Read Magandang Balita Biblia, 2005 Liham ni Jeremias 1 Bible Online

Liham ni Jeremias 1 - Magandang Balita Biblia, 2005 bible

Liham ni Jeremias 1

¹Ito'y sipi ng liham ni Jeremias sa mga taga-Jerusalem bago sila dinala sa Babilonia bilang mga bihag ng hari ng Babilonia. Sinulat niya ito upang ipaabot sa kanila ang mensahe ng Diyos. Ganito ang kanyang ipinapasabi:

²Nagkasala kayo sa Diyos, kaya ipinahintulot niyang kayo'y mabihag ni Haring Nebucadnezar ng Babilonia.

³Mananatili kayong bihag sa Babilonia sa loob ng mahabang panahon, hanggang sa ikapitong salinlahi. Pagkatapos, palalayain kayo ng Diyos at payapang pauuwiin sa inyong lupain.

⁴Makakakita kayo sa Babilonia ng mga diyus-diyosang yari sa kahoy, ginto at pilak. Ang mga diyus-diyosang iyon na pinapasan ng mga tao ay labis na kinatatakutan ng mga pagano.

⁵Huwag kayong tutulad sa kanila. Huwag kayong matatakot sa mga diyus-diyosang iyon kahit makita ninyong ipinagpuprusisyon at sinasamba nila ang mga ito.

⁶Sa halip, ganito ang isaisip ninyo: “Panginoon, ikaw lamang ang aming sasambahin.”

⁷Sasamahan kayo ng aking anghel at kayo'y iingatan niya.

⁸Ang mga diyus-diyosan nila ay balot ng ginto at pilak at may dilang hinugis ng mag-uukit. Ngunit hindi sila makapagsalita sapagkat sila'y hindi tunay na diyos.

⁹Iginagawa at pinuputungan sila ng mga tao ng koronang ginto na parang babaing mahilig sa alahas.

¹⁰Kung minsan, ang ginto't pilak na handog sa kanila'y kinukuha ng mga pari at ginugugol para sa kanilang sarili.

¹¹Kung minsan ay ibinabayad pa sa mga babaing nagbibigay ng panandaliang aliw sa templo. Ang mga diyus-diyosang iyon na yari sa kahoy, ginto at pilak ay binibihisang parang tao.

¹²Ngunit kahit sila'y bihisan ng magagarang damit na kulay ube na tulad ng mga hari, kinakain pa rin sila ng bukbok at kalawang.

¹³Napupuno rin sila ng alikabok sa templo at kailangang may magpunas ng kanilang mukha.

¹⁴May hawak rin silang setro gaya ng mga hukom, ngunit wala namang kapangyarihang humatol sa mga humahamak sa kanila.

¹⁵Mayroon pang may hawak na palakol at punyal, ngunit hindi naman maipagtanggol ang sarili para hindi masira sa digmaan o madala ng magnanakaw.

¹⁶Nangangahulugan lamang ang mga ito na hindi sila diyos. Kaya, huwag ninyo silang sambahin.

¹⁷Hindi naiiba sa isang sirang pinggan na wala nang pakinabang ang mga diyus-diyosang iyon na nakalagay sa kanilang mga templo. Ang mga mata nila'y puno ng alikabok na dala ng mga paa ng mga taong pumapasok doon.

¹⁸Ikinakandado ng mga pari ang mga pintuan ng templo upang hindi mapasok ng magnanakaw. Kaya't nakakulong ang mga diyus-diyosan na parang mga bilanggong nakatakdang patayin dahil sa pagtataksil sa hari.

¹⁹Ipinagsisindi sila ng mga pari ng maraming ilaw—higit pa sa kanilang kailangan. Ngunit isa man sa mga ito'y hindi nakikita ng mga diyus-diyosang iyon.

²⁰Ang loob nila'y kinakain na ng anay gaya ng mga poste ng templo. Ang mga damit nila'y nasisira ngunit hindi nila ito namamalayan.

²¹Nangingitim ang kanilang mga mukha dahil sa usok na galing sa templo.

²²Dinadapuan sila ng mga paniki, ng mga layang-layang at ng iba pang mga ibon, at inuupuan ng pusa.

²³Ang lahat ng ito ay nangangahulugang sila'y hindi diyos. Kaya, huwag ninyo silang sambahin.

²⁴Ang mga diyus-diyosang iyon ay balot nga ng lantay na ginto para gumanda, ngunit kung hindi kukuskusin ay hindi kikinang. Hindi nila naramdaman nang sila'y tunawin at buuin.

