Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Евреите 9 Bible Online

Евреите 9 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Евреите 9

¹Така и во првиот Завет имаше наредби за богослужение и земно светилиште;

²оти скинијата беше направена вака: во првиот дел светилникот, трпезата и лебовото предложение; тој дел наречен »Свјатаја«.

³А зад втората завеса од скинијата беше делот, наречен »Свјатаја Свјатих«;

⁴во неа се наоѓаше златната кадилница и од сите страни опкован со злато Ковчегот на заветот, во кој стоеја златниот сад со мана и расцутениот жезал на Арона, како и плочите на заветот,

⁵а над него — херувими на славата што го осенуваа чистилиштето; за ова сега нема потреба да се зборува поопширно.

⁶При ваков распоред, во првиот дел од скинијата секогаш влегуваа свештениците и извршуваа служба Божја;

⁷а во вториот дел влегуваше по еднаш во годината првосвештеникот и тоа не без крв, што ја принесуваше како жртва за себеси за гревовите на народот, направени поради незнаење.

⁸Преку ова Светиот Дух покажуваше дека уште не е отворен патот за Светилиштето, сѐ додека стои првата Скинија,

⁹која е образ на сегашното време, во кое се принесуваат дарови и жртви, кои не можат да го направат совршен по совеста оној што служи,

¹⁰освен во јадењата и пиењата, и во разни миења и телесни обреди, установени до времето на поправањето.

¹¹Но Христос, кога стана Првосвештеник на идните блага, со поголема и со посовршена скинија, неракотворна, односно не онаква, каква што се прави на земјата,

¹²ниту со крв козја и телешка, туку со Својата крв влезе во светилиштето еднаш засекогаш и изврши вечен откуп.

¹³Зашто, ако крвта на јунче и јарец, и пепелта од јуница преку попрскување ги осветуваат осквернетите, за очистување на телото,

¹⁴тогаш, колку ли повеќе крвта на Христа, Кој преку Светиот Дух се принесе Себе на Бога непорочен, ќе ја очисти совеста наша од мртви дела, за да Му служиме на живиот и вистински Бог.

¹⁵Затоа е Он посредник на Новиот завет, та по Неговата смрт, што стана за откуп на престапите од времето на првиот завет, призваните да го добијат ветеното вечно наследство.

¹⁶Оти, каде што има завет, таму е неопходно да следува смртта на заветувачот,

¹⁷бидејќи заветот добива сила само по смртта; тој нема никаква сила додека е заветувачот жив.

¹⁸Поради тоа ни првиот завет не беше утврден без крв.

¹⁹Зашто Мојсеј, откако ги прочита сите заповеди од Законот поред сиот народ, зеде крв телешка и јарешка со вода, и со црвена волна и со исоп ја пороси како самата книга, така и сиот народ,

²⁰велејќи: »Ова е крвта на заветот, што ви го вети Бог«.

²¹Исто така со крв ги попрска и скинијата и сите садови за служење на Бога.

²²И скоро сѐ според Законот со крв се очисти, и без проливање крв проштевање не станува.

²³И така, образите небесни требаше да се очистат на таков начин, а самото небесно со подобри жртви од овие.

²⁴Зашто Христос влезе не во ракотворно светилиште, кое е само образ на вистинското, туку во самото небо, за да се јави сега пред лицето на Бога за нас;

²⁵и не да се принесува Себе како жртва повеќепати, како што првосвештеникот влегува во Светилиштето секоја година со туѓа крв.

²⁶Инаку, Он би требало многупати да страда од созданието на светот. А сега еднаш за секогаш, до крајот на вековите, се јави за да го премавне гревот, откако се принесе Сам Себе како жртва.

²⁷И како што им е на луѓето определено да умрат еднаш, а потоа — суд,

²⁸така и Христос, откако еднаш се принесе Самиот Себе како жртва, за да ги премавне гревовите на мнозина, вторпат ќе им се јави, не станувајќи веќе жртва за грев на оние што Го очекуваат за спасение.