Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Јован 8 Bible Online

Јован 8 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Јован 8

²Утредента пак дојде во храмот и сиот народ доаѓаше при Него. А Он седна и ги поучуваше.

³Тогаш книжниците и фарисеите доведоа при Него една жена, фатена во прељубодејство; па како ја изведоа насреде,

⁴Му рекоа: »Учителе, оваа жена сега е фатена во прељубодејство.

⁵А Мојсеј во Законот ни заповеда: такви со камења да ги убиваме; Ти, пак, што велиш?«

⁶Тоа го рекоа за да Го искушаат и да Го обвинат. А Исус се наведна долу и почна со прст да пишува по земјата, не гледајќи ги.

⁷Но кога продолжија да Го запрашуваат, Он се исправи и им рече: »Кој од вас е без грев, нека прв фрли камен на неа!«

⁸И пак се наведна долу и пишуваше по земјата.

⁹А тие, штом го чуја тоа, бидејќи совеста ги гризеше, се разотидоа еден по еден, почнувајќи од најстарите до последните; остана Исус Сам со жената, која стоеше насреде.

¹⁰А кога се исправи и не виде никого освен жената, Исус ѝ рече: »Жено, каде се оние што те обвинуваа? Никој ли не те осуди?«

¹¹А таа рече: »Никој, Господи.« Тогаш Исус ѝ рече: »Ни Јас не те осудувам. Оди си и немој повеќе да грешиш.«

¹²И пак им рече Исус, велејќи: »Јас сум Светлина на светот; кој врви по Мене, нема да оди во темнина, а ќе има светлина во животот.«

¹³Тогаш Му рекоа фарисеите: »Ти сведочиш Сам за Себе; Твоето сведоштво не е вистинско.«

¹⁴Исус им одговори и рече: »Макар што сведочам Сам за Себе, Моето сведоштво е вистинско, зашто знам од каде сум дошол и на каде одам; а вие не знаете од каде сум дошол и на каде одам.

¹⁵Вие судите по телото, Јас не судам никому.

¹⁶И ако судам Јас, Мојот суд е вистински, зашто не сум Сам, туку Јас и Отецот, Кој Ме прати.

¹⁷А во Законот ваш е напишано, дека сведоштвото на двајца луѓе е вистинско.

¹⁸Јас сум што сведочам за Себе, и Отецот, Кој Ме прати, сведочи за Мене.«

¹⁹Тогаш му рекоа: »Каде е Твојот Отец?« Исус одговори: »Вие не Ме знаете ни Мене, ни Мојот Отец; Ако Ме знаевте Мене, ќе Го знаете и Мојот Отец.«

²⁰Овие зборови ги кажа Исус при сокровишницата, кога поучуваше во храмот; и никој не Го фати, зашто уште не беше дошол часот Негов.

²¹Пак им рече Исус: »Јас си одам и ќе Ме барате, и во својот грев ќе умрете. Јас каде што ќе одам, вие не можете да дојдете.«

²²Тогаш Јудејците рекоа: »Да не сака да се самоубие и затоа вели: ‚Јас каде што ќе одам, вие не можете да дојдете?‘«

²³И им рече: »Вие сте од долните, а Јас сум од горните: вие сте од овој свет, Јас, пак, не сум од овој свет.

²⁴Затоа ви реков дека ќе умрете во своите гревови; и навистина, ако не поверувате дека сум Јас, ќе умрете во гревовите свои.«

²⁵Тогаш Му рекоа: »Кој си Ти?« Исус им одговори: »Почеток, како и што ви зборувам.

²⁶Многу имам за вас да зборувам и да судам; но Оној што Ме прати е вистински и она, што сум чул од Него, тоа и му го кажувам на светот.«

²⁷Но не разбраа дека им говореше за Отецот.

²⁸А Исус им рече: »Кога ќе Го издигнете Синот Човечки, тогаш ќе узнаете дека сум Јас и дека ништо не правам Сам од Себе, туку, како што Ме научи Мојот Отец, така и зборувам.

²⁹Оној што Ме прати е со Мене; Отецот не Ме остави Сам, оти секогаш го вршам она што Му е угодно.«

³⁰Кога Он го зборуваше ова, мнозина поверуваа во Него.

