Read Magandang Balita Biblia, 2005 Mga Awit 104 Bible Online

Mga Awit 104 - Magandang Balita Biblia, 2005 bible

Mga Awit 104

¹Papurihan mo si Yahweh, O aking kaluluwa! Ikaw Yahweh na aking Diyos, kay dakila mong talaga! Karangala't kamahalan, lubos na nadaramtan ka.

²O Diyos, kayo po ay puspos ng maningning na liwanag, kalangita'y parang tolda, na kamay mo ang nagladlad.

³Ang ginawa mong tahanan ay ang tubig sa itaas, ang karo mong sinasakyan ay ang papawiring-ulap, sa pakpak ng mga hangin ay doon ka lumalakad.

⁴Tagahatid ng balita ay hangin ding sumisimoy, at kidlat na matatalim ang lingkod mong tumutulong.

⁵Ikaw na rin ang nagtayo ng saligan nitong lupa, matatag na ginawa mo't hindi ito mauuga.

⁶Ang ibabaw ng saliga'y ginawa mong karagatan, at tubig din ang bumalot sa lahat ng kabundukan.

⁷Ngunit noong magalit ka itong tubig ay tumakas, nang marinig ang sigaw mo, tumilapon agad-agad.

⁸Bumuhos sa kabundukan, umagos sa kapatagan, natipon sa isang dako't naging isang karagatan,

⁹matapos, ang ginawa mo'y naglagay ka ng hangganan, upang itong kalupaa'y di na muling laganapan.

¹⁰Lumilikha ka ng ilog na patungong kapatagan, sa gilid ng mga burol, umaagos na marahan.

¹¹Kaya kahit na sa ilang ang hayop na naroon, maging hayop na mailap may tubig na naiinom.

¹²Sa naroong kakahuya'y umaawit na masaya, mga ibo'y nagpupugad sa malabay nilang sanga.

¹³Magmula sa kalangitan, mga bundok ay nadilig, ibinuhos ang pagpapala't lumaganap sa daigdig.

¹⁴Tumubo ang mga damong pagkain ng mga baka, nagkaroon ng halamang masaganang namumunga; anupa't ang mga tao'y may pagkaing nakukuha.

¹⁵Mayroong ubas na inumin kaya tao'y masasaya, may langis pa ng olibong nagdudulot ng ligaya, at tinapay na pagkaing pampalakas sa tuwina.

¹⁶Ang mga kahoy ni Yahweh, masaganang nadidilig, mga sedar ng Lebanon, kayo mismo ang nagtanim.

¹⁷Sa malagong mga puno at malabay nitong sanga, mga ibo'y nagpupugad, doon sila tumitira.

¹⁸Yaong mga kambing-gubat nagkalat sa kabundukan, sa bitak ng mga bato ang kuneho nananahan.

¹⁹Ang buwan ay nababatid sa buwan ding iyong likha, araw nama'y lumulubog sa oras na itinakda.

²⁰Lumikha ka nitong dilim, at gabi ang itinawag, kung gumabi gumigising ang hayop na maiilap.

²¹Umuungal itong leon, samantalang humahanap ng kanyang makakain na sa Diyos din nagbubuhat.

²²Kung sumapit ang umaga, dala nito kanyang huli, pumupunta sa tagua't doon siya nangungubli;

²³samantalang itong tao humahayo sa gawain, sa paggawang walang tigil inaabot na ng dilim.

²⁴Sa daigdig, ikaw Yahweh, kay rami ng iyong likha! Pagkat ikaw ay marunong kaya ito ay nagawa, sa dami ng nilikha mo'y nakalatan itong lupa.

²⁵Nariyan ang mga lawa't malawak na karagatan, malalaki't maliliit na isda ay di mabilang.

²⁶Iba't ibang mga bapor ang dito ay naglalakbay, samantalang ang Leviatang [102] nilikha mo'y kaagapay.

²⁷Lahat sila'y umaasa, sa iyo ay nag-aabang, umaasa sa pagkain na kanilang kailangan.

²⁸Ang anumang kaloob mo ay kanilang tinatanggap, mayro'n silang kasiyahan pagkat bukás ang iyong palad.

²⁹Kapag ika'y lumalayo labis silang nangangamba, takot silang mamatay kung lagutin mo ang hininga; mauuwi sa alabok, pagkat doon sila mula.

³⁰Taglay mo ang katangiang buhay nila ay ibalik, bagumbuhay ay dulot mo sa nilikha sa daigdig.

³¹Sana ang iyong karangala'y manatili kailanman, sa lahat ng iyong likha ang madama'y kagalakan.

³²Nanginginig ang nilikha, kapag titig mo sa daigdig, ang bundok na hipuin mo'y umuusok, nag-iinit.

³³Aawitan ko si Yahweh, palagi kong aawitan, siya'y aking pupurihin habang ako'y nabubuhay.

³⁴Ang awit ng aking puso sana naman ay kalugdan, pagkat ako'y nagagalak, nagpupuri sa Maykapal.

³⁵Ang lahat ng masasama sana'y alisin sa daigdig, ang dapat ay lipulin na upang sila ay maalis. Si Yahweh ay purihin mo, aking kaluluwa! Purihin si Yahweh!