²⁵Napakalaking halaga ang ibinayad sa kanila ngunit wala naman silang hininga.

²⁶Mayroon nga silang paa, ngunit hindi naman makalakad. Kailangan pang sila'y buhatin at pasanin ng tao. Talagang wala silang kabuluhan.

²⁷Kahit ang mga nag-aasikaso sa kanila ay napapahiya dahil kapag bumagsak ang mga iyon ay hindi makatayong mag-isa. At kung may magtayo naman, hindi makakilos ang mga iyon. At kung tumagilid ay hindi na maiayos ang kanilang sarili. Ang pag-aalay sa kanila ng handog ay parang pagbibigay ng handog sa mga patay.

²⁸Ibinibenta ng mga pari ang mga handog sa mga diyus-diyosang iyon at ginugugol para sa kanilang sarili ang pinagbilhan. Ang iba naman ay iniimbak ng mga asawa ng mga pari, sa halip na ipamahagi sa mahihirap.

²⁹Pati ang mga babaing bagong panganak o nireregla ay hinahayaang humipo sa mga handog. Ang lahat ng ito'y nagpapatunay na sila'y hindi tunay na diyos. Kaya, huwag na huwag ninyo silang sambahin.

³⁰Paanong matatawag na diyos ang mga diyus-diyosang iyon na yari sa kahoy, ginto at pilak? Pati babae'y pinahihintulutang mag-alay sa kanila ng mga handog.

³¹Sa panahon ng pagluluksa, umuupo sa loob ng templo ang mga paring punit ang damit, ahit ang balbas, at walang takip ang ulo.

³²Sumisigaw sila at nananangis sa harap ng mga diyus-diyosang iyon tulad ng mga upahang mananaghoy sa harap ng bangkay.

³³Kung minsan naman, kinukuha ng mga pari ang damit ng mga diyus-diyosang iyon at ipinapasuot sa kanilang mga asawa't anak.

³⁴Paglingkuran man o laitin ang mga diyus-diyosang iyon ay hindi sila makakaganti. Hindi sila makakapaglagay o makakapagpaalis ng hari.

³⁵Hindi rin nila mapapayaman ang sinuman. Kung may mangako sa kanila ngunit hindi tumupad, ito'y hindi nila mapipilit.

³⁶Hindi nila maililigtas ang sinuman sa kamatayan at hindi nila maipagtatanggol ang naaapi.

³⁷Hindi nila maisasauli sa bulag ang kanyang paningin at hindi nila masasaklolohan ang nasa kagipitan.

³⁸Hindi sila maaawa sa biyuda at wala silang malasakit sa mga ulila.

³⁹Ang mga diyus-diyosang iyon na yari sa kahoy at binalot ng ginto at pilak ay walang iniwan sa batong galing sa bundok. Mapapahiya lamang ang mga sumasamba sa kanila.

⁴⁰Paano nga sila maituturing o matatawag na diyos? Sa ginagawa ng mga taga-Babilonia, ipinapahiya nila ang kanilang mga diyus-diyosan.

⁴¹Halimbawa, dinadala nila sa templo ni Bel ang isang pipi upang idalanging makapagsalita na para bang si Bel ay nakakaunawa.

⁴²Kahit alam nilang hindi makakatulong ang kanilang mga diyus-diyosan, sinasamba pa rin nila ang mga ito dahil sa kanilang kahangalan.

⁴³May mga babaing nakahanay sa tabing daan, may taling kurdon at nagsusunog ng ipa kapalit ng insenso, at inihahandog nila ang kanilang sarili bilang babaing nagbebenta ng panandaliang aliw. Kapag may lalaking pumili sa kanya, ipinagmamalaki niya ito at kinakantyawan ang mga kasama na ang mga ito'y hindi kaakit-akit na tulad niya, kaya walang kumuha sa kanila.

⁴⁴Lahat ng may kinalaman sa mga diyus-diyosang ito ay pandaraya at kahibangan. Paano sila maituturing o matatawag na diyos?

⁴⁵Likha lamang sila ng mga karpintero at panday. Kung ano lamang ang nais palabasing hugis ng mga ito ay siyang mangyayari.

⁴⁶Kahit na ang mga may gawa sa kanila ay hindi mabubuhay nang matagal. Paano magiging diyos ang kanilang ginawa?

⁴⁷Ang iiwan ng mga taong iyon sa mga susunod na salinlahi ay pawang pandaraya at kahihiyan.

⁴⁸Kapag may digmaan at kalamidad, ang mga pari ang nag-iisip kung saan itatago ang mga diyus-diyosang iyon.

