Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Лука 12 Bible Online

Лука 12 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Лука 12

¹Меѓутоа, кога се насобраа илјадници народ — така што се газеа еден со друг, Он почна да им зборува најнапред на Своите ученици: »Пазете се од квасот фарисејски, што е лицемерие.

²Нема ништо сокриено, а да не се открие, ни тајно — што не ќе се узнае;

³па затоа, што сте рекле во темнина, ќе се чуе на видело; и што сте рекле на уво во скривница, ќе биде разгласено од покривите.

⁴А вам, на Моите пријатели, ви велам: не бојте се од оние, што го убиваат телото и потоа не можат ништо повеќе да направат;

⁵но ќе ви кажам од кого да се боите: бојте се од Оној, Кој по убивањето има власт да фрли во пеколот; да, ви велам, од Него бојте се!

⁶Зар не се продаваат пет врапчиња за два асарија? И ниедно од нив не е заборавено од Бога.

⁷А вам, и косата на главата ви е изброена. Па така, не бојте се: од многу врапчиња вие сте поскапи.

⁸И ви велам: секој што Ме признае Мене пред луѓето, и Синот Човечки ќе го признае пред Божјите ангели;

⁹а кој се одрече од Мене пред луѓето, и тој ќе биде одречен пред Божјите ангели.

¹⁰На секој, што ќе каже збор против Синот Човечки, ќе му биде простено; но на оној, кој похули на Светиот Дух, нема да му се прости.

¹¹А кога ве одведат во синагогите и пред властите и началствата, не грижете се како ќе одговорите, или што ќе кажете;

¹²зашто Светиот Дух ќе ве научи во истиот час, што треба да кажете.«

¹³Некој од народот Му рече: »Учителе, кажи му на мојот брат да го раздели со мене наследството!«

¹⁴А Он му рече: »Човеку, кој Ме постави да ви судам или да ве делам?«

¹⁵Потоа им кажа: »Гледајте и пазете се од лакомство, оти животот на човека не зависи од изобилието на неговиот имот.«

¹⁶И им кажа парабола и им рече: »На некој богат човек нивата му беше родила многу;

¹⁷и мислеше во себе, велејќи: ‚Што да правам? Немам во што да ги соберам плодовите свои.‘

¹⁸Па рече — вака ќе направам: ‚ќе ги урнам амбарите свои и ќе соѕидам поголеми, и таму ќе го соберам сето свое жито и сите свои добра,

¹⁹и ќе ѝ речам на душата своја: душо, имаш многу добра, приготвени за многу години; јади, пиј и весели се!‘

²⁰Но Бог му рече: ‚Безумниче, ноќеска ќе ти ја побарам душата твоја; тоа, што си го приготвил, кому ќе му остане?‘

²¹Така бива со оној што собира добра за себе, а не се богати во Бога.«

²²И им рече на учениците Свои: »Затоа ви велам: не грижете се за душата своја, што ќе јадете, ниту за телото свое, што ќе облечете.

²³Зашто, душата е многу поскапа од храната, и телото — од облеклото.

²⁴Погледајте ги гавраните како ни сеат, ни жнеат; тие немаат скривници, ниту житници и Бог ги храни; а колку сте поскапи вие од птиците?

²⁵Па и кој од вас, грижејќи се, може да му додаде еден лакот на својот раст?

²⁶И така, кога ни најмалото нешто не можете да го направите, зошто се грижите за друго?

²⁷Погледајте ги лилјаните како растат: ни се трудат, ниту предат; но ви велам, дека ни Соломон, во сета своја слава, не се облече така, како еден од нив.

²⁸Ако, пак, тревата во полето, која денес ја има, а утре се фрла во оган, Бог така ја облекува, тогаш колку повеќе вас, маловерни!

²⁹Па затоа и вие, не барајте што ќе јадете или што ќе пиете; и не се загрижувајте!

³⁰Сето тоа го бараат и незнабошците на овој свет; а вашиот Отец знае дека тоа ви е потребно.

