Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Дела 23 Bible Online

Дела 23 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Дела 23

¹Павле го впери својот поглед кој Синедрионот и рече: »Луѓе, браќа! До оној ден со најдобра совест пред Бога живеев!«

²А првосвештеникот Ананиј на оние, што стоеја пред него, им заповеда да го удрат по устата.

³Тогаш Павле му рече: »Бог тебе ќе те удри, ѕиду варосан! Ти седиш, за да ме осудиш според Законот, а заповедаш да ме бијат против Законот.«

⁴А оние што стоеја пред него, рекоа: »Божјиот првосвештеник ли го хулиш?«

⁵Павле одговори: »Не знаев, браќа, дека тој е првосвештеник; бидејќи е напишано: ‚Началникот на твојот народ да не го злословуваш‘.«

⁶А кога узна Павле дека еден дел од нив се садукеи, а другиот — фарисеи, извика во Синедрионот: »Луѓе, браќа! Јас сум фарисеј, син на фарисеј; за надеж, и за воскресение на мртвите ме судат!«

⁷Кога го кажа тоа, настана расправија меѓу фарисеите и садукеите, и мнозина од народот се раздвоија.

⁸Зашто садукеите велат дека нема ни воскресение, ни ангел, ни дух; а фарисеите го признаваа и едното и другото.

⁹Настана голема врева; и станаа книжниците од фарисејската страна и почнаа да се препираат, велејќи: »Ништо лошо не наоѓаме во овој човек; ако, пак, нему му зборувал дух или ангел, тогаш да не му се противиме на Бога.«

¹⁰И бидејќи стана голем смут, заповедникот, уплашен да не би Павла да го раскинат, им заповеда на војниците да слегнат и да го грабнат од помеѓу нив и да го одведат во тврдината.

¹¹Ноќта му се јави Господ и му рече: »Не плаши се, Павле! И како што сведочеше за Мене во Ерусалим, така ќе треба да сведочиш и во Рим.«

¹²А кога се осамна, некои од Јудејците се договорија, зедоа клетва и си рекоа да не јадат, ниту да пијат додека не го убијат Павла.

¹³Тие, што зедоа таква клетва, беа повеќе од четириесет души.

¹⁴Па отидоа при првосвештениците и старешините и рекоа: »Клетва си кладовме ништо да не каснеме додека не го убиеме Павла.

¹⁵Затоа вие од Синедрионот соопштете му сега на заповедникот утре да го доведе долу пред нас, ѓоа ќе сакате поточно да го разгледате неговото дело; а ние, пред да наближи, ќе бидеме готови да го убиеме.«

¹⁶Кога чу за таа заседа Павловиот сестрин син, отиде, влезе во тврдината и му кажа на Павла.

¹⁷А Павле повика еден стотник и му рече: »Одведи го ова момче при заповедникот, зашто има нешто да му каже.«

¹⁸И тој го зеде, го одведе при заповедникот и рече: »Затвореникот Павле ме повика и замоли ова момче да го доведам при тебе, зашто имало нешто да ти каже.«

¹⁹Заповедникот го фати за рака, застана со него на страна и го праша: »Што има да ми кажеш?«

²⁰А тоа рече: »Јудејците се договорија да те молат утре да го одведеш Павла долу пред Синедрионот, ѓоа ќе сакаат поточно да го испитуваат нешто во врска со неговото дело.

²¹Но ти не им верувај, бидејќи ќе го чекаат четириесет, а и повеќе души од нив, што се заколнале да не јадат, ниту да пијат, сѐ додека не го убијат; и сега се веќе готови, чекаат само да им ветиш.«

²²Тогаш заповедникот го испрати момчето, откако му порача: »Никому не кажувај оти си ми го кажал ова!«

²³Потоа повика двајца стотници и рече: »Пригответе ми двесте војници, седумдесет коњаници и двесте стрелци, за да тргнат за Ќесарија во третиот час ноќеска;

²⁴и пригответе добици, за да го качат Павла и да го одведат до намесникот Феликс!«

²⁵Напиша и писмо со оваа содржина:

²⁶Клаудиј Лисиј испраќа поздрав до многупочитуваниот намесник Феликс.

²⁷Овој човек беа го фатиле Јудејците и сакаа да го убијат; јас се јавив со војска и го одзедов, бидејќи разбрав дека е римски граѓанин.

²⁸И сакајќи да ја узнаам причината, поради која го обвинуваат, го изведов пред нивниот Синедрион,

²⁹и дознав дека го обвинуваат по прашања од нивниот Закон, но дека нема никаква вина, поради која би заслужувал смрт или окови.

³⁰И бидејќи ми беше соопштено дека Јудејците намислиле лошо против тој човек, јас го пратив веднаш при тебе, откако им порачав и на обвинителите да кажат пред тебе што имаат против него. Биди здрав!

³¹И така, војниците, онака како им беше повелано, го зедоа Павла и го одведоа ноќе во Антипатрида.

³²А на вториот ден се вратија во станот, откако ги оставија коњаниците да одат со него.

³³Оние што влегоа во Ќесарија и му го предадоа писмото на намесникот, му го претставија и Павла.

³⁴Намесникот го прочита писмото и праша од кој крај е тој, и откако разбра дека е од Киликија, рече:

³⁵Ќе те ислушам, кога ќе дојдат и твоите обвинители. И заповеда да го држат под стража во дворот Иродов.