Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Исус Навин 9 Bible Online

Исус Навин 9 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Исус Навин 9

¹Откако го чуја тоа аморејските цареви, кои беа од оваа страна на Јордан, по планината и рамнината и по целиот брег на Големото Море, и кои беа близу до Антиливан, — Хетејците, Аморејците, Гергесејците, Хананејците, Ферезејците, Евејците и Јевусејците,

²се собраа сите, за да удрат заедно против Исуса и Израилот.

³Но жителите гаваонски, откако чуја, што му направил Господ на Јерихон и на Гај,

⁴употребија и тие итрина; отидоа и се снабдија со храна за пат и ставија ветви вреќи на ослите свои и ветви, испокинати и закрпени мевови за вино;

⁵и обувките на нозете им беа стари, закрпени, и облеката нивна — ветва; и сиот леб нивни за пат беше сув и мувлосан.

⁶Тие дојдоа кај Исуса во логорот Израилев во Галгал и му рекоа нему и на сите Израилци: »Ние сме дојдени од многу далечна земја; впрочем ако сакате склучете со нас сојуз.«

⁷А Израилците им одговорија на Евејците: »Вие, можеби живеете близу до нас; како ќе склучиме сојуз со вас?«

⁸Тие му рекоа на Исуса: »Ние сме твои робови.« А Исус ги праша: »Кои сте вие и од каде сте дошле?«

⁹Тие му одговорија: »Од многу далечна земја се дојдени твоите робови во името на Господа, твојот Бог, зашто ја чувме славата Негова и за сѐ што извршил Он во Египет,

¹⁰и за сѐ она, што им направи на двајцата аморејски цареви, кои беа од онаа страна на Јордан, на есевонскиот цар Сион и на васанскиот цар Ог, кои живееја во Астарот и во Едраин.

¹¹Кога го чуја тоа, старешините наши и сите жители на нашата земја ни рекоа: земе во рацете свои леб за пат, одете им во пресрет и кажете им: ‚Ние сме ваши робови; па, ако сакате, склучете сојуз со нас.‘

¹²Овој наш леб го зедовме од куќите наши топол во денот, кога тргнавме кон вас, а сега ете, тој се исушил и мувлосал;

¹³и овие мевови со вино, кои кога ги наполнивме беа нови, ете се испокинаа; и овие наши облеки и обувките изветвеа поради многу долгиот пат.«

¹⁴И кнезовите го зедоа лебот нивни, а Господа не го прашаа.

¹⁵Тогаш Исус склучи со нив мир и постави услов, дека ќе им го зачува животот; и кнезовите на народот им се заколнаа.

¹⁶А по три дена, откако склучија со нив сојуз, слушнаа дека тие биле нивни соседи и дека живеат близу до нив;

¹⁷зашто синовите Израилеви кога тргнаа на пат, дојдоа до градовите нивни на третиот ден; градотиве нивни, пак, беа: Гаваон, Кефира, Вирот и уште градот Јарим.

¹⁸Исус и синовите Израилеви не ги погубија, зашто сите кнезови народни им се заколнаа во Господа, Израилевиот Бог. Затоа целото општество Израилево замрмори против кнезовите.

¹⁹Сите кнезови му рекоа на целиот народ: »Им се заколнавме во Господа, Израилевиот Бог, и затоа не можеме да ги допреме нив;

²⁰а, еве, што ќе направиме со нив: ќе ги оставиме живи, за да не нѐ стигне гневот поради клетвата, со која им се заколнавме.«

²¹И им рекоа уште кнезовите: »Нека живеат, но ќе сечат дрва и ќе носат вода за целото општество.« И целиот народ направи така, како што му рекоа кнезовите.

²²Исус ги повика и им рече: »Зошто нѐ измамивте, кога рековте: ‚ние сме многу далеку од вас, а вие сте живееле блиску до нас?‘

²³Отсега да сте проклети! Вечно ќе бидете робови, ќе сечете дрва и ќе носите вода за мене и за домот на мојот Бог!«

²⁴Тие му одговорија на Исуса и рекоа: »Дојде до ушите на твоите робови, дека Господ, твојот Бог, му заповедал на својот слуга Мојсеј, оти ќе ви ја даде цела земја, и дека ќе нѐ погуби нас и сите жители на оваа земја пред лицето ваше; затоа ние многу се уплашивме да не ни го земете животот, па го направивме тоа;

²⁵сега, ете, ние сме во твои раце: како ти се чини дека е подобро и посправедливо да постапиш со нас, така и направи.«

²⁶И Исус така и постапи со нив: ги избави од рацете на синовите Израилеви, и тие не ги погубија.

²⁷И во тој ден Исус нареди тие да сечат дрва и да носат вода за целото општество и за жртвеникот на Господа; поради тоа оние што живееја во Гаваон станаа дрвари и водари за жртвеникот Божји дури и до денес, на она место, што ќе го избере Господ.