Read Magandang Balita Biblia, 2005 Ecclesiastico 29 Bible Online

Ecclesiastico 29 - Magandang Balita Biblia, 2005 bible

Ecclesiastico 29

¹Ang Pagpapahiram Ituring mong kawanggawa ang ikaw ay magpahiram, iya'y tulong sa kapwa at pagsunod sa Kautusan.

²Pahiramin ang kapwang nasa pangangailangan, at magbayad sa panahon, kapag ikaw ang may utang.

³Tumupad ka sa pangako at lagi kang maging tapat, at sa iyong kagipita'y may tutulong agad-agad.

⁴Ngunit mayroong ang akala'y hulog ng langit ang inutang, kaya't ang pinagkakautanga'y nabibitin sa alangan.

⁵Sa mayamang inuutangan ang papuri'y hanggang langit, halos hagkan pati kamay habang siya'y namamanhik. Ngunit kapag sumapit na ang panahon ng bayaran, iyon ay ipinagpapaliban, sari-sari ang dahilan.

⁶At sakaling mapabalik kalahati ng inutang, ito'y dapat nang ikagalak ng pobreng inutangan. Ang malimit na mangyari'y nawala na ang pautang, kaibiga'y nawala ri't nahalinhan ng kaaway. Bayad nito'y alimura, at masasakit na salita, paninirang-puri sa halip na pasasalamat.

⁷Kaya tuloy dumarami ang ayaw magpahiram, hindi dahil sa ibig niyang magmaramot kaninuman, kundi dahil sa pangambang baka siya'y madaya lamang. Maging Bukás-palad

⁸Datapwat kung sa dukha, ika'y maging bukás-palad, huwag siyang paghintayin sa tulong mong igagawad.

⁹Alang-alang sa Kautusan, maralita ay kupkupin, hanggang hindi nabibigyan, huwag siyang paalisin.

¹⁰Mawala na ang salapi sa kapatid o kaibigan, huwag lamang amagin o mawala sa taguan.

¹¹Kayamanan ay gamitin nang ayon sa Batas ng Diyos, at papakinabangan mo nang higit pa kaysa ginto.

¹²Paglilimos ay ituring na malaking kayamanan, sa lahat ng kasamaan, magsisilbing kaligtasan;

¹³maaasahang sa tuwina'y magagamit laban sa kaaway, nang higit pa sa isang sibat at kalasag na matibay. Ang Paggarantiya

¹⁴Ang mabuting tao'y gumagarantiya sa utang ng kaibigan. Kaya wala nang nalalabing kahihiyan ang nangangahas manloko sa kanya.

¹⁵Yamang kanyang itinaya ang kanyang karangalan para sa iyo, huwag mo itong kalilimutang tanawing utang na loob.

¹⁶Ngunit mayroong walang utang na loob na hindi na naalala ang gumarantiya para sa kanya, at pinababayaang mapinsala ang taong nagmalasakit.

¹⁷Maraming mayaman ang naghirap dahil sa paggarantiya, ang sinapit nila'y daig pa ang sinalanta ng bagyo sa karagatan.

¹⁸Maraming mayayaman na ang bumagsak dahil sa paggarantiya, at napilitan silang magpalabuy-laboy sa ibang lupain.

¹⁹Ang makasalanang gumagarantiya upang kumita ng salapi, malimit ay nasusubo sa gulo at maraming usapin.

²⁰Tumulong ka sa kapwa mo ayon sa iyong kakayanan, ngunit mag-ingat ka para huwag masubo sa alangan. Ang Hirap ng Walang Sariling Tahanan

²¹Pangunahing pangangailangan sa buhay ng tao ang pagkain at inumin, ang damit na pantakip sa katawan, at tahanang mapangungublihan sa tingin ng madla.

²²Mabuti pa ang magdildil ng asin sa sariling kubo, kaysa kumain ng masarap sa bahay ng ibang tao.

²³Masiyahan ka sa kasaganaan, gayundin sa pagdarahop nang hindi ka masabihan na ikaw ay isang linta.

²⁴Kaawa-awa ang buhay ng walang sariling tahanan; malimit, hindi siya makapagsalita sapagkat siya'y nanunuluyan lamang.

²⁵Kahit siya ang humarap sa mga panauhin at mag-abot ng inumin, walang magpapasalamat sa kanyang ginawa. Sa halip, makakarinig pa siya ng masasakit na salita:

²⁶“Halika rito, dayuhan, ihanda mo ang hapag-kainan, at kung may dala kang pagkain, ibigay mo sa akin.”

²⁷O kaya'y, “Umalis ka na, dayuhan, mayroon akong ibang panauhin, darating ang kapatid ko, at kailangan ko ang silid na iyong tinutuluyan.”

²⁸Masakit sa isang marunong makiramdam ang siya'y hamakin ng tinutuluyan o alipustain ng pinagkakautangan.