Read Magandang Balita Biblia, 2005 Mga Awit 89 Bible Online

Mga Awit 89 - Magandang Balita Biblia, 2005 bible

Mga Awit 89

¹Isang Maskil[97] E ni Etan, na mula sa angkan ni Ezra. Pag-ibig mo, Yahweh, na di nagmamaliw, ang sa tuwi-t'wina'y aking aawitin; ang katapatan mo'y laging sasambitin.

²Ang iyong pag-ibig walang katapusan, sintatag ng langit ang iyong katapatan.

³Sabi mo, O Yahweh, isang kasunduan ang iyong ginawa kay David mong hirang at ito ang iyong pangakong iniwan:

⁴“Isa sa lahi mo'y laging maghahari, ang kaharian mo ay mamamalagi.” (Selah) [98]

⁵Nagpupuri silang nilikha sa langit, ang iyong ginawa'y siyang binabanggit ang katapatan mo, Yahweh, ay inaawit.

⁶O Yahweh, Makapangyarihan sa lahat, sino'ng kaparis mo doon sa itaas? Mga nilalang doon sa kalangitan, kay Yahweh ba sila ay maipapantay?

⁷Sa pagtitipon man ng lahat ng hinirang, may banal na takot sa iyo at paggalang.

⁸O Yahweh na Makapangyarihang Diyos, O Yahweh, mayroon pa kayang katulad kang lubos? Sa kapangyarihan ay tunay na puspos, kadakilaan mo'y sadyang lubus-lubos.

⁹Sumusunod sa iyo dagat mang mabangis, alon mang malaki'y napapatahimik.

¹⁰Iyang dambuhalang kung tawagi'y Rahab ay iyong dinurog sa taglay mong lakas, lahat mong kaaway ay iyong winasak, kapangyarihan mo'y ubod nang lakas.

¹¹Sa iyo ang langit, sa iyo ang lupa, ang buong daigdig ikaw ang maylikha, lahat nang naroo'y sa iyo nagmula.

¹²Timog at hilaga, ikaw ang naglagay; Bundok Hermo't Tabor ay nag-aawitan, nagpupuri sila sa iyong pangalan.

¹³Ang taglay mong lakas at kapangyarihan, ay walang kaparis, di matatawaran!

¹⁴Ang kaharian mo ay makatarungan, saligang matuwid ang pinagtayuan; wagas na pag-ibig at ang katapatan, ang pamamahala mong ginagampanan.

¹⁵Mapalad ang taong sa iyo'y sumasamba, sa pagsamba nila'y inaawitan ka at sa pag-ibig mo'y namumuhay sila.

¹⁶Sa buong maghapon, ika'y pinupuri, ang katarungan mo'y siyang sinasabi.

¹⁷Ang tagumpay namin ay iyong kaloob, dahilan sa iyong kagandahang-loob.

¹⁸Sapagkat si Yahweh ang aming sanggalang, ang aming hari ay siya ang humirang, Banal ng Israel, siya'y aming sandigan.

¹⁹Noon pa mang una, sa mga lingkod mo, ika'y nagsalita, sa pangitaing ipinakita'y ito ang badya: “Aking pinutungan ang isang dakila, na aking pinili sa gitna ng madla.

²⁰Ang piniling lingkod na ito'y si David, aking binuhusan ng banal na langis.

²¹Kaya't palagi ko siyang gagabayan, at siya'y bibigyan ko ng kalakasan.

²²Di siya malulupig ng kanyang kaaway, ang mga masama'y di magtatagumpay.

²³Aking dudurugin sa kanyang harapan, silang namumuhi na mga kaaway.

²⁴Ang katapatan ko't pag-ibig na wagas, ay iuukol ko't aking igagawad, at magtatagumpay siya oras-oras.

²⁵Mga kaharia'y kanyang masasakop, dagat na malawak at malaking ilog.

²⁶Ako'y tatawaging Ama niya't Diyos, tagapagsanggalang niya't manunubos.

²⁷Gagawin ko siyang panganay at hari, pinakamataas sa lahat ng hari!

²⁸Ang aking pangako sa kanya'y iiral at mananatili sa aming kasunduan.

²⁹Laging maghahari ang isa niyang angkan, sintatag ng langit yaong kaharian.

³⁰“Kung ang mga anak niya ay susuway, at ang aking utos ay di igagalang,

³¹kung ang aking aral ay di papakinggan at ang kautusa'y hindi iingatan,

³²kung gayon, daranas sila ng parusa dahil kasamaan ang ginawa nila, sila'y hahampasin sa ginawang sala.

³³Ngunit ang pangako't pag-ibig kay David, ay di magbabago, hindi mapapatid.

³⁴Ang tipan sa kanya'y di ko sisirain, ni isang pangako'y di ko babawiin.

³⁵“Sa aking kabanalan, ipinangako ko, kay David ay hindi magsisinungaling.

³⁶Lahi't trono niya'y hindi magwawakas, hanggang mayro'ng araw tayong sumisikat;

³⁷katulad ng buwan na hindi lilipas, matatag na tanda doon sa itaas.” (Selah) [99]

³⁸Subalit ngayon, siyang iyong hirang, ay itinakwil mo at kinagalitan;

³⁹binawi mo pati yaong iyong tipan, ang kanyang korona ay iyong dinumhan.

⁴⁰Ang tanggulan niya ay iyong winasak, mga muog niya'y iyong ibinagsak.

⁴¹Lahat ng magdaa'y nagsasamantala, ang ari-arian niya'y kinukuha; bansa sa paligid, pawang nagtatawa.

⁴²Iyong itinaas ang kanyang kaaway, tuwang-tuwa sila't pinapagtagumpay.

⁴³Ang sandata niya'y nawalan ng saysay, binigo mo siya sa kanyang paglaban.

⁴⁴Yaong kanyang trono at ang setrong hawak, inalis sa kanya't iyong ibinagsak.

⁴⁵Sa iyong ginawa'y nagmukhang matanda, sa kanyang sinapit siya'y napahiya. (Selah) [100]

⁴⁶Hanggang kailan pa ba, mukha'y itatago? Wala na bang wakas, tindi ng galit mo?

⁴⁷Alam mo, O Yahweh, ang buhay ng tao ay maikli lamang sa balat ng mundo; papanaw na lahat silang nilikha mo.

⁴⁸Sino ba'ng may buhay na hindi papanaw? Paano iiwas sa kanyang libingan tayong mga taong ngayo'y nabubuhay? (Selah) [101]

⁴⁹Nasaan ang alab ng dating pag-ibig at tapat na sumpang ginawa kay David? Nasaan, O Diyos? Iyong ipabatid.

⁵⁰Iyong nalalaman ang mga pasakit ng abâ mong lingkod, na pawang tiniis; ang mga pagkutya na kanyang sinapit sa kamay ng taong pawang malulupit.

⁵¹Ganito tinuya ng iyong kaaway ang piniling haring saan ma'y inuyam.

⁵²Si Yahweh ay ating purihin magpakailanman! Amen! Amen!