Read Magandang Balita Biblia, 2005 Job 29 Bible Online

Job 29 - Magandang Balita Biblia, 2005 bible

Job 29

¹Muling nagsalita si Job,

²“Kung maibabalik ko lang ang mga unang araw noong ang Diyos sa akin ay palagi pang nagbabantay;

³Nang ang liwanag niya sa akin ay gumagabay, sa paglakad ko sa dilim, siya ang aking tanglaw.

⁴Noon, ako ay sagana, maluwag ang pamumuhay, kaibigang matalik ang Diyos na buháy, at sa buong pamilya ko, siya ang patnubay.

⁵Noon ay malapit ang Makapangyarihang Diyos sa akin, at ang mga anak ko'y lagi sa aking piling.

⁶Masagana ang gatas mula sa aking kawan, olibong nagbibigay ng langis, tumutubo kahit sa batuhan.

⁷Kapag pumupunta ako noon sa mga kapulungan, at nauupong kasama ng mga pinuno ng bayan,

⁸kapag ako'y natanaw, mga kabataa'y nagbibigay-daan, mga matatanda nama'y tumatayo at nagbibigay-galang.

⁹Ihihinto ng pinuno, kanilang usapan, at mga maharlika'y tatahimik na lamang.

¹¹“Kapag ako'y nakita at kanilang narinig, sila'y sumasang-ayon at sa aki'y pumapanig.

¹²Sapagkat tinulungan ko ang dukha sa kanilang pangangailangan, dinamayan ko ang mga ulilang wala nang mapuntahan.

¹³Pinupuri ako ng mga dumanas ng kasawian, natulungang mga biyuda sa tuwa'y nag-aawitan.

¹⁴At ang lagi kong adhikain, katarungan at katuwiran ay siyang pairalin.

¹⁵Para sa mga bulag, ako'y nagsilbing mata; at sa mga pilay, ako ang kanilang paa.

¹⁶Nagsilbi akong ama ng mga mahihirap, kahit di ko kilala ay aking nililingap.

¹⁷Ang lakas ng masasama, aking sinisira ang kanilang mga bihag, sinikap kong mapalaya.

¹⁸“Umaasa ako noong hahaba ang aking buhay, at sa aking tahanan payapang mamamatay.

¹⁹Tulad ko noo'y punongkahoy na sa tubig ay sagana, at ang mga sanga, sa hamog laging basa.

²⁰Pinupuri ako ng halos lahat, at di nauubos ang aking lakas.

²¹Sa mga payo ko sila'y nananabik, sa sinasabi ko sila'y nakikinig.

²²Ang sinabi ko'y di na dapat ulitin, pagkat sa isip agad itong naitatanim.

²³Sa mga sasabihin ko'y lagi silang naghihintay, salita ko'y parang ulan sa panahon ng tag-araw.

²⁴At ang aking mga ngiti sa kanila'y pampalakas-loob, sa saya ng aking mukha silang lahat ay nalulugod.

²⁵Para akong hari na sa hukbo'y nag-uutos, at nagbibigay ng aliw kapag sila'y nalulungkot.