³¹Но барајте го царството Божјо, и сето тоа ќе ви се придаде!

³²Не бој се, мало стадо! Зашто волјата на вашиот Отец е вам да ви го даде царството.

³³Продајте ги имотите ваши и давајте милостина! Згответе си ќесиња, што нема да изветват, сокровиште на небото, каде крадец не се приближува и кое молец не го јаде;

³⁴зашто, каде што е сокровиштето ваше, таму ќе биде и срцето ваше.

³⁵Нека ви биде крстот стегнат и светилата — запалени!

³⁶Тогаш и вие ќе личите на оние луѓе, што го чекаат својот господар да се врати од свадба, за да му отворат веднаш, штом дојде и почука.

³⁷Блазе на оние слуги, што ќе ги затече господарот будни, кога ќе си дојде! Вистина ви велам, тој ќе се опаше и ќе им рече да седнат, па ќе пристапи и ќе им служи.

³⁸А ако дојде и на втора стража, и на трета дојде ли, и ги затече така, блазе на тие слуги!

³⁹Знајте го и тоа дека, ако домаќинот на куќата би знаел во кој час ќе дојде крадецот, тој би седел буден и не би дозволил да му ја поткопаат куќата.

⁴⁰И вие, значи, бидете готови: зашто, во кој час не мислите, ќе дојде Синот Човечки!«

⁴¹А Петар Му рече: »Господи, за нас ли ја кажуваш оваа парабола, или за сите?«

⁴²Тогаш Господ рече: »Кој е тој верен и мудар слуга, кого го поставил неговиот господар над своите слуги, за да им дава потребна храна на време?

⁴³Блазе на тој слуга, чиј господар, кога ќе дојде, го затече така да постапува!

⁴⁴Вистина ви велам, дека тој ќе го постави него над целиот свој имот.

⁴⁵Ако, пак, тој слуга рече во срцето свое: ‚Нема скоро да дојде мојот господар!‘ па почне да ги бие слугите и слугинките, да јаде и пие и да се опива,

⁴⁶господарот на тој слуга ќе дојде во ден, во кој не очекува, и во час што не го знае, па ќе го оддели и ќе го постави меѓу неверните.

⁴⁷А оној слуга, кој ја знае волјата на својот господар и не се приготвил и не постапил според волјата негова, ќе биде многу биен.

⁴⁸Кој, пак, не знаел и направил нешто достојно за казнување, ќе биде малку биен. Кому е многу дадено, многу и ќе се бара од него; и кому му е поверено повеќе, повеќе ќе се бара од него.

⁴⁹Јас дојдов да фрлам оган на земјата и колку би сакал да се беше веќе разгорел.

⁵⁰Со крштавање треба да се крстам и колку Ми е мачно дури не се сврши тоа.

⁵¹Мислите ли дека сум дошол да дадам мир на земјата? Не, ви велам, туку раздвојување;

⁵²оти отсега, петина во една куќа ќе бидат разделени: тројца против двајца и двајца против тројца;

⁵³ќе биде татко против сина си и син против татка си; мајка против ќерка си и ќерка против мајка си; свекрва против снаата своја и снаата против свекрвата своја.«

⁵⁴А на народот му рече: »Кога видите дека се крева облак од запад, тогаш велите: ‚Ќе врне дожд!‘ Така и бива.

⁵⁵А кога дува јужниот ветар, велите: ‚Ќе биде горештина!‘ Па така и бива.

⁵⁶Лицемери, лицето на небото и земјата умеете да го распознавате, а ова време како не го познавате?

⁵⁷Зошто и сами од себе не судите што е праведно?

⁵⁸Кога одиш со својот противник пред власта, гледај уште по патот да се измириш со него, за да не те предаде на судијата, а судијата на слугата и слугата да те фрли во затвор.

⁵⁹Ти велам, оттаму нема да излезеш, дури не ја дадеш и последната лепта.«