Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Лука 19 Bible Online

Лука 19 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Лука 19

¹Потоа влезе Исус во Ерихон и минуваше низ него.

²И ете, некој човек по име Закхеј, кој беше началник на митниците, и беше богат,

³сакаше да Го види Исуса, Кој е Он, но не можеше од народот, оти беше низок.

⁴Затоа истрча напред и се качи на една смоква за да Го види, бидејќи покрај неа требаше да мине.

⁵Исус, пак, кога дојде на тоа место, погледна угоре, го виде и му рече: »Закхеј, слези побргу, зашто денес треба да бидам во твојот дом.«

⁶И тој веднаш слезе и Го прими со радост.

⁷И сите, кога го видоа тоа, негодуваа и рекоа: »Отиде во куќата на грешен човек.«

⁸А Закхеј застана и Му рече на Господа: »Господи, еве половината од својот имот ќе го дадам на сиромаси; и ако сум зел од некого нешто несправедливо, четворно ќе го вратам.«

⁹А Исус му рече: »Денес дојде спасението на овој дом, зашто и тој е син Авраамов.

¹⁰Оти, Синот Човечки дојде да го побара и спаси загубеното.«

¹¹А на оние, што го слушаа ова, им кажа и една парабола, бидејќи беше близу до Ерусалим и тие мислеа дека набргу ќе се открие царството Божјо,

¹²па рече: »Еден човек од висок род заминуваше во далечна земја да прими царство за себе и да се врати;

¹³и кога ги повика своите десет слуги, им даде десет мини и им рече: ‚Тргувајте со нив, дури не се вратам!‘

¹⁴Но граѓаните го мразеа и испратија по него пратеници, велејќи: ‚Нејќеме тој да царува над нас.‘

¹⁵А кога се врати, по приемот на царството, нареди да ги повикаат оние слуги, на кои им беше дал сребро, за да види, кој колку спечалил.

¹⁶Дојде првиот и му рече: ‚Господаре, твојата мина придонесе десет мини.‘

¹⁷И му рече: ‚Добро, верни слуго; во мала работа беше верен, еве ти власт над десет градови.‘

¹⁸Дојде вториот и рече: ‚Господаре, твојата мина придонесе пет мини.‘

¹⁹А тој и нему му рече: ‚И ти биди — над пет градови.‘

²⁰И друг дојде, велејќи: ‚Господаре, еве ти ја твојата мина, што ја чував в крпа,

²¹оти се плашев од тебе, бидејќи си жесток човек: земаш од каде што не си оставил, и жнееш, каде што не си сеел.‘

²²А господарот му рече: ‚Со твојата уста ќе ти судам, лукави слуго; ти знаеш дека сум жесток човек: земам, од каде што не сум оставил, и жнеам, каде што не сум сеел;

²³тогаш, зошто не го даде моето сребро на трговците, та кога ќе се вратам, да го добијам со интерес?‘

²⁴Па им рече на присутните: ‚Земете ја од него мината и дајте му ја на оној, што има десет мини!‘

²⁵И му рекоа: ‚Господаре, тој има десет мини!‘

²⁶Ви велам, дека секому што има, ќе му се придаде; а од оној што нема, ќе му се одземе и она, што го има.

²⁷А оние мое непријатели, што не сакаат да царувам над нив, доведете ги тука и погубете ги пред мене!«

²⁸Кога го рече тоа, Он тргна понатаму, искачувајќи се кон Ерусалим.

²⁹И кога се приближи до Витфагија и Витанија, до гората наречена Елеонска, испрати два ученика,

³⁰велејќи: »Отидете во спротивноно село! Штом ќе влезете во него, ќе најдете едно врзано осле, кое ниеден човек не го јавал. Одврзете го и доведете го!

³¹И ако ве праша некој: ‚Зошто го одврзувате?‘ Кажете му вака: ‚Тоа Му е потребно на Господа‘.«

³²Кога отидоа испратените, најдоа како што им беше рекол.

³³И кога го одврзуваа ослето, стопаните им рекоа: »Зошто го одврзувате ослето?«

³⁴Тие одговорија: »Потребно му е на Господа.«

³⁵И го доведоа при Исуса; па штом ги нафрлија облеките свои на ослето, Му помогнаа на Исуса да се качи.

³⁶И кога минуваше Он, ги постилаа своите облеки па патот.

³⁷А кога наближи до местото од каде што се слегува од Елеонската Гора, сето мноштво ученици почнаа радосно да Го прославуваат Бога со висок глас, за сите чудеса што ги видоа,

³⁸велејќи: »Благословен е Царот, Кој доаѓа во името Господово! Мир на небото и слава на висините!«

³⁹А некои фарисеи од народот Му рекоа: »Учителе, забрани им на учениците Твои!«

⁴⁰Но Он им одговори и рече: »Ви велам, ако тие замолкнат, камењата ќе повикаат.«

⁴¹А кога се приближи и го виде градот, заплака за него

⁴²и рече: »Да беше и ти узнал барем во овој твој ден, што служи за твојот мир? Но тоа е сега сокриено од твоите очи,

⁴³зашто ќе дојдат денови за тебе и непријателите твои ќе те опкружат со окопи и ќе те опколат, и ќе те притеснат од сите страни;

⁴⁴и ќе те разрушат тебе и ќе ги избијат децата твои во тебе и нема да остават камен на камен од тебе, оти не си го позна времето, кога беше посетен.«

⁴⁵И кога влезе во храмот, почна да ги пади оние, што продаваа и купуваа во него,

⁴⁶велејќи им: »Напишано е: ‚Домот Мој е дом за молитва, а вие го направивте разбојничка пештера‘.«

⁴⁷И поучуваше секој ден во храмот. А првосвештениците и книжниците, и старешините народни, гледаа да го погубат,

⁴⁸но не можеа ништо да Му направат, зашто сиот народ беше приврзан кон Него и Го слушаше.