добро да се земе лебот од челадта и да им се фрли на кучињата.«

²⁸И таа одговори и Му рече: »Да, Господи! Но и кучињата јадат под трпезата, од трошките на челадта.«

²⁹И ѝ рече: »За тој збор оди си! Бесот излезе од ќерка ти!«

³⁰И кога се врати дома, ја најде ќерка си како лежи на постела, а бесот беше излегол.

³¹И пак излезе Исус од пределите Тирски и Сидонски и отиде кон Галилејското Море, низ пределите на Десеттоградието.

³²И доведоа при Него еден глув и тепкав, па Го молеа да положи над него рака.

³³Исус, откако го одведе настрана од народот, ги стави Своите прсти во неговите уши; а кога плукна, го допре неговиот јазик;

³⁴па, штом погледна на небото, воздивна и му рече: »Ефата!« — што значи: »Отвори се!«

³⁵И веднаш му се отвори слухот, и се разврзаа врските на неговиот јазик и говореше чисто.

³⁶И им заповеда никому да не кажуваат. Но, во колку Он им забрануваше, во толку повеќе тие разгласуваа.

³⁷И прекумерно се чудеа и велеа: »Сѐ добро прави: и глувите ги прави да слушаат и немите да зборуваат.«