³¹Тогаш Исус им говореше на Јудејците што беа поверувале во Него: »Ако вие останете при Моето слово, навистина ќе бидете Мои ученици;

³²и ќе ја познаете вистината, и вистината ќе ве ослободи.«

³³Му одговорија и рекоа: »Ние сме семе Авраамово и никогаш никому не сме робувале; а како Ти велиш: ‚Ќе бидете слободни!‘«

³⁴Исус им одговори: »Вистина, вистина ви велам: секој што прави грев, роб му е на гревот.

³⁵А робот не останува вечно дома; Синот останува вечно.

³⁶И ако Синот ве ослободи, навистина ќе бидете слободни.

³⁷Знам дека сте семе Авраамово, но сакате да Ме убиете, зашто словото Мое не може да се смести во вас.

³⁸Јас го кажувам она што сум го видел кај Мојот Отец; а вие го правите она што сте виделе кај вашиот татко.«

³⁹Му одговорија и рекоа: »Наш татко е Авраам.« Исус им рече: »Ако бевте чеда Авраамови, вие ќе ги вршевте делата Авраамови.

⁴⁰А сега сакате да Ме убиете; Мене Човекот, Кој ви ја кажав вистината, што ја чув од Бога. Авраам така не правеше.

⁴¹Вие ги вршите делата на својот татко.« А тие Му рекоа: »Ние не сме родени од блудство; еден отец имаме — Бога.«

⁴²Но Исус им рече: »Ако Бог беше ваш татко, тогаш ќе Ме сакавте Мене, бидејќи Јас сум излегол и доаѓам од Бога. Оти не сум дошол Сам од Себе, а Он Ме прати.

⁴³Зошто не ги разбирате Моите зборови? Затоа што не можете да ги слушате поуките Мои.

⁴⁴Вашиот татко е ѓаволот; и вие сакате да ги исполнувате желбите на својот татко; тој е човекоубиец од почетокот и не стои во вистината, зашто во него нема вистина. Кога зборува лага, говори од себе, зашто е лажец и татко на лагата.

⁴⁵А бидејќи Јас вистината ви ја кажувам, не Ми верувате.

⁴⁶Кој од вас може да Ме укори за неправда? Ако ли, пак, вистина зборувам, тогаш зошто не ми верувате?

⁴⁷Кој е од Бога, тој ги слуша зборовите Божји. А вие не ги слушате, зашто не сте од Бога.«

⁴⁸Тогаш Јудејците Му одговорија и рекоа: »Не зборуваме ли право, дека си Ти Самарјанин и дека бес има во Тебе?«

⁴⁹Исус им одговори: »Во Мене нема бес, туку го почитувам Својот Отец, а вие Ме бесчестите.

⁵⁰Но Јас не ја барам славата Своја; а има друг што ја бара, и Кој што ќе суди.

⁵¹Вистина, вистина ви велам: кој ќе ги запази зборовите Мои, нема да види смрт довека.«

⁵²Тогаш Јудејците Му рекоа: »Сега разбравме дека во Тебе има нечист дух: Авраам умре, и пророците, а Ти велиш, кој ќе ги запази зборовите Мои, смрт нема да види довека.

⁵³Да не си Ти поголем од нашиот татко Авраама, кој умре? И пророците умреа; а за кого се претставуваш Ти Сам?«

⁵⁴Исус одговори: »Ако се славам Сам, тогаш славата Моја е ништо; Мојот Отец е, што Ме прославува, и за Кого вие велите дека е ваш Бог;

⁵⁵но не Го познавате, а Јас, пак, Го знам. И ако кажам дека не Го познавам, ќе бидам лажец како вие. Но Јас Го знам и го пазам словото Негово.

⁵⁶Авраам, таткото ваш, би се зарадувал да го види Мојот ден; и го виде, и се зарадува.«

⁵⁷Тогаш Јудејците Му рекоа: »Уште немаш ни педесет години — а си го видел ли Авраама?«

⁵⁸Исус им рече: »Вистина, вистина ви велам: Јас постојам уште пред да се роди Авраам.«

⁵⁹Тогаш зедоа камења, за да ги фрлат на Него; Исус се сокри и излезе од храмот, и минувајќи помеѓу нив, така си отиде.