Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Дела 2 Bible Online

Дела 2 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Дела 2

¹Кога се навршија дните на Педесетницата, сите апостоли беа заедно и еднодушни.

²И ненадејно се чу шум од небото, како да идеше силен ветар, и ја исполни целата куќа, каде што седеа.

³И им се јавија разделени јазици, како огнени, и застанаа по еден над секого од нив.

⁴И сите се исполнија со Дух Свети, и почнаа да зборуваат на други јазици, онака како што им даваше Духот Свети да изговараат.

⁵А во Ерусалим имаше Јудејци, луѓе побожни, од секаков јазик под небото.

⁶Кога се чу тој шум, се собра многу народ и сѐ се збрка, бидејќи секој ги слушаше како зборуваат на неговиот јазик.

⁷И сите се чудеа и маеја, велејќи си помеѓу себе: »Овие што зборуваат, зар не се Галилејци?

⁸Па како тоа сите да си го слушаме својот роден јазик?

⁹Ние — Партјаните и Мидјаните, Еламитите и жителите на Месопотамија, Јудеја и Кападокија, од Понт и од Азија,

¹⁰од Фригија и Памфилија, од Египет и од краиштата на Ливија, соседите на Киринија, па и дојдените Римјани. Како ние Јудејците, така исто и новообратените,

¹¹Критјаните и Арабјаните, еве слушаме како тие зборуваат за големите дела Божји на нашите јазици?«

¹²Сите се чудеа и во недоумение си зборуваа еден со друг: »Што ли ќе биде ова?«

¹³А други, потсмевајќи се, велеа: »Се напиле од слаткото вино.«

¹⁴Тогаш Петар стана со единаесетте, го подигна гласот свој и им рече: »Луѓе Јудејци и вие сите што живеете во Ерусалим, знајте го ова и внимавајте на моите зборови:

¹⁵овие луѓе не се пијани, како што мислите вие, зашто е третиот час од денот:

¹⁶но тоа е претскажано преку пророкот Јоил:

¹⁷‚И ете во последните дни‘, рече Бог, ‚ќе излеам од Мојот Дух на секое тело и ќе пророкуваат синовите ваши и ќерките ваши, и младичите ваши ќе имаат виденија и старците ваши ќе сонуваат соништа;

¹⁸и во тие дни врз слугите Мои и слугинките Мои ќе излеам од Мојот Дух, и тие ќе пророкуваат.

¹⁹И ќе покажам чудеса на небесата и знаци долу на земјата, крв, и оган, и чад.

²⁰Сонцето ќе премине во темнина, а месечината во крв, и тоа уште пред да настапи големиот и славен ден Господов.

²¹И тогаш, секој што ќе го призове името Господово, ќе се спаси.‘

²²Луѓе Израилци, ислушајте ги овие зборови: Исуса Назареецот, Човекот посведочен пред вас од Бога со сили, чудеса и знаци, што ги направи Бог преку Него, како што и самите знаете,

²³Него, според определениот совет, и предвидувањето Божјо предаден, вие Го фативте и, откако Го приковавте со рацете на беззакониците, Го убивте.

²⁴Но Бог Го воскресна, откако Го ослободи од врските на смртта, бидејќи таа немаше сила да Го задржи.

²⁵Оти Давид за Него вели: ‚Секогаш Го гледав пред себеси Господа зашто Он е од мојата десна страна, за да не се поместам.

²⁶Затоа се развесели срцето мое и се возрадува јазикот мој; а уште и телото мое ќе почива во надеж, —

²⁷зашто Ти нема да ја оставиш душата моја во ад, ниту, пак, ќе позволиш Твојот праведник да види распаѓање.

²⁸Ти си ми Ги покажал патиштата на животот: Ти ќе ме исполниш со радост преку лицето Свое.‘

²⁹Мажи, браќа, нека ми е позволено да ви зборувам слободно за прататкото Давида, дека тој умре и погребан беше, а гробот негов е меѓу нас дури до денешниов ден.

³⁰Па, бидејќи беше пророк и знаејќи дека Бог со клетва му беше ветил од плодот на неговите бедра да Го воздигне по плот Христа и да Го постави на престолот Свој,

³¹предвиде и кажа за воскресението на Христа, дека душата Негова нема да се остави во пеколот и дека телото Негово нема да види распаѓање.

³²Овој Исус Го воскресна Бог, за кое сме ние сите сведоци.

³³И така, Он, откако беше вознесен со десницата Божја и Го прими Светиот Дух, ветен од Отецот, го излеа ова, што го гледате сега вие и го слушате.

³⁴Оти Давид не отиде на небесата, но сам кажа: ‚Му рече Господ на мојот Господ: седи од Мојата десна страна,

³⁵додека не ги положам непријателите Твои во подножјето на нозете Твои.‘

³⁶И така, насигурно нека знае сиот Израилев дом, дека Оној Исус, Кого вие Го распнавте, Бог Го направи Господ и Христос.«

³⁷Кога го чуја тоа, во срцата им стана мило, и му рекоа на Петра и на другите апостоли: »Луѓе, браќа, што да правиме?«

³⁸А Петар им рече: »Покајте се и секој од вас да се крсти во името на Исуса Христа за простување на гревовите; и ќе примите дар од Светиот Дух.

³⁹Зашто за вас е ветувањето, за вашите деца и за сите што се далеку, што ќе ги повика Господ, нашиот Бог.«

⁴⁰И со многу други зборови сведочеше и ги молеше, велејќи: »Спасувајте се од овој пакостен род!«

⁴¹И така оние, што од срце ги примија неговите зборови, се крстија и се присоединија во тој ден околу три илјади души.

⁴²И беа постојани во учењето апостолско, во општувањето, во кршењето леб и во молитвите.

⁴³И страв ја обзеде секоја душа, зашто многу чудеса и знаци се вршеа преку апостолите.

⁴⁴А сите, што веруваа, беа заедно и сѐ им беше општо;

⁴⁵продаваа имоти и сопствености и на секого му раздаваа според неговата потреба.

⁴⁶И секој ден еднодушно престојуваа во храмот и, кршејќи леб по куќите, се хранеа со радост и чисто срце.

⁴⁷Фалејќи Го Бога беа омилени кај сите луѓе. А Господ секој ден ја умножуваше Црквата со оние што сакаа да се спасат.