Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Јован 13 Bible Online

Јован 13 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Јован 13

¹А пред празникот Пасха, знаејќи Исус дека Му дојде часот Негов за да премине од овој свет кон Отецот, и бидејќи ги засака Своите во светот, до крај ги засака.

²И на вечерата, кога ѓаволот беше вдахнал во срцето на Јуда Симонов Искариот за да Го предаде,

³Исус, знаејќи дека Отецот сѐ Му предал во рацете и дека од Бога излегол и дека при Бога оди,

⁴стана од вечерата, ја соблече својата горна облека и кога зеде крпа, се препаша;

⁵потоа истури вода во сад за миење и почна да ги мие нозете на учениците и да ги брише со крпата, со која што беше препашан.

⁶Дојде и при Симона Петра, а тој Му рече: »Господи, Ти ли ќе ми ги миеш нозете?«

⁷Исус одговори и му рече: »Јас што правам сега, ти не знаеш, но подоцна ќе разбереш.«

⁸Петар Му рече: »Никогаш Ти нема да ми ги измиеш нозете мои!« Исус му одговори: »Ако не те измијам, нема да имаш дел со Мене.«

⁹Симон Петар Му рече: »Господи, тогаш не само нозете мои, туку и рацете и главата.«

¹⁰Исус му одговори: »На измиениот треба само нозете да му се измијат, оти е целиот чист; и вие сте чисти, но не сите.«

¹¹Бидејќи Он знаеше кој ќе Го предаде, па затоа и рече: »Не сите сте чисти.«

¹²А кога им ги изми нозете, ја облече облеката и седна пак на трпезата, па им рече: »Знаете ли, што ви направив?

¹³Вие Ме наречувате Учител и Господ; и право велите, бидејќи Јас сум таков.

¹⁴Ако, пак, Јас, Господ и Учител, ви ги измив нозете, тогаш и вие сте должни еден на друг да ги миете нозете.

¹⁵Затоа ви дадов пример да правите и вие така, како што ви направив Јас.

¹⁶Вистина, вистина ви велам: нема слуга поголем од својот господар, ниту пратеник поголем од оној што го пратил.

¹⁷Кога го знаете ова, блажени сте, ако го извршувате.

¹⁸Не за сите ви го кажувам ова, оти Јас ги знам оние што ги избрав. Но нека се исполни Писмото: ‚Кој јаде леб со Мене, ја подигна петата своја против Мене!‘

¹⁹Отсега ви кажувам, уште пред да се изврши, та кога ќе се изврши, да поверувате дека сум Јас.

²⁰Вистина, вистина ви велам: кој го прими оној, што го праќам Јас, Мене Ме прима, а кој Ме прима Мене, Го прима Оној, Кој што Ме пратил.«

²¹Штом го рече ова, Исус се возмути во душата, посведочи и рече: »Вистина, вистина ви зборувам дека еден од вас ќе Ме предаде.«

²²Тогаш учениците почнаа да се погледнуваат еден со друг, не разбирајќи за кого зборува.

²³А еден од учениците, кого го милуваше Исус, беше се навалил на градите Исусови.

²⁴Нему му даде знак Симон Петар да праша, кој ли ќе е, за кого што говори.

²⁵Тој, пак, како се навали на градите Исусови, Му рече: »Кој е Господи?«

²⁶Одговори Исус: »Оној е, на кого Јас ќе му натопам залак и подадам.« И кога натопи залак, му го подаде на Јуда Симонов Искариот.

²⁷И тогаш, по залакот, сатаната влезе во него. А Исус му рече: »Што ќе правиш, прави побргу!«

²⁸А никој од оние, што седеа на трпезата, не разбраа, зошто му го рече тоа.

²⁹Но, бидејќи Јуда го чуваше ковчежето, некои помислија дека Исус му рече: »Купи што ни треба за празникот!« или да раздаде нешто на сиромасите.

³⁰А тој, штом го зеде залакот, веднаш излезе; беше ноќ.

³¹Кога тој излезе, Исус рече: »Сега се прослави Синот Човечки и Бог се прослави во Него.

³²Ако Бог се прослави во Него, и Бог ќе Го прослави во Себе, и веднаш ќе Го прослави.

³³Чеда, уште малку сум со вас. Ќе Ме барате и, како што им реков на Јудејците, дека каде што одам Јас, вие не можете да дојдете, и вам ви велам сега.

³⁴Нова заповед ви давам, да се љубите еден со друг; како Јас што ве возљубив, така и вие да се љубите еден со друг.

³⁵По тоа ќе ве познаат сите дека сте Мои ученици, ако имате љубов помеѓу себе.«

³⁶Симон Петар Му рече: »Господи, каде одиш?« Исус му одговори: »Каде што Јас одам, ти не можеш сега да дојдеш по Мене, но подоцна ќе врвиш по Мене.«

³⁷Петар Му рече: »Господи, зошто не можам да одам по Тебе сега? Душата своја ќе ја положам за Тебе.«

³⁸Исус му одговори: »Душата ли ќе ја положиш за Мене? Вистина, вистина ти велам: нема петел да запее, додека ти трипати не се одречеш од Мене.«