Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Дела 10 Bible Online

Дела 10 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Дела 10

¹Во Ќесарија имаше еден човек, по име Корнилиј, стотник од полкот наречен Италиски;

²маж благочестив и богобојазлив со целиот свој дом; и даваше милостина на многу луѓе и секогаш Му се молеше на Бога.

³Околу деветтиот час од денот, тој виде најаве како му се прикажа ангел Божји, кој влезе при него и му рече: »Корнилиј!«

⁴А тој се вгледа во него и уплашен рече: »Што, Господи?« Тој му рече: »Бог си спомна за молитвите твои и милостините твои.

⁵И сега, прати луѓе во Јопија и повикај го Симона, наречен Петар.

⁶Тој е таму кај некој си Симон кожарот, чија куќа се наоѓа покрај морето; тој ќе ти каже зборови преку кои ќе се спасиш ти и целиот твој дом.«

⁷Откако си отиде ангелот, што му зборуваше, Корнилиј повика двајца од своите слуги и еден благочестив војник, кои постојано се наоѓаа при него;

⁸па, откако им кажа сѐ, ги прати во Јопија.

⁹На другиот ден, кога тие патуваа и наближуваа до градот, Петар околу шестиот час се качи на рамниот покрив од куќата, да се помоли.

¹⁰И бидејќи беше огладнел, сакаше нешто да јаде; а додека му приготвуваа, тој падна во занес,

¹¹и го виде небото отворено и некаков сад да слегува кон него, како некое големо платниште, врзано за четирите краишта, и се спушташе на земјата,

¹²во кое ги имаше сите четвороножни животни, ѕверови, лазачи и птици небески.

¹³И се чу глас кон него: »Петре, стани, заколи и јади!«

¹⁴А Петар рече: »Никако, Господи, оти никогаш не сум јал погано или нечисто.«

¹⁵И повторно се чу глас кон него: »Она, што Бог го очистил, ти не го сметај за нечисто!«

¹⁶Тоа се повтори трипати, а садот пак се крена кон небото.

¹⁷И додека Петар беше во недоумение, што значи тоа видение, што го виде, ете ги луѓето, испратени од Корнилиј, кои, откако се распрашуваа и го најдоа домот на Симона, застанаа пред портата.

¹⁸И, откако повикаа, прашаа: »Овде ли гостува Симон, наречен Петар?«

¹⁹И дури Петар размислуваше за видението, Духот му рече: »Ете, те бараат три човека.

²⁰Туку стани, слегни и оди со нив, не размислувајќи ништо; зашто Јас ги пратив!«

²¹Штом слегна при луѓето, испратени од Корнилиј при него, Петар рече: »Јас сум тој, кого го барате. Зошто сте дошле?«

²²А тие му одговорија: »Стотникот Корнилиј, човек праведен и богобојазлив, познат по своите добрини меѓу јудејскиот народ, прими заповед од светиот ангел да те повика во својот дом и да ги послуша твоите зборови.«

²³Тогаш Петар ги повика внатре и ги нагости. А утрината стана и отиде со нив; и некои од јописките браќа заминаа со него.

²⁴На вториот ден тие влегоа во Ќесарија. А Корнилиј ги чекаше, откако ги беше повикал роднините свои и пријателите блиски.

²⁵Кога Петар влегуваше, Корнилиј го пресретна, падна пред нозете негови и му се поклони.

²⁶А Петар го подигна и му рече: »Стани и јас сум човек.«

²⁷И разговарајќи со него, влезе и најде мнозина собрани.

²⁸И им рече: »Вие знаете дека не му прилега на човек Јудеец да се дружи или да оди кај човек од друг род. Но мене Бог ми покажа ниеден човек да не го наречувам поган или нечист.

²⁹Затоа, а и бидејќи поканет, дојдов без двоумење. Сега ве прашувам за што пративте по мене?«

³⁰И Корнилиј одговори: »Пред четири дена до овој час постев, а во деветтиот час се молев во својот дом; и одеднаш, пред мене застана човек во светла облека,

³¹и ми рече: ‚Корнилиј, твојата молитва е услишена, и за твоите милостини Бог Си спомна.

³²Затоа прати во Јопија и повикај го Симона, наречен Петар; тој се наоѓа сега кај Симона кожарот, покрај морето; тој ќе дојде и ќе ти зборува.‘

³³И веднаш пратив по тебе, и ти добро направи што дојде. Сега, пак, ние сите стоиме пред Бога за да чуеме сѐ што ти е од Бога заповедано.«

³⁴Тогаш Петар ја отвори устата и рече: »Навистина признавам дека Бог не гледа на лице;

³⁵туку, кај секој народ оној, кој се бои од Него, и постапува правично, мил Му е.

³⁶Он им го прати на синовите Израилеви словото, благовестувајќи мир преку Исуса Христа, Кој им е Господ на сите.

³⁷Вие знаете за сето она што се изврши по цела Јудеја, почнувајќи од Галилеја, по крштавањето, што го проповедаше Јован:

³⁸како Го помаза Бог со Дух Свети и сила Исуса од Назарет, и како Он одеше вршејќи добри дела и исцелувајќи ги сите што беше ги нападнал ѓаволот, зашто Бог беше со Него.

³⁹И ние сме сведоци за сѐ, што направи Он во земјата Јудејска и во Ерусалим. Како Го убија, распнувајќи Го на дрво.

⁴⁰Него Бог Го воскресна на третиот ден и Му даде да се појавува,

⁴¹но не на сиот народ, туку само нам, предизбрани од Бога сведоци, кои јадевме и пиевме со Него по Неговото воскресение од мртвите.

⁴²И ни заповеда да им проповедаме на луѓето и да сведочиме, дека Он е од Бога определениот Судија над живите и мртвите.

⁴³Сите пророци сведочат за тоа, дека секој, што ќе поверува во Него, ќе добие простување на гревовите преку Неговото име.«

⁴⁴Додека Петар уште ги зборуваше тие зборови, Дух Свети слезе над сите што го слушаа словото.

⁴⁵А обрезаните верници, што беа дошле со Петра, се зачудија дека и над незнабошците се излеа дарот на Светиот Дух,

⁴⁶зашто ги слушаа да зборуваат на разни јазици и да Го величаат Бога. Тогаш Петар рече:

⁴⁷Може ли некој да забрани да се крстат со вода оние, кои Го примија Духот Свети како ние?

⁴⁸И им заповеда да се крстат во името на Исуса Христа. Потоа тие го замолија да остане при нив неколку дена.