Read Magandang Balita Biblia, 2005 Mga Awit 69 Bible Online

Mga Awit 69 - Magandang Balita Biblia, 2005 bible

Mga Awit 69

¹Katha ni David upang awitin ng Punong Mang-aawit: ayon sa tono ng “Liryo”. O Diyos! Iligtas mo, iahon sa tubig sa pagkalubog kong abot na sa leeg;

²lumulubog ako sa burak at putik, at sa malalaking along nagngangalit.

³Ako ay malat na sa aking pagtawag, ang lalamunan ko, damdam ko'y may sugat; pati ang mata ko'y di na maidilat, sa paghihintay ko sa iyong paglingap.

⁴Silang napopoot nang walang dahilan, higit na marami sa buhok kong taglay; mga sinungaling na nagpaparatang, ang hangad sa akin ako ay mapatay. Ang pag-aari kong di naman ninakaw, nais nilang kuni't dapat daw ibigay.

⁵Batid mo, O Diyos, naging baliw ako, ako'y nagkasala, di pa lingid sa iyo.

⁶Huwag mo pong tulutan na dahil sa akin, ang nagtitiwala sa iyo'y hiyain; Yahweh, Makapangyarihang Panginoon ng Israel! Huwag mo ring itulot, bigyang kahihiyan ang nagsisisamba sa iyong pangalan.

⁷Ako ay nilait nang dahil sa iyo, napahiyang lubos sa kabiguan ko.

⁸Sa mga kapatid parang ako'y iba, kasambahay ko na'y di pa ako kilala.

⁹Ang malasakit ko sa iyong tahanan, matinding-matindi sa aking kalooban; ako ang nakaranas, paghamak sa iyong pangalan.

¹⁰Nagpapakumbabá akong nag-ayuno, at ako'y hinamak ng maraming tao;

¹¹ang suot kong damit, na aking panluksa, ay pinagtawana't hinamak na lubha.

¹²Sa mga lansanga'y ako ang usapan, ang awit ng lasing sa aki'y pag-uyam.

¹³Ngunit sa ganang akin, ako'y dadalangin, sa iyo, O Yahweh, sana'y iyong dinggin sa mga panahon na iyong ibigin. Dahil sa dakilang pag-ibig sa akin, ang iyong pangakong pagtubos ay gawin.

¹⁴Iligtas mo ako, ako ay sagipin, sa putik na ito't tubig na malalim; sa mga kaaway, ako'y iligtas din.

¹⁵Huwag mong tulutang ako ay maanod, o dalhin sa malalim at baka malunod; hahantong sa libing, ako pagkatapos.

¹⁶Yahweh, sa buti mo't pag-ibig sa akin, sa aking pagtawag ako sana'y dinggin, sa pagkahabag mo, ako ay lingapin.

¹⁷Ang iyong alipi'y huwag mong pagkublihan, ibsan mo na ako sa bigat ng pasan.

¹⁸Iligtas mo ako, ako ay lapitan; sagipin mo ako sa mga kaaway.

¹⁹Kinukutya ako, iya'y iyong alam, sinisiraang-puri't nilalapastangan; di lingid sa iyo, lahat kong kaaway.

²⁰Puso ko'y durog na dahilan sa kutya, kaya naman ako'y wala nang magawâ; ang inasahan kong awa ay nawala, ni walang umaliw sa buhay kong abâ.

²¹Sa halip na pagkain, nang ako'y magutom, ang dulot sa aki'y mabagsik na lason. Suka at di tubig ang ipinainom.

²²O bumagsak sana sila at masira, habang nagdiriwang sila't naghahanda.

²³Bulagin mo sila't nang di makakita, papanghinain mo ang katawan nila.

²⁴Ibuhos ang iyong galit sa kanila, bayaan mong ito'y kanilang madama.

²⁵Mga kampo nila sana ay iwanan, at walang matira na isa mang buháy.

²⁶Ang mga nagtamo ng iyong parusa, nilalait-lait, inuusig nila; pinag-uusapan sa tuwi-tuwina, ang sinugatan mo't hirap na sa dusa.

²⁷Itala mong lahat ang kanilang sala, sa mangaliligtas, huwag silang isama.

²⁸Sa aklat ng buhay, burahin ang ngalan, at huwag mong isama sa iyong talaan.

²⁹Naghihirap ako't mahapdi ang sugat, O Diyos, ingatan mo, ako ay iligtas!

³⁰Pupurihin ang Diyos, aking aawitan, dadakilain ko't pasasalamatan.

³¹Sa ganitong diwa ika'y nalulugod, higit pa sa haing torong ihahandog, higit pa sa bakang ipagkakaloob.

³²Kung makita ito nitong mga dukha, sila ay sasamba sa laki ng tuwa.

³³Dinirinig ng Diyos ang may kailangan, lingkod na bilanggo'y di nalilimutan.

³⁴Ang Diyos ay purihin ng langit at lupa, maging karagata't naroong nilikha!

³⁵Ang Lunsod ng Zion, kanyang ililigtas, bayang nasa Juda'y muling itatatag; doon mananahan ang mga hinirang, ang lupain doo'y aariing tunay.

³⁶Magmamana nito'y yaong lahi nila, may pag-ibig sa Diyos ang doo'y titira.