Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 2. Коринтјаните 1 Bible Online

2. Коринтјаните 1 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

2. Коринтјаните 1

¹Павле, апостол на Исуса Христа по волја Божја, и братот Тимотеј, до црквата Божја во Коринт заедно со сите светии по цела Ахаја:

²благодат и мир од Бога Отецот наш, и Господа Исуса Христа!

³Благословен нека е Бог и Отецот на нашиот Господ Исус Христос, Отец на милосрдноста и Бог на секоја утеха,

⁴Кој нѐ утешува при секоја наша мака, та и ние да можеме да ги утешиме оние што се наоѓаат при секаква мака, со онаа утеха, со која Бог нѐ утешува нас самите!

⁵Оти, како што се умножуваат Христовите страдања во нас, така се умножува и утехата наша преку Христа.

⁶Ако сме во мака, за ваша утеха е и спасение, кое е можно само така, кога ги претрпувате истите страдања, што ги трпиме и ние;

⁷а и надежта наша за вас е тврда. Се утешуваме ли, се утешуваме за ваша утеха и спасение, знаејќи дека како што учествувате во нашите страдања, така ќе бидете учесници и во утехата.

⁸Браќа, не сакаме да ја затаиме маката, што ни се случи во Азија; бидејќи бевме оптоварени многу, дури и преку нашите сили, ние не се надевавме ни живи да останеме.

⁹Туку сами во себеси ја носевме смртната пресуда, за да не се надеваме на себеси, а на Бога, Кој ги воскреснува мртвите,

¹⁰Кој нѐ избави од таква страшна смрт, а и уште нѐ избавува, на Кого се надеваме дека и понатаму ќе нѐ избавува;

¹¹па со помошта и на вашата молитва за нас многу луѓе да Му благодарат на Бога за даровите што ни се дадени поради вас.

¹²Бидејќи е нашата пофалба: сведоштво на нашата совест дека во простота и искреност пред Бога, а не со телесна мудрост, туку со Божја благодат живеевме на светот, особено, пак, меѓу вас.

¹³Оти друго не ви пишуваме, освен она, што го читате и разбирате, па се надеваме дека и до крај ќе го разбирате.

¹⁴Како што веќе донекаде и разбравте дека ние сме ваша пофалба, како и вие наша, во денот на нашиот Господ Исус Христос.

¹⁵И во таа увереност се готвев да дојдам при вас порано, та повторно да примите благодат,

¹⁶и преку вас да заминам за Македонија, а од Македонија пак да дојдам при вас, та вие да ме придружите до Јудеја.

¹⁷Но, како го готвев ова вака, можеби лесномислено постапив? Или, пак, што се наканував, по телото ли се наканував, та моето »да« да биде и »не?«

¹⁸Но Бог е сведок дека нашиот збор до вас не беше »да« и »не«.

¹⁹Зашто Синот Божји, Исус Христос, Кого Го проповедавме меѓу вас јас и Силуан и Тимотеј, не беше »да« и »не«, туку во Него беше »да«,

²⁰бидејќи сите ветувања Божји во Него се »да«, и во Него »амин«, за слава Божја преку нас.

²¹Бог е Оној, Кој нѐ утврди со вас во Христа и нѐ помаза;

²²Он и нѐ запечати и ни даде залог на Духот во срцата наши.

²³А јас Го повикувам Бога за сведок на мојата душа, дека, штедејќи ве вас, не дојдов во Коринт досега;

²⁴но не како ние да владееме со верата ваша, туку сме помагачи на вашата радост, бидејќи во верата вие сте тврди.