Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Дела 9 Bible Online

Дела 9 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Дела 9

¹А Савле, дишејќи уште со застрашувања и убиства против учениците на Господа, дојде при првосвештеникот,

²и измоли од него писма за Дамаск до синагогите, така што, ако таму најде некои што го следат овој пат, мажи и жени, врзани да ги доведе во Ерусалим.

³Но, кога беше на пат и наближуваше до Дамаск, наеднаш го обзеде светлина од небото,

⁴и, откако падна на земја, чу глас што му зборуваше: »Савле, Савле, зошто Ме гониш?«

⁵А тој одговори: »Кој си Ти, Господине?« А Господ му рече: »Јас сум Исус, Кого Го гониш ти. Тешко е за тебе да се риташ против бодило.«

⁶Тресејќи се од страв и ужас, тој праша: »Господи, што сакаш да направам?« А Господ му рече: »Стани и влези во градот; и ќе ти се каже што треба да правиш!«

⁷А луѓето, што одеа со него, стоеја зачудени, оти слушаа глас, а никого не гледаа.

⁸Савле стана од земјата и, макар што му беа очите негови отворени, никого не гледаше: и водејќи го за рака, го одведоа во Дамаск.

⁹И беше три дена слеп, и не јаде, и не пи.

¹⁰Во Дамаск, пак, имаше еден ученик по име Ананиј, кому во видение Господ му рече: »Ананиј!« А тој одговори: »Еве ме Господи!«

¹¹Тогаш Господ му рече: »Стани и оди во улицата, што се вика Права, и во домот Јудин побарај го човекот тарсанин, по име Савле; ете, тој се моли.«

¹²И во видение го виде човекот, по име Ананија, како влегол и положил раце над него, за да прогледа.

¹³А Ананиј одговори: »Господи, од мнозина сум слушал за тој човек колку зло им правел на светиите твои во Ерусалим;

¹⁴а тој и овде има власт од првосвештениците да ги врзува сите, што го призовуваат името Твое.«

¹⁵Но Господ му рече: »Оди, оти тој ми е избран сад, за да го изнесе името Мое пред народи и цареви и синовите Израилеви.

¹⁶И Јас ќе му покажам, колку треба тој да пострада заради името Мое.«

¹⁷И Ананиј отиде и влезе во куќата, и, откако ги положи рацете свои над него, рече: »Брате Савле, Господ Исус, Кој ти се јави по патот, по кој доаѓаше, ме прати, за да прогледаш и да се исполниш со Дух Свети.«

¹⁸И одеднаш како лушпи да паднаа од очите негови, и тој прогледа и, кога стана, се покрсти.

¹⁹А штом прими храна, Савле се поткрепи и неколку дена преседе со учениците што беа во Дамаск;

²⁰и веднаш почна да проповеда во синагогите за Исуса, дека е Он Син Божји.

²¹И сите, што го слушаа, се чудеа и зборуваа: »Не е ли овој, кој во Ерусалим ги гонеше оние што го спомнуваа ова име, та затоа и овде дошол за да ги заведе врзани при првосвештениците?«

²²А Савле се засилуваше сѐ повеќе и ги збунуваше Јудејците кои живееја во Дамаск, докажувајќи им дека Овој е Христос.

²³А откако минаа многу дни, Јудејците се договорија да го убијат.

²⁴Но Савле узна за тој заговор. Тие, пак, дење и ноќе го чекаа на портата, за да го убијат.

²⁵Но учениците го зедоа ноќе и в кошница го спуштија по ѕид.

²⁶А кога пристигнаа во Ерусалим, Савле се трудеше да се присоедини кон учениците; но сите се плашеа од него, бидејќи не веруваа оти е тој ученик.

²⁷Варнава, пак, откако го зеде, го одведе при апостолите и им прикажа како тој патем Го видел Господа, а дека Господ му зборувал, како и тоа оти во Дамаск отворено проповедал во името на Исуса.

²⁸И беше со нив, влегуваше и излегуваше во Ерусалим, и отворено проповедаше во името на Господа Исуса.

²⁹А зборуваше и се препираше исто така и со Елините; а и тие се обидуваа да го убијат.

³⁰Штом разбраа за тоа браќата, го одведоа во Ќесарија и го препратија во Тарс.

³¹А црквите во цела Јудеја, Галилеја и Самарија беа во мир, напредуваа и одеа во страв Господов; и со утеха на Светиот Дух се умножуваа.

³²Посетувајќи ги сите, Петар слезе и при светиите што живееја во Лида.

³³Таму, пак, најде еден човек по име Енеј, кој цели осум години лежел на постела, оти бил фатен.

³⁴И Петар му рече: »Енеј, тебе те исцелува Исус Христос. Стани и собери си ја постелата своја!« И тој стана веднаш.

³⁵И го видоа сите што живееја во Лида и во Сарон, и се обрнаа кон Господа.

³⁶Во Јопија се наоѓаше една ученичка, по име Тавита, што значи срна; таа беше исполнета со милостина и добри дела, што ги правеше.

³⁷И се случи во тие дни да се разболи и да умре; тогаш ја измија и ја положија во горната одаја.

³⁸А бидејќи Лида беше близу до Јопија, учениците како чуја дека е Петар таму, испратија два човека при него, молејќи го да дојде до нив што побргу.

³⁹Петар се крена и отиде при нив, и, кога пристигна, го одведоа во горната одаја, и дојдоа кај него сите вдовици, плачејќи и покажувајќи му ги ризите и облеките, што ги беше правела Срна, додека живееше со нив.

⁴⁰Петар, откако ги истера сите надвор, падна на колена, се помоли, па се обрна кон телото и рече: »Тавита, стани!« И таа ги отвори очите свои, па, како го виде Петра, седна.

⁴¹А Петар тогаш ѝ подаде рака и ја подигна; и, штом ги повика светиите и вдовиците, им ја предаде жива.

⁴²И ова се разгласи по цела Јудеја, и мнозина поверуваа во Господа.

⁴³И реши тој да остане во Јопија многу денови при некој си Симон кожарот.