Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Филипјаните 2 Bible Online

Филипјаните 2 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Филипјаните 2

¹И така, ако во Христа има некаква утеха, ако има некоја утеха во љубовта, ако има општење со Духот, ако има некое милосрдие и сострадание,

²исполнете ја радоста моја: бидете со едни мисли, имајќи една и иста љубов, и бидете еднодушни и едномислени;

³не правете ништо од љубов кон препирање или за празна слава, но од понизност сметајте се еден друг за погорен од себеси!

⁴Не грижете се секој само за себе, туку и за другите!

⁵Бидејќи вие треба да ги имате истите мисли, што ги има Исус Христос,

⁶Кој, иако беше во обличје Божјо, сепак не држеше многу до тоа што е еднаков со Бога;

⁷но Сам Себе се понизи, откако зеде обличје на слуга и се изедначи со луѓето; и по вид се покажа како човек;

⁸Сам се смири, откако стана послушен дури до самата смрт, и тоа смрт на крст.

⁹Па затоа и Бог високо Го издигна и Му даде име, што е над секое име,

¹⁰та во името на Исуса да ги преклони колената на сѐ што е небесно, земно и подземно,

¹¹и секој јазик да исповеда дека Исус Христос е Господ, за слава на Бога Отецот.

¹²Затоа, возљубени мои, како што секогаш ме слушавте, не само во мое присуство, туку многу повеќе сега, кога сум отсутен, со страв и трепет градете го вашето спасение,

¹³оти Бог е Оној, Кој во вас прави да сакате и да дејстувате според Неговата добра волја.

¹⁴Правете сѐ без ропот и двоумење,

¹⁵за да бидете прави и чисти, непорочни чеда Божји среде лош и расипан род, во кој светите како светила во светот,

¹⁶имајќи го во себе словото на животот, за моја пофалба во денот Христов, дека не залудо трчав и не залудо се трудев.

¹⁷Но, ако и се принесувам како жртва за служба на вашата вера, се радувам сам и се радувам со сите вас.

¹⁸Така исто радувајте се и вие и зарадувајте ме!

¹⁹А се надевам во Господа Исуса дека наскоро при вас ќе го пратам Тимотеја, та и јас, откако разберам како сте, да се утешам со духот.

²⁰Бидејќи немам никого еднаков со моите мисли, кој толку искрено би се грижел за вас,

²¹оти сите го бараат своето, а не она на Исуса Христа;

²²а неговата исправност ви е позната: тој, како син кон татко, слугуваше заедно со мене при благовествувањето.

²³Него, пак, се надевам дека ќе го испратам веднаш, штом ќе узнаам, што ќе стане со мене;

²⁴а се надевам во Господа оти и сам скоро ќе дојдам при вас.

²⁵Најдов за потребно при вас да го испратам братот Епафродит, мој сотрудник и другар во војувањето, а ваш пратеник и помагач во потребите мои,

²⁶бидејќи тој копнееше да ве види сите вас и многу жалеше што сте чуле дека бил болен.

²⁷Зашто тој боледуваше дури до умирање; но Бог го помилува, и не само него, туку и мене, за да не ми се натовари жал врз жал.

²⁸Поради тоа го испратив поскоро, та, штом ќе го видите пак, да се израдувате, а јас да бидам помалку нажален.

²⁹Примете го, пак, во Господа со секаква радост, и такви почитувајте,

³⁰бидејќи за Христовото дело тој беше скоро на умирање, откако го презре својот живот, за да го дополни недостигот на вашата служба кон мене.