Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Марко 8 Bible Online

Марко 8 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Марко 8

¹Во тие дни, кога се беше собрал многу народ и немаше што да јадат, Исус ги повика учениците Свои и им рече:

²»Ми е жал за народот, оти три дена веќе стојат при Мене и нема што да јадат.

³Ако ги распуштам гладни по куќите нивни, ќе премалеат по патот, зашто некои дошле од далеку.«

⁴Учениците му одговорија: »Од каде може човек сите овие да ги нахрани со леб, овде во пустинава?«

⁵И ги праша: »Колку лебови имате?« А тие одговорија: »Седум.«

⁶Тогаш му заповеда на народот да поседне по земјата; па, откако ги зеде седумте лебови, заблагодари, ги раскрши и им ги даде на учениците Свои да ги разделат; и тие ги ставија пред народот.

⁷Имаа и малку риби; како ги благослови, заповеда да ги разделат и нив.

⁸И јадеа, и се наситија; и кренаа седум кошници останати парчиња.

⁹А оние, што јадеа, беа околу четири илјади. И ги распушти.

¹⁰И веднаш влезе во кораб со учениците Свои и дојде во пределите Далманутски.

¹¹И излегоа фарисеите и почнаа да се препираат со Него, па искушувајќи Го, Му побараа чудо од небото.

¹²А Он воздивна длабоко и рече: »Зошто овој бара чудо? Вистина ви велам: нема да се даде чудо на овој род.«

¹³И кога ги остави, пак влезе во коработ и премина на другата страна.

¹⁴А тие, пак, беа заборавиле да земат леб и во коработ немаа со себе повеќе, освен еден леб.

¹⁵А Он им заповеда и рече: »Внимавајте, чувајте се од квасот фарисејски и од квасот Иродов!«

¹⁶И си размислуваа помеѓу себе, велејќи: »Тоа е што немаме леб.«

¹⁷А Исус, кога ги разбра, им рече: »Што мислите дека немате леб? Зар уште не знаете и не разбирате? Уште ли е скаменето вашето срце?

¹⁸Очи имате, не гледате ли? Уши имате, не слушате ли? И не помните ли?

¹⁹Кога ги раскршив петте лебови, за пет илјади души, колку полни кошеви со парчиња кренавте?« Му рекоа: »Дванаесет.«

²⁰А седумте — за четири илјади, колку кошници со останати парчиња собравте? Тие одговорија: Седум.

²¹И им рече: »Па како тогаш не разбирате?«

²²Потоа дојде во Витсаида; и доведоа при Него слеп и Го молеа да се допре до него.

²³И кога го зеде слепиот за рака, го изведе надвор од селото и, откако плукна на очите негови, ги положи рацете над него, па го праша дали гледа нешто.

²⁴Тој, кога погледна, рече: »Ги гледам луѓето да врват како дрвја.«

²⁵Потоа пак ги положи рацете над очите негови и му рече да погледа. И му се поврати видот и ги гледаше сите јасно.

²⁶И го испрати во домот негов и му рече: »Не се одбивај в село, ниту раскажувај некому!«

²⁷И излезе Исус со учениците Свои по селата на Ќесарија Филипова. По патот ги праша учениците Свои и им рече: »За кого Ме мислат луѓето?«

²⁸Тие одговорија: »За Јована Крстител, некои за Илија, а други, пак, за еден од пророците.«

²⁹Он, пак им рече: »А вие, за кого ме мислите?« Петар Му одговори и рече: »Ти си Христос!«

³⁰И им забрани да говорат за Него кому и да било.

³¹Па почна да ги учи дека Синот Човечки треба многу да пострада, да биде отфрлен од старешините, првосвештениците и книжниците, и да биде убиен и на третиот ден да воскресне.

³²И говореше за тоа откриено. Но Петар, како Го повлече настрана, почна да Го одвраќа.

³³А Он, кога се заврте и ги погледна учениците Свои, му забрани на Петра да говори и рече: »Бегај од Мене, сатано! Оти не мислиш на она што е Божјо, туку на она што е човечко.«

³⁴И кога го повика народот и учениците Свои, им рече: »Кој сака да врви по Мене, нека се одрече од себе, и нека го земе крстот свој и нека оди по Мене.

³⁵Зашто, кој сака да ја спаси својата душа, ќе ја загуби; а кој ја загуби душата своја заради Мене и Евангелието, тој ќе ја спаси.

³⁶Оти каква полза е за човека, ако го придобие целиот свет, а на душата своја ѝ напакости?

³⁷Или каков откуп ќе даде човек за својата душа?

³⁸Зашто, кој се срами од Мене и од зборовите Мои во овој прељубодеен и грешен род, и Синот Човечки ќе се срами од него, кога ќе дојде во славата на Својот Отец со светите ангели.«