Read Magandang Balita Biblia, 2005 Karunungan ni Solomon 15 Bible Online

Karunungan ni Solomon 15 - Magandang Balita Biblia, 2005 bible

Karunungan ni Solomon 15

¹Ngunit ikaw, aming Diyos, ay mabait, tapat at mapagpaumanhin. Pinamamahalaan mo ang sansinukob nang may pagkahabag.

²Kung kami man ay nagkakasala, kami'y iyo pa rin, sapagkat kumikilala pa rin kami sa iyong kapangyarihan. At yamang alam namin ito, hindi na kami magkakasala.

³Ang pagkilala sa iyo ay ganap na pagiging-matuwid. Ang pagkilala sa iyong kapangyarihan ang ugat ng pagiging walang kamatayan.

⁴Hindi kami nailigaw ng anumang gawa ng likong kaalaman ng tao, gaya ng isang walang kabuluhang larawang ginuhit ng pintor, o ng isang imaheng pinintahan ng iba't ibang kulay.

⁵Makita lamang ang mga ito ng mga mangmang ay nagsisiklab na agad ang kanilang pananabik sa isang imaheng walang buhay at walang hininga.

⁶Sinumang gumawa, magnasa, o sumamba sa gayong larawan ay umiibig sa isang bagay na masama, at natatamo niya ang marapat sa kanya nang umasa siya sa bagay na iyon.

⁷Minamasa ng magpapalayok ang malagkit na putik at maingat na hinuhugisan upang gawing kasangkapan. Mula sa iisang uri ng lupa, gumagawa siya ng iba't ibang kasangkapan na ginagamit ng mga tao. May ginagamit sa gawaing malinis at marangal, at may ginagamit naman para sa maruruming bagay. Tanging ang magpapalayok lamang ang nagpapasya, kung alin-alin at kung saan-saan ito gagamitin.

⁸Ang magpapalayok ay isang tao lamang. Hindi pa nagtatagal na siya'y nilikha mula sa alabok, at pagkatapos ay magbabalik uli sa alabok na pinanggalingan, kapag binawi sa kanya ang hiram niyang buhay. Ngunit inaaksaya niya ang pagod at talino sa paglikha ng isang diyus-diyosang walang kabuluhan mula sa putik na ginagamit niya sa paggawa ng palayok.

⁹Hindi niya pansin na maikli lamang ang buhay sa mundo. Nakikipagpaligsahan siya sa mga nagpapanday ng ginto, pilak, at tanso. At ipinagmamalaki niya ang kanyang mga ginagawa, kahit na ang mga ito ay pawang huwad na diyus-diyosan.

¹⁰Ang puso niya'y alabok lamang. Mahalaga pa ang alabok kaysa kanyang pag-asa, at ang putik na ginagamit niya'y mahalaga pa kaysa sa kanyang buhay,

¹¹sapagkat hindi niya nakilala ang Diyos na humugis sa kanya, at nagbigay sa kanya ng kaluluwang nagpapasigla— ang Diyos na nagkaloob sa kanya ng espiritung nagbibigay-buhay.

¹²Ang buhay ng tao sa balat ng lupa'y isang laro lamang, o isang pamilihang mapagkukunan ng pakinabang. Kinakailangang siya'y magkamal ng maraming salapi kahit sa anong paraan—kahit sa masama. Iyan ang kanyang paniwala.

¹³Alam niya—higit sa sinuman—na siya'y nagkakasala sa paggawa ng mga diyus-diyosan at marurupok na sisidlan mula sa iisang uri ng luwad.

¹⁴Ngunit, Panginoon, lalong hangal— hangal pa kaysa sanggol na walang muwang— ang mga kaaway na nagmalupit sa iyong bayan.

¹⁵Inaari nilang diyos ang lahat ng mga imahen, na mayroon ngang mata, ngunit hindi naman makakita. May ilong ngunit hindi makahinga, may tainga ngunit hindi makarinig. May daliri ngunit hindi makadama. May paa ngunit hindi makalakad.

¹⁶Ang gumawa sa mga ito ay taong hiram lamang ang buhay. Walang makakagawa ng isang diyus-diyosang maipapantay sa tao.

¹⁷Ang lahat ng tao ay mamamatay balang araw, ngunit ang hinugisan ng makasalanan niyang kamay sa mula't mula pa ay isa nang patay. Higit pa siyang mahalaga kaysa larawang kanyang sinasamba, sapagkat siya ay buháy; ngunit ang sinasamba niya ay hindi buháy at hindi naging buháy kahit kailan.

¹⁸Sumasamba sila sa mga karumal-dumal na hayop, pati na sa mga hayop na walang isip.

¹⁹Mga hayop na walang angking kagandahan, na kahit bilang hayop ay walang magmahal. Tila kinaligtaan nang ipakita ng Diyos ang kanyang pagkalugod at igawad ang kanyang pagpapala sa sangnilikha.