Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Дела 5 Bible Online

Дела 5 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Дела 5

¹А еден човек, по име Ананија, со својата жена Сапфира, ја продаде нивата

²и еден дел од добиените пари сокри, а со знаење на жена си, додека другиот дел го донесе и го кладе пред нозете на апостолите.

³Но Петар рече: »Ананија, зошто го исполни сатаната срцето твое да Го излажеш Светиот Дух и да утаиш дел од земените пари за нивата?

⁴Додека не беше продадена, не беше ли твоја? И, откако ја продаде, не беа ли парите во твоја власт? Зошто вложи во срцето свое таква работа? Ти не излага луѓе, туку Бога!«

⁵Кога ги чу Ананија тие зборови, падна и издивна; и голем страв ги обзеде сите што го чуја тоа.

⁶Станаа момчињата, го зедоа, го изнесоа и го погребаа.

⁷А кога поминаа околу три часа, влезе и жената негова, не знаејќи што станало.

⁸И Петар ја праша: »Кажи ми, за толку пари ли ја продадовте нивата?« Таа одговори: »Да, за толку.«

⁹Петар потоа ѝ рече: »Зошто сте се договориле да Го искушате Духот на Господа? Ете, пред вратата се нозете на оние што го закопаа твојот маж; и тебе ќе те изнесат.«

¹⁰И таа веднаш падна пред нозете негови и издивна. А момчињата, кога влегоа, ја најдоа мртва, ја изнесоа и ја погребаа до нејзиниот маж.

¹¹И голем страв ја опфати целата Црква и сите оние што го чуја тоа.

¹²А преку рацете на апостолите се појавуваа знаци и стануваа многу чуда меѓу луѓето; и сите беа еднодушни во тремот Соломонов.

¹³Но од другите, пак, никој не смееше да се допре до нив; а народот ги величаше.

¹⁴И сѐ повеќе се зголемуваа оние, што веруваа во Господа, мноштво луѓе и жени,

¹⁵така што и по улиците изнесуваа болни и ги полагаа на постелки и носила, та кога ќе помине Петар, барем сенката негова да осени некого од нив.

¹⁶А доаѓаа во Ерусалим и многумина од околните градови, донесувајќи болни, мачени од нечисти духови, и сите се исцелуваа.

¹⁷Тогаш првосвештеникот и сите, што беа со него, припадници на садукејската ерес, станаа и се исполнија со завист,

¹⁸и ги кладоа рацете свои на апостолите и ги фрлија во општиот затвор.

¹⁹Но, преку ноќта ангел Господов ја отвори вратата од затворот, и, откако ги изведе, им рече:

²⁰Отидете и застанете во црквата, и кажувајте му ги на народот сите зборови за овој благодатен живот!

²¹Штом го чуја тоа, апостолите влегоа утрината во храмот и поучуваа. А првосвештеникот и оние што беа со него, кога дојдоа, го свикаа Синедрионот и сите старешини меѓу Израилевите синови и пратија во затворот луѓе да ги доведат апостолите.

²²Но, кога слугите отидоа, не ги најдоа, па, штом се вратија, изјавија,

²³велејќи: »Затворот го најдовме заклучен како што треба и стражата да стои надвор пред портата. А кога отворивме, внатре никого не најдовме.«

²⁴Штом ги чуја овие зборови, првосвештеникот и старешината на црквата и другите црковни старешини се најдоа во недоумение, што треба ова да значи.

²⁵Но некој дојде, ги извести и им рече: »Ене, луѓето, што ги затворивте, стојат во црквата и го поучуваваат народот.«

²⁶Тогаш управникот отиде со слугите и ги доведе, не на сила; зашто се боеја народот со камења да не ги убие нив самите.

²⁷А кога ги доведоа, ги изведоа пред Синедрионот и првосвештеникот, прашувајќи ги, рече:

²⁸Зарем не ви забранивме строго да не проповедате во тоа име? А вие пак го исполнивте Ерусалим со вашето учење и сакате крвта на Оној човек да ја фрлите на нас.

²⁹А Петар и апостолите одговорија и рекоа: »Повеќе треба да Му се покоруваме на Бога, отколку на луѓето.

³⁰Бог на татковците наши Го воскресна Исуса, Кого вие Го убивте, приковувајќи Го на дрво.

³¹Бог со десницата Своја Го возвиси Него, Началникот и Спасителот, за да му даде покајание и простување на гревовите на Израилот.

³²За тие зборови сведоци Негови сме ние и Светиот Дух, Кого Бог им Го даде на оние, што Му се покоруваат.«

³³Кога го чуја то, тие се разлутија и мислеа да ги убијат.

³⁴Но во Синедрионот стана тогаш еден фарисеј, по име Гамалиил, учител по Законот, почитуван од целиот народ, и заповеда за кратко време да ги изведат апостолите надвор,

³⁵а ним им рече: »Луѓе Израилци, помислете си добро што ќе правите со овие луѓе!

³⁶Зашто, пред извесно време се беше јавил Тевда, кој зборуваше за себеси, дека е тој нешто и се присоединија кон него околу четиристотини души; тој беше убиен, и сите, што му поверуваа, се разотидоа и исчезнаа.

³⁷По него, во време на пребројувањето, се јави Јуда Галилеецот и повлече по себе доста народ; но и тој загина и сите, што го последуваа, се растурија.

³⁸И сега ви велам — оставете ги овие луѓе на мир, не гибајте ги; зашто, ако е таа замисла или тоа дело од луѓе, ќе се разруши;

³⁹а ако е, пак, од Бога, вие не можете да го разрушите; внимавајте да не станете борци против Бога!«

⁴⁰Тие го послушаа; и откако ги повикаа апостолите, ги биеја, и им заповедаа да не зборуваат за името Исусово, па ги пуштија.

⁴¹А тие излегоа од Синедрионот радосни, зашто се беа удостоиле да поднесат навреди за името на Господа Исуса.

⁴²И секој ден во храмот и по куќите не престануваа да поучуваат и да го проповедаат Евангелието за Исуса Христа.