Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 1. Коринтјаните 15 Bible Online

1. Коринтјаните 15 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

1. Коринтјаните 15

¹Браќа, ви напомнувам за Евангелието, Кое ви го проповедав а Кое вие го примивте и во Кое стоите.

²Преку Него и се спасувате, ако Го држите како што ви проповедав, освен ако не сте поверувале напразно.

³Ви го предадов најнапред она, што го бев и примил, дека Христос умре за нашите гревови, според Писмата;

⁴дека Он беше погребан и дека на третиот ден воскресна, според Писмата,

⁵и дека му се јави на Кифа и потоа на единаесетте;

⁶после им се јави еднаш на повеќе од петстотини браќа, од кои повеќето се живи и до денес, а некои починаа;

⁷потоа му се јави на Јакова и на сите апостоли,

⁸а по сите, најпосле ми се јави и мене, како на некое недоносче,

⁹зашто јас сум најмалиот од апостолите и не сум достоен да се наречам апостол, бидејќи ја гонев Божјата црква.

¹⁰Со благодатта на Бога сум тоа што сум, и Неговата благодат, која е во мене, не остана празна, но повеќе се потрудив од сите нив; само не јас, туку Божјата благодат, која е со мене.

¹¹И така, било јас, или тие, така проповедаме, и вие така поверувавте.

¹²И кога за Христа се проповеда дека воскреснал од мртвите, како тогаш некои помеѓу вас велат дека немало воскресение на мртвите?

¹³А штом нема воскресение на мртвите, тогаш и Христос не воскреснал;

¹⁴ако, пак, Христос не воскреснал, тогаш празна е нашата проповед, празна е и вашата вера.

¹⁵При тоа, ако навистина мртвите не воскреснуваат, ние излегуваме како лажни сведоци Божји, бидејќи сведочевме за Бога дека Го воскреснал;

¹⁶оти, ако мртвите не воскреснуваат, и Христос не воскреснал;

¹⁷ако, пак, Христос не воскреснал, суетна е верата ваша; вие сте уште во своите гревови;

¹⁸тогаш и оние, што умреле за Христа, загинале.

¹⁹И, ако само во овој живот се надеваме на Христа, тогаш сме ние најбедни од сите луѓе.

²⁰Но, ете, Христос воскресна од мртвите и со тоа стана првина за умрените.

²¹Бидејќи смртта дојде преку човекот, така и воскресението од мртвите стана преку човек.

²²И како што по Адама сите умираат, така и во Христа сите ќе оживеат;

²³но, секој по својот ред: прв е Христос; потоа, при Неговото доаѓање, ќе воскреснат сите што се Христови.

²⁴А потоа ќе биде крајот, кога ќе Му го предаде на Бога и Отецот царството, односно кога ќе уништи секое началство, секоја власт и сила.

²⁵Бидејќи Он треба да царува »додека не ги стави под нозете Свои сите непријатели.«

²⁶А најпоследниот враг за уништување е смртта,

²⁷зашто »сите ги покори под нозете Негови«; а што се вели »дека сѐ Му е Нему покорено«, очевидно е, освен Оној, Кој што Му потчини сѐ.

²⁸Кога, пак, ќе Му биде потчинето сѐ, тогаш и Самиот Син ќе Му се потчини на Овој, Кој Му потчини сѐ, за да биде Бог сѐ во сѐ.

²⁹Инаку, што ќе направат оние, кои се крштаваат, верувајќи во воскресение на мртвите, ако воопшто мртвите не воскреснуваат? Кога мртвите не воскреснуваат, зошто тие тогаш се крштаваат, верувајќи во воскресение на мртвите?

³⁰Зошто, пак, и ние секој час се подложуваме на опасност?

³¹Секој ден умирам, браќа, жими пофалбата ваша, која ја имам во Христа Исуса, нашиот Господ.

³²Кога во Ефес, човечки да речам, се борев со ѕверови, тоа што полза имам, штом мртвите не воскреснуваат? »Да јадеме и да пиеме, бидејќи утре ќе умреме!«

³³Не лажете се: »Лошите зборови ги расипуваат добрите обичаи!«

³⁴Освестете се еднаш како треба, па не грешете! Оти некои од вас не знаат за Бога — за ваш срам го велам ова.

³⁵Но ќе рече некој: како ќе воскреснат мртвите и во какво тело ќе дојдат?

³⁶Безумниче, тоа што го сееш ти, нема да оживее, ако не умре.

³⁷А кога сееш, не го сееш телото, кое ќе стане, туку голо зрно, било пченично или друго некое;

³⁸но Бог му дава тело, какво што сака, и на секое семе негово сопствено тело.

³⁹Не е секое тело исто со друго тело: друго е телото на човек, друго е телото на животно, друго на риба, друго на птица.

⁴⁰Има тела небесни и тела земни, но друг е болскотот на небесните и друг на земните;

⁴¹еден е болскотот на сонцето; друг е болскотот на месечината, инаков е, пак, на ѕвездите; па и ѕвезда од ѕвезда по болскотот се разликува.

⁴²Такво е и воскресението на мртвите: се сее за распаѓање; воскреснува во нераспаѓање;

⁴³се сее во бесчест — воскреснува во слава; се сее во немоќ — воскреснува во сила;

⁴⁴се сее тело душевно — воскреснува тело духовно. Има тело душевно, има и тело духовно.

⁴⁵Па така е и напишано: »Првиот човек Адам стана жива душа«, а последниот Адам — животворен дух.

⁴⁶Но не иде прво духовното, туку душевното, а потоа духовното.

⁴⁷Првиот човек е од земја, земјен; вториот човек е Господ од небото.

⁴⁸Каков е земниот, такви се и земните; и каков е Небесниот, такви се и небесните;

⁴⁹и како што го носиме обликот на земниот, така ќе го носиме и образот на Небесниот.

⁵⁰А ова ви го велам, браќа, дека телото и крвта не можат да го наследат царството Божјо, ниту распадливоста ја наследува нераспадливоста.

⁵¹Еве, тајна ви кажувам; сите нема да умреме, но сите ќе се измениме,

⁵²одеднаш, во еден миг, при последната труба; ќе затруби, и мртвите ќе воскреснат нераспадливи, а ние ќе се измениме;

⁵³зашто распадливото треба да се облече во нераспадливо, а смртното — да се облече во бесмртно.

⁵⁴А кога распадливото се облече во нераспадливост, и смртното — во бесмртност, тогаш ќе се збидне зборот напишан: »Победата ја проголта смртта«.

⁵⁵Смрт, каде ти е осилката? Пеколу, каде ти е победата?

⁵⁶Осилката на смртта е гревот, а силата на гревот е Законот.

⁵⁷Да Му благодариме на Бога, Кој ни дарува победа преку нашиот Господ Исус Христос.

⁵⁸И така, браќа мои возљубени, бидете цврсти, непоколебливи и секогаш богати во делото Господово, знаејќи дека трудот ваш пред Господа нема да биде залуден.