Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Лука 2 Bible Online

Лука 2 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Лука 2

¹Во тие дни излезе заповед од ќесарот Август за попис на сите жители.

²Тоа беше прв попис за управувањето на Квириниј во Сирија.

³И отидоа сите да се запишат, секој во својот град.

⁴Отиде и Јосиф од Галилеја, од градот Назарет, во Јудеја, во градот Давидов, наречен Витлеем, бидејќи беше од домот и племето Давидово,

⁵за да се запише со Марија, свршената за него жена, која не беше празна.

⁶А кога беа таму, нејзе ѝ дојде времето да роди.

⁷Го роди својот Син првенец, Го пови и Го положи во јасли, оти за нив немаше место во гостилница.

⁸Имаше пастири во тој крај, кои ноќеваа таму и го чуваа своето стадо.

⁹И одеднаш се јави ангел Господов меѓу нив и славата Господова ги осветли; и се уплашија многу.

¹⁰А ангелот им рече: »Не бојте се! Еве, ви соопштувам голема радост, која ќе биде за сите луѓе;

¹¹зашто денеска ви се роди во градот Давидов Спасител, Кој е Христос Господ;

¹²и еве ви знак: ќе најдете повиен Младенец, како лежи во јасли.«

¹³И одеднаш со ангелот се јави многубројно небесно воинство, кое Го славеше Бога, велејќи:

¹⁴Слава на Бога во висините, а на земјата мир и меѓу луѓето добра волја!

¹⁵Кога си отидоа ангелите од нив на небо, пастирите си рекоа помеѓу себе: »Да отидеме во Витлеем и да видиме што станало таму, за кое ни соопшти Господ.«

¹⁶И дојдоа брзо и ги најдоа Марија и Јосифа, и Младенецот како лежи во јасли.

¹⁷А штом видоа, кажаа сѐ што им беше речено за Тоа Дете.

¹⁸И сите, што чуја, се восхитуваа на сето она што им расправаа пастирите.

¹⁹А Марија ги пазеше сите тие зборови, слагајќи ги во срцето свое.

²⁰И се вратија пастирите, славејќи Го и фалејќи Бог за сѐ она што чуја и видоа, како што им беше речено.

²¹А кога се навршија осум дена, за да биде обрезан Младенецот, Му кладоа име Исус, известено од ангелот уште пред да биде зачнат во утробата.

²²И кога се навршија деновите на нејзиното очистување, според законот на Мојсеја, Го донесоа во Ерусалим за да Го претстават пред Господа,

²³како што е напишано во Законот Господов, дека секое машко дете, кое прво ќе ја отвори утробата, да се посвети на Господа;

²⁴и да се принесе жртва, како што е речено во Законот Господов, две грлици или две гулапчиња.

²⁵А во Ерусалим живееше тогаш еден човек по име Симеон; и тој човек беше праведен и благочестив; и ја очекуваше утехата Израилева; и Светиот Дух беше во него.

²⁶Нему Светиот Дух му беше прорекол оти нема да види смрт, дури не Го види Христа Господов.

²⁷И дојде по вдахновение во храмот. Па, кога родителите Го донесоа Младенецот Исуса за да го извршат над Него обичајот, според Законот,

²⁸тој Го зеде во своите раце, Му благодари на Бога и рече:

²⁹»Сега го отпушташ Својот слуга со мир, Владико, според зборовите Твои;

³⁰зашто очите мои го видоа спасението Твое,

³¹што си го приготвил пред лицето на сите народи:

³²светлина за просвета на незнабошците и слава на Твојот народ, Израилот.«

³³А Јосиф и мајка Му се чудеа на она што се зборуваше за Него.

³⁴Па ги благослови Симеон и ѝ рече на Марија, мајката Негова: »Еве, Овој лежи за паѓање и подигање на мнозина во Израилот,

³⁵А и на тебе самата меч ќе ти ја прободе душата за да се откријат мислите на многу срца.«

³⁶Таму беше и пророчицата Ана, ќерката Фануилова, од Асировото колено; и беше многу остарела, а со мажот проживеала само седум години, по моминството свое.

³⁷Таа беше вдовица на околу осумдесет и четири години и не се отстрануваше од храмот, служејќи Му на Бога со пост и молитва, дење и ноќе.

³⁸Во тој час пристапи и таа, и почна да Го слави Господа и им прикажуваше за Него на сите, што чекаа спасение во Ерусалим.

³⁹И кога извршија сѐ по Законот Господов, се вратија во Галилеја, во градот свој Назарет.

⁴⁰А Младенецот растеше и крепнеше со духот, исполнувајќи се со премудрост; и благодатта Божја беше врз Него.

⁴¹И секоја година родителите Негови одеа во Ерусалим на празникот Пасха.

⁴²А кога он беше на дванаесет години, тие пак отидоа по обичајот во Ерусалим;

⁴³но при враќањето, кога се завршија празничните денови, Младенецот Исус остана во Ерусалим; а Јосиф и мајка Му не го забележаа тоа.

⁴⁴Мислејќи дека е Он со друштво, измина еден ден пат и Го побараа меѓу роднините и познатите.

⁴⁵Па, како не Го најдоа, се вратија во Ерусалим да Го бараат.

⁴⁶По три дни Го најдоа во храмот како седи меѓу учители, ги слуша и ги прашува;

⁴⁷сите што Го слушаа, се восхитуваа на Неговиот разум и на Неговите одговори.

⁴⁸Кога Го видоа, се зачудија; и мајка Му рече: »Синко, што ни направи така? Ете, татко Ти и јас се измачивме, барајќи Те.«

⁴⁹А Он рече: »Што сте Ме барале? Зар не знаете дека Јас треба да бидам во она, кое што е на Мојот Отец?«

⁵⁰Но тие не ги разбраа зборовите што им ги кажа Он.

⁵¹И слезе со нив, па дојде во Назарет; и им беше послушен. А мајка Му ги пазеше сите тие зборови во срцето свое.

⁵²Исус, пак, напредуваше во премудроста и возраста, и во благодатта пред Бога и кај луѓето.