Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Дела 22 Bible Online

Дела 22 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Дела 22

¹Мажи, браќа и отци! Чујте го сега моето оправдание пред вас.

²А кога чуја дека им зборува на еврејски јазик, уште повеќе замолкнаа. Тогаш тој рече:

³»Јас сум човек Јудеец, родум од Тарс Киликиски, но воспитан во овој град при нозете Гамалиилови, изучен точно според Законот на татковците и исполнет со ревност кон Бога, како што сте и вие сите денес.

⁴До смрт ги гонев јас следбениците на тоа учење, врзувајќи и предавајќи во затвор и мажи и жени,

⁵како што сведочат за мене првосвештеникот и сите старешини, од кои, откако бев земал и писма до браќата, одев во Дамаск да ги доведам во Ерусалим врзани и тамошните, за да бидат казнети.

⁶Но, кога бев на пат и наближив до Дамаск, околу пладне, одеднаш од небото ме огреа силна светлина.

⁷Јас паднав наземи и чув глас, кој ми зборуваше: ‚Савле, Савле, зошто Ме гониш?‘

⁸Јас, пак, одговорив: ‚Кој си ти, Господи?‘ А Он ми рече: ‚Јас сум Исус Назареецот, Кого Го гониш ти.‘

⁹Оние, кои беа со мене, ја видоа светлината и се уплашија; но гласот на Оној, Кој ми зборуваше, не го чуја.

¹⁰Тогаш реков: ‚Што да правам, Господи?‘ А Господ ми рече: ‚Стани и оди во Дамаск, и таму ќе ти биде речено сѐ, што ти е наредено да правиш.‘

¹¹И бидејќи од болскотот на таа светлина не можев да гледам, ме поведоа за рака оние, кои беа со мене, и така ме одведоа во Дамаск.

¹²А некој си Ананиј, маж благочестив според Законот, со добро име меѓу сите Јудејци во Дамаск,

¹³дојде при мене, застана и ми рече: ‚Брате Савле, прогледај!‘ И јас во тој миг прогледав и погледав кон него.

¹⁴А тој ми рече: ‚Бог на нашите татковци те определил да ја познаеш Неговата волја, да Го видиш Праведникот и да чуеш глас од устата Негова,

¹⁵зашто ќе Му бидеш сведок пред сите луѓе за она, што си видел и чул.

¹⁶И сега, што се чека? Стани, крсти се и очисти ги гревовите свои, призовувајќи го името на Господа Исуса.‘

¹⁷А кога се вратив во Ерусалим и се молев во храмот, се занесов

¹⁸и Го видов како ми вели: ‚Побрзај, та излези од Ерусалим поскоро, зашто нема да го примаат твоето сведоштво за Мене!‘

¹⁹Јас, пак, одговорив: ‚Господи, тие знаат дека јас ги затворав и биев по синагогите оние, кои веруваа во Тебе;

²⁰и кога се проливаше крвта на Стефана, Твојот сведок, таму стоев и јас и го одобрував неговото убиство, пазејќи ги алиштата на оние што го убиваа.‘

²¹И ми рече: ‚Оди! Јас те праќам далеку — при незнабошците.‘«

²²До тој збор го слушаа, но потоа го издигнаа гласот свој и викаа: »Премавни го од земјата таков! Тој не треба да живее!«

²³И бидејќи тие крескаа, мавтаа со алиштата свои, та креваа прав во воздухот,

²⁴заповедникот нареди да го водат во тврдината и порача да го испитуваат со бичување, за да узнае поради која причина викаат против него така.

²⁵Но, кога го притегнаа со ремења да го бичуваат, Павле му рече на стотникот, кој стоеше таму: »Зар ви е позволено да бичувате римски граѓанин, и тоа неосуден?«

²⁶Кога го чу тоа стотникот, отиде па му кажа на заповедникот и рече: »Гледај, што правиш, зашто овој човек е римски граѓанин.«

²⁷Тогаш заповедникот се приближи до него и рече: »Кажи ми, римски граѓанин ли си ти?« Тој одговори: »Да.«

²⁸А заповедникот рече: »Тоа граѓанство јас сум го придобил за многу големи пари.« Павле пак рече: »А јас сум се и родил како таков.«

²⁹И веднаш отстапија од него оние, кои сакаа да го испитуваат. А и заповедникот, кога узна дека е тој римски граѓанин, се уплаши оти го беше врзал.

³⁰На вториот ден, кога сакаше да узнае во што всушност го обвинуваат Јудејците, го ослободи од оковите и заповеда да дојдат првосвештениците и целиот нивни Синедрион, па го доведе долу Павла и го исправи пред нив.