Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Римјаните 11 Bible Online

Римјаните 11 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Римјаните 11

¹И така, ви велам: зар Бог го отфрли Својот народ? Никако! Оти и јас сум Израилец, од семето Авраамово, од коленото Венијаминово.

²Бог не го отфрли Својот народ, кој однапред Го разбра. Или, пак, не знаете што кажува Писмото за Илија, како тој Му се пожали на Бога од Израилот, велејќи:

³Господи, ги избија пророците Твои и ги раскопаа жртвениците Твои; јас останав сам, и сакаат да ми ја земат душата.

⁴А како му вели Божјиот одговор: »Си оставив седум илјади мажи, кои не ги преклонија колената пред Ваала«.

⁵Така е, пак, во сегашно време; остатокот се спаси по избор на благодатта.

⁶Но, кога е по благодат, не е по дела; оти благодатта веќе не би била благодат. Ако, пак, е по дела, тоа веќе не е благодат; зашто инаку делото не би било веќе дело.

⁷А што? Израилот не го доби она, што го бараше; избраните, пак, го добија, а другите се ожесточија,

⁸како што е напишано: »Бог им даде дух што не чувствува: очи да не гледаат, и уши — да не слушаат, дури до денешниов ден.«

⁹И Давид рече: »Трпезата нивна да им биде замка, клопка, сопка и отплата;

¹⁰да им се заматат очите нивни, за да не гледаат, и 'рбетот нивни да им се превитка засекогаш«.

¹¹Ви велам пак: зар се сопнаа, за да паднат? Не! Но преку нивното паѓање дојде спасението за незнабошците, за да се возбуди во нив ревност.

¹²Ако е, пак, паѓањето нивно богатство за светот, и отпаѓањето нивно богатство за незнабошците, тоа колку повеќе ќе биде обраќањето на нив сите.

¹³Вам, на незнабошците, ви велам: до колку сум апостол на незнабошците, јас ја прославувам својата служба,

¹⁴та некако да возбудам ревност во својот род по плот, и некого од нив да спасам.

¹⁵Зашто, ако нивното отфрлање е спасение за светот, тоа какво ли ќе биде нивното примање, ако не воскресение од мртвите?

¹⁶Кога е квасот свет, тогаш свето е и тестото: и ако е коренот свет, свети се и гранките.

¹⁷Ако, пак, некои од гранките се отцепиле, а ти, бидејќи дива маслинка, си се накалемил на нивното место и си станал соучесник на коренот и на маслиновиот сок,

¹⁸затоа не фали се пред гранките. Ако, пак, се фалиш, знај дека ти не го држиш коренот, туку коренот — тебе.

¹⁹Но ќе речеш: се отцепија гранките, за да се прикалемам јас.

²⁰Добро. Тие преку неверие се отцепија, а ти преку вера се држиш: не мисли за себе високо, туку имај страв.

²¹Зашто, ако Бог не ги поштедил природните гранки, гледај та и тебе да не те поштеди.

²²Гледај ја, пак, Божјата благост и строгост: строгост кон отпаднатите, а благост кон тебе, ако останеш во благоста; инаку, ти ќе бидеш отсечен.

²³Но, тие, ако не останат во неверието, ќе бидат прикалемени, оти Бог е моќен пак да ги прикалеми.

²⁴Зашто, ако си ти отсечен од природна дива маслинка, и против природата си прикалемен на питома маслинка, тоа тогаш колку полесно оние, природните, ќе бидат прикалемени на својата маслинка.

²⁵Не сакам, браќа, да не ја знаете таа тајна — за да не бидете горди — дека слепотија на еден дел од Израилот му падна, додека не влезат незнабошците, колку што е потребно,

²⁶и по таков начин целиот Израил ќе се спаси, како што е напишано: »Ќе дојде од Сион Избавителот и ќе ја отстрани безбожноста од Јакова«.

²⁷И тоа им е ним завет од Мене, кога ќе ги одземам нивните гревови.

²⁸Што се однесува до Благовестието, тие се непријатели поради вас; но во изборот тие Му се омилени на Бога заради татковците,

²⁹зашто Бог нема да се покае за даровите Свои и призовувањето.

³⁰Како што и вие некогаш бевте непокорни на Бога, а сега сте помилувани, поради нивното непокорство,

³¹така и тие се и сега непокорни, поради вашето помилување, та и самите да бидат помилувани.

³²Оти Бог ги затвори сите во непокорство, па сите да ги помилува.

³³О, каква длабочина на богатството, премудроста и знаењето на Бога! Колку се неиспитливи Неговите судови и неиспитливи Неговите патишта!

³⁴Оти, кој ја позна мислата на Господа? Или, кој Му бил советник?

³⁵Или, кој однапред Му дал нешто, та и Он да му возврати?

³⁶Зашто, сѐ е од Него, преку Него и во Него. Нему слава во веки. Амин!