⁴⁹Wala silang magagawa sa harap ng digmaan at panganib. Bakit kaya hindi maunawaan ng mga tao na hindi maaaring maging diyos ang mga rebultong iyon?

⁵⁰Ang mga diyus-diyosang iyon ay yari lamang sa kahoy at binalot ng ginto at pilak. Darating din ang panahon na mapapatunayang sila'y hindi diyos.

⁵¹Makikilala rin ng lahat ng hari at bansa na ang mga diyus-diyosang iyon ay likha lamang ng kamay ng tao at walang kapangyarihang tulad ng sa Diyos ng Israel.

⁵²Mayroon pa kayang hindi nakakaalam sa bagay na ito?

⁵³Hindi nila magagawang hari ang sinuman, ni hindi sila makakapagpaulan.

⁵⁴Hindi sila makakapagpasya tungkol sa sariling suliranin, o makapagbibigay katarungan sa sinumang naaapi. Gaya ng mga uwak na nagliliparan, wala silang silbi!

⁵⁵Kapag nagkasunog sa templo, magtatakbuhan ang mga pari at maiiwan ang mga diyus-diyosang kahoy na balot ng ginto at pilak. Masusunog silang parang mga posteng kahoy.

⁵⁶Hindi sila makakalaban sa mga hari o makakalusob sa sinumang kaaway. Sino ang maniniwalang diyos sila?

⁵⁷Ang mga diyus-diyosang iyon na yari sa kahoy at binalot ng ginto at pilak ay hindi makakatutol sa mga magnanakaw at tulisan.

⁵⁸Wala silang magagawa kunin man ng mga ito ang kanilang ginto, pilak at mga kasuotan.

⁵⁹Mas mabuti pa sa mga diyus-diyosang iyon ang isang haring matapang, o ang isang kapaki-pakinabang na gamit sa tahanan. Mas mabuti pa kaysa kanila ang pinto ng isang bahay na nakapinid upang hindi manakaw ang laman niyon. Mas mabuti pa ang isang haliging kahoy sa bahay ng hari kaysa mga diyus-diyosang ito.

⁶⁰Nilikha ng Diyos ang araw, ang buwan at ang mga bituin upang magbigay ng liwanag, siya'y sinusunod nila.

⁶¹Gayon din ang kidlat at ang hangin. Ang kislap ng kidlat ay abot sa magkabilang dulo ng langit. Ang hangin ay umiihip sa lahat ng dako.

⁶²Kapag inutusan ng Diyos ang ulap na mangalat sa daigdig, ito ay sumusunod rin.

⁶³Kapag inutusan ng Diyos ang apoy na bumabâ mula sa langit upang tupukin ang mga bundok at kagubatan, sumusunod agad ito. Ngunit hindi magagawa ng mga diyus-diyosan ang alinman sa mga iyon. Ni hindi nila iyon magagaya.

⁶⁴Bakit sila ituturing na diyos gayong hindi naman nila tayo kayang hatulan o gawan ng kabutihan?

⁶⁵Alam ninyong sila'y hindi diyos, kaya huwag ninyo silang sambahin.

⁶⁶Ang mga diyus-diyosang iyon ay walang kapangyarihan sa mga hari; wala silang kapangyarihang sumpain o pagpalain ang mga ito.

⁶⁷Hindi rin nila mabibigyan ang mga bansa ng anumang palatandaan mula sa langit; hindi sila makapagbibigay-liwanag tulad ng araw at ng buwan.

⁶⁸Mabuti pa sa kanila ang maiilap na hayop sapagkat ang mga ito'y nakakalayo sa panganib, o nakakapagtanggol sa sarili.

⁶⁹Maliwanag pa sa sikat ng araw na sila'y hindi diyos. Kaya huwag ninyo silang sambahin.

⁷⁰Ang mga diyus-diyosang iyon na yari sa kahoy at binalot ng ginto at pilak ay katulad lamang ng panakot ng ibon sa bukid.

⁷¹Gaya ng halamang matinik sa isang hardin, sa halip na katakutan ng mga ibon ay nagiging dapuan. Ang mga diyus-diyosang iyon ay parang bangkay na itinapon sa kadiliman.

⁷²Ang magagara nilang damit na marupok na at nagkapunit-punit sa katawan ay nagpapatunay na sila'y hindi diyos. Sa wakas, pati ang kanilang katawang kahoy ay uubusin ng anay at magiging katawatawa sila sa buong lupain.

⁷³Mapalad ang taong may paggalang sa tunay na Diyos. Hindi siya sumasamba sa mga diyus-diyosan, kaya hindi siya malilinlang o mapapagtawanan.