Read Magandang Balita Biblia, 2005 Job 39 Bible Online

Job 39 - Magandang Balita Biblia, 2005 bible

Job 39

¹Ang panganganak ng mga kambing, alam mo ba kung kailan, o ang panahon na ang usa ay magsisilang?

²Bilang mo ba ang araw ng anak niya habang nasa tiyan? Alam mo ba kung kailan ito iluluwal?

³Namasdan mo ba habang sila ay gumagapang sa pagbubukas ng sinapupunan upang ang anak ay isilang?

⁴Ang kanilang mga anak doon lumalaki sa parang at kapag malaki na ay tuluyang lumilisan.

⁵“Sino ba ang nagbibigay laya sa mga asno? Sa asnong maiilap, ang nagpalaya ay sino?

⁶Tirahang ibinigay ko ay ang kaparangan, at doon sa maalat na kapatagan.

⁷Sila'y lumalayo sa lunsod na maingay, walang makapagpaamo at hindi mautusan.

⁸Ang pastulan nila'y ang kaburulan, hinahanap nila'y sariwang damuhan.

⁹“Ang mailap na toro iyo kayang mapagtrabaho? Maitali mo kaya siya isang gabi sa iyong kuwadra?

¹⁰Matatalian mo kaya siya ng lubid upang sa pag-aararo ay magamit, at sa paghila ng suyod sa iyong mga bukid?

¹¹Iyo bang maaasahan ang lakas na taglay niya? Mabibigat mong gawai'y maipagkakatiwala ba sa kanya?

¹²Umaasa ka ba na siya ay magbabalik upang sa ani mo ay siya ang gumiik?

¹³“Ang pakpak ng ostrits buong gandang kumakampay, nagbabadya kaya iyon kahit bahagyang pagmamahal?

¹⁴Ang kanyang mga itlog sa lupa ay iniiwan, ito'y hinahayaang sa lupa ay mainitan.

¹⁵Di niya iniisip na baka ito'y matapakan, o baka madurog ng mailap na nilalang.

¹⁶Sa mga inakay niya siya ay malupit, hindi niya alintanang hirap niya'y di masulit,

¹⁷sapagkat pang-unawa ay di ko siya binigyan, di ko hinatian ng kahit kaunting katalinuhan.

¹⁸Ngunit napakabilis kapag siya'y tumatakbo, pinagtatawanan lang niya kahit ang kabayo.

¹⁹“Ikaw ba ang nagbigay ng lakas sa kabayo? Ikaw ba ang naglagay ng magandang buhok nito?

²⁰Ikaw ba ang nagpapalukso dito na parang balang, at kapag humalinghing ay kinatatakutan?

²¹Nagpapakitang-gilas sa pagkamot niya sa lupa, at napakabilis tumakbo upang makidigma.

²²Siya ay nagtatawa sa gitna ng panganib, sa tabak na nakaumang, hindi siya nanginginig.

²³Ang mga sandata ng sa kanya'y nakasakay, sa sikat ng araw kumakalampag at kumikinang.

²⁴Sa bilis ng kanyang takbo, lupa'y parang nilululon, hindi siya mapakali kapag trumpeta ay umugong.

²⁵Sa tunog ng trumpeta'y halinghing ang sagot niya. Ang ingay ng digmaan, dinig nito kahit malayo pa; maging ang utos ng kapitan sa mga kasama.

²⁶“Ikaw ba ang nagturo sa lawin upang ito'y makalipad, kapag ikinakampay ang pakpak tungo sa timog ang tahak?

²⁷Naghihintay ba ng iyong utos ang agila, upang sa mataas na bundok gumawa ng pugad niya?

²⁸Matataas na bato ang kanyang tirahan, mga pagitan ng bato ang pinagkukutaan.

²⁹Ang kanyang biktima'y doon niya pinagmamasdan, kahit malayo pa ay kanya nang natatanaw.

³⁰Sa kanyang mga inakay, dugo ang ibinubuhay, at tiyak na naroon siya kung saan mayroong bangkay.”