Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Дела 8 Bible Online

Дела 8 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Дела 8

¹Савле, пак, го одобруваше убиството негово. Во тој ден стана големо гонење против Црквата во Ерусалим, и сите, освен апостолите, се распрснаа по краиштата на Јудеја и Самарија.

²А Стефана го погребаа побожни луѓе и многу го оплакуваа.

³Савле, меѓутоа, ѝ пакостеше на Црквата, оти одеше по куќите и извлекуваше луѓе и жени, па ги предаваше во затвор.

⁴Оние, пак, што се беа распрснале, одеа проповедајќи го словото.

⁵А Филип слезе во еден самариски град и таму им благовестеше за Христа.

⁶Народот еднодушно внимаваше на тоа, што зборуваше Филип, слушајќи и гледајќи ги чудата што ги вршеше тој;

⁷оти со голем вик излегуваа нечисти духови од оние, во кои се наоѓаа, и мнозина фатени и хроми оздравуваа.

⁸И голема радост се јави во тој град.

⁹А во градот имаше еден човек по име Симон, кој пред тоа правеше магии и со тоа го доведуваше во чудо народот на Самарија, велејќи за себе дека е тој голем човек.

¹⁰Него го слушаа сите, и мало и големо, и велеа: »Тој е голема сила Божја.«

¹¹А го слушаа затоа, оти доста време ги беше восхитувал со своите магии.

¹²Но кога му поверуваа на Филипа, кој го проповедаше Евангелието за царството Божјо и за името на Исуса Христа, се крштаваа мажи и жени.

¹³Тогаш поверува и самиот Симон, и, откако се крсти, остана при Филипа; и, гледајќи дела големи и чудеса што се вршеа, се восхитуваше.

¹⁴Кога чуја апостолите, што беа во Ерусалим, дека Самарија го примила словото Божјо, ги пратија кај нив Петра и Јована,

¹⁵кои, штом слегоа, се помолија за нив за да Го примат Духот Свети.

¹⁶Оти уште ниту на еден од нив не беше слегол Он, а само беа крстени во името на Господа Исуса.

¹⁷Тогаш полагаа над нив раце и тие Го примаа Духот Свети.

¹⁸А Симон, кога чу дека Духот Свети се дава со полагање раце од апостолите, им донесе пари,

¹⁹и им рече: »Дајте ми ја и мене таа власт, та над кого ќе ги положам рацете, да Го прими Духот Свети!«

²⁰Но Петар му рече: »Среброто твое нека загине заедно со тебе, зашто помисли дека дарот Божји се добива за пари.

²¹Ти немаш дел ниту учест во тој дар, бидејќи срцето твое не е право пред Бога.

²²Туку покај се за оваа зла мисла и помоли Му се на Бога за да ти се прости помислата на срцето твое — ако е можно;

²³бидејќи те гледам исполнет со горчлива жолчка и во окови од неправда.«

²⁴А Симон одговори: »Помолете Му се за мене на Господа вие, та да не ме постигне ништо од она што рековте.«

²⁵И така, откако посведочија и зборуваа за словото Господово, тргнаа кон Ерусалим, проповедајќи го Евангелието во многу села самариски.

²⁶А на Филипа му рече ангел Господов: »Стани и тргни на југ, по патот што води од Ерусалим за Газа, кој е пуст.«

²⁷Тој стана и отиде; и ете, еден Етиопјанин, кастриран, властелин на Кандакија, етиопската царица, чувар на сите нејзини ризници, кој дошол во Ерусалим да Му се помоли на Бога,

²⁸а сега се враќаше и, седејќи в кола, го читаше пророкот Исаија.

²⁹Духот, пак, му рече на Филипа: »Приближи се и застани до колата!«

³⁰Филип побрза, и, откако чу дека тој го чита пророк Исаија, му рече: »Го разбираш ли тоа, што го читаш?«

³¹Овој одговори: »Како ќе можам да го разберам, ако некој не ме упати?« Па го замоли Филипа да се качи и да седне до него.

³²А местото од Писмото, што го читаше, беше ова: »Како овца на клање беше одведен, и како што јагнето стои безгласно пред својот стригач, така и Он уста Своја не отвори.

³³Во неговото понизување Он беше лишен од праведен суд. А родот Негов кој ќе го објасни? Оти животот Негов се одзема од земјата.«

³⁴Тогаш Етиопјанинот проговори и му рече на Филипа: »Те молам, за кого ова зборува пророкот, за себе или за некој друг?«

³⁵А Филип, откако ја отвори устата своја, почна да му објаснува од тоа Писмо и да му благовести за Исуса.

³⁶И одејќи така патем, тие стигнаа до една вода; и Етиопјанинот рече: »Еве вода! Што ми пречи да се крстам?«

³⁷А Филип му рече: »Ако веруваш од сѐ срце — можеш.« Тој одговори и рече: »Верувам дека Исус Христос е Син Божји.«

³⁸И заповеда колата да запре, па слегнаа во водата обајцата, и Филип и Етиопјанинот, и го крсти.

³⁹А кога излегоа од водата, Духот Свети слегна над Етиопјанинот, а Филипа го грабна ангел Господов. И Етиопјанинот не го виде веќе, па радосно го продолжи својот пат.

⁴⁰Филип се најде во Азот, од каде што тргна, проповедајќи го Евангелието по сите градови, додека не стигна во Ќесарија.