Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Евреите 12 Bible Online

Евреите 12 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Евреите 12

¹Затоа и ние, имајќи толку многу сведоци, да отфрлиме од себеси секакво бреме и грев, што лесно нѐ окружува, и со трпеливост да побрзаме кон претстојната борба,

²имајќи Го пред очи Началникот и Завршителот на верата — Исуса, Кој, поради Неговата идна радост претрпе крст, откако го презре срамот, и седна од десната страна на престолот Божји.

³Помислете, пак, на Оној, Којод грешниците претрпе над Себеси таква поруга, та да не ви дотегне, и да не опаднете духом!

⁴Во борбата против гревот уште не сте се противеле до крв,

⁵и сте ја заборавиле утехата, која вам, како на синови, ви зборува: »Сине мој, не презирај ја казната од Господа и не опаѓај со духот, кога те изобличува,

⁶зашто Господ го казнува оној, кого што го сака; го бичува секој син, кого што го прима«.

⁷Ако трпите казна, Бог со вас постапува како со синови. Зашто кој е тој син, кого што таткото не го казнува?

⁸Ако, пак останете без казна, во која сите станаа соучесници, тогаш сте деца незаконски, а не синови.

⁹Ако се плашиме од нашите татковци, кога нѐ казнуваат, тогаш колку повеќе треба да Му се покориме на Отецот на духовите, па да бидеме живи?

¹⁰Зашто тие нѐ казнуваа за малку денови, според тоа како им беше угодно; а Он — за полза, та да учествуваме во Неговата светост.

¹¹Секоја казна однапред не се покажува дека е за радост, туку за жалост; но потоа на свикнатите на неа таа ќе им принесе мирен род на праведност.

¹²Затоа »исправете ги премалените раце и ослабените колена«,

¹³и со нозете свои »направете си прави патеки« та, она што е хромо, да не се отклони, туку поскоро да се исцели.

¹⁴Грижете се да имате мир со сите и светост, без која никој нема да Го види Господа:

¹⁵гледајќи, да не би некој да се лиши од Божјата благодат; да не би некој горчлив корен, штом изникне, да направи штета, и преку него да се осквернат мнозина;

¹⁶да не би меѓу вас да има некој блудник, или нечестивец како Исав, кој за една гозба се откажа од своето првородство.

¹⁷Зашто знаете дека тој и отпосле, сакајќи да го наследи благословот, беше отфрлен; бидејќи не најде место за покајание, иако го беше молел дури со солзи.

¹⁸Вие не пристапивте кон планината што може да се опипа и кон разгорениот оган, кон облакот, и темнината, и луњата,

¹⁹и кон трубниот звук, и кон гласот што зборуваше, чии слушачи молеа да не им се зборува веќе,

²⁰зашто не можеа да го истрпат она, што им се заповедаше: »И ѕвер ако се допре до гората, со камења нека биде убиен.«

²¹И толку страшно беше она, што се гледаше, така што и Мојсеј рече: »Преплашен сум и треперам«.

²²Вие, пак, пристапивте кон планината Сион и кон градот на живиот Бог, небесниот Ерусалим, и кон десетина илјади ангели,

²³кон соборот и Црквата на првородените, кои се напишани на небесата, и кон Бога, Судијата на сите, и кон духовите на праведниците, што достигнаа совршенство,

²⁴и кон Исуса, Посредникот на Новиот завет, и кон крвта за попрскување, која подобро зборува од Авеловата.

²⁵Гледајте да не Го избегавате Оној, Кој зборува. Оти, ако не останаа неказнети оние, што му откажаа да му служат на оној, што зборуваше на земјата, а колку повеќе ние, кои се одвраќаме од Оној, Кој зборува од небесата,

²⁶Чиј глас тогаш ја потресе земјата, и Кој сега ветува, зборувајќи: »Уште еднаш Јас ќе ја потресам не само земјата, туку и небото«.

²⁷Зборовите »уште еднаш« означуваат дека колебливото, како затворено, ќе се измени, та да остане само неколебливото.

²⁸И така, примајќи го царството непоколебливо, да ја пазиме благодатта, со која ќе Му служиме на Бога благоугодно со почит и во страв,

²⁹бидејќи нашиот Бог е оган, што изгорува.