Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Genesỳ 30 Bible Online

Genesỳ 30 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Genesỳ 30

¹Ary rehefa hitan’i Rahely fa tsy niteraka izy, dia nialonany ny rahavaviny ka hoy izy tamin’i Jakôba hoe: — Mba omeo zanaka aho! Fa raha tsy izany, dia aleoko maty!

²Tezitra taminy i Jakôba ka namaly hoe: — Izaho angaha no solon’Andriamanitra Izay nisakana ny kibonao tsy hiteraka?

³Fa hoy i Rahely taminy: — Io àry i Bilehà mpanompovaviko; ndeha mandry aminy, dia hiteraka zaza hatsangako izy, ary hanan-janaka avy aminy aho.

⁴Dia nomeny an’i Jakôba ny mpanompovaviny ho vadîny, ka dia nandry taminy izy.

⁵Ary bevohòka i Bilehà ka niteraka zazalahy tamin’i Jakôba.

⁶Dia hoy i Rahely hoe: — Andriamanitra efa nanome rariny ahy ka nihaino ny fangatahako, ary nanome ahy zanakalahy. Dia nataony hoe Dana[123] ny anarany.

⁷Mbola bevohòka indray i Bilehà ka niteraka zazalahy faharoa tamin’i Jakôba,

⁸dia hoy i Rahely hoe: — Efa niady mafy tamin’ny rahavaviko aho, ka nandresy! Dia nataony hoe Naftalỳ[124] ny anarany.

⁹Ary nony hitan’i Leà fa nitsaha-jaza izy, dia nalainy i Zilpà mpanompovaviny ka nomeny hovadîn’i Jakôba.

¹⁰Ary i Zilpà niteraka zazalahy tamin’i Jakôba,

¹¹ka hoy i Leà hoe: — Manan-jara aho! Dia nataony hoe Gada[125] ny anarany.

¹²Fa mbola niteraka zazalahy faharoa tamin’i Jakôba i Zilpà,

¹³ka hoy i Leà hoe: — Hasambarana tsy misy toy izany! Fa ankehitriny dia holazain’ny vehivavy hoe sambatra aho. Dia nataony hoe Asèra[126] no anarany.

¹⁴Indray andro tamin’ny fotoam-pararano iny, dia nandeha nitsangatsangana tany an-tsaha i Reobena ary nahita mandragôra[127]. Nentiny tany amin’i Leà reniny izany, ka hoy i Rahely tamin’i Leà: — Mba omeo kely amin’ireo mandragôran’ny zanakao aho, azafady!

¹⁵Fa novalian’i Leà hoe: — Moa tsy ampy anao ve ny nakanao ny vadiko ka tianao halaina koa ankehitriny ny mandragôran-janako? Dia hoy i Rahely hoe: — Aleo àry handry any aminao i Jakôba anio alina ho takalon’ny mandragôran-janakao.

¹⁶Rehefa tonga avy tany an-tsaha i Jakôba ny hariva, dia nivoaka hitsena azy i Leà sady nanao taminy hoe: — Ato amiko no handrianao anio ho takalon’ny mandragôran-janako. Dia nandry tany aminy i Jakôba iny alina iny.

¹⁷Ary nohenoin’Andriamanitra ny vavak’i Leà, ka bevohòka izy ary niteraka zazalahy fahadimy tamin’i Jakôba.

¹⁸Dia hoy ny filàzan’i Leà hoe: — Efa novalian’Andriamanitra soa aho satria efa nomeko hovadîn’ny vadiko ny ankizivaviko. Koa nataony hoe Jisakara[128] ny anarany.

¹⁹Ary mbola bevohòka indray i Leà ka niteraka zazalahy fahenina tamin’i Jakôba.

²⁰Dia nilaza izy hoe: — Efa nanome zava-tsoa ahy Andriamanitra; ary amin’ity indray mandeha ity dia hanaja ahy ny vadiko, satria efa niteraka enin-dahy ho azy aho. Dia nataony hoe Zebolòna[129] ny anarany.

²¹Taorian’izany dia mbola niteraka zazavavy koa izy, ka nataony hoe Dinà ny anarany.

²²Ary Andriamanitra nahatsiaro an’i Rahely ka nihaino ny fangatahany, dia nampitoe-jaza azy.

²³Dia bevohòka i Rahely ary tera-dahy ka loa-bolana hoe: — Efa nahafa-tondromaso ahy Andriamanitra.

²⁴Dia nataony hoe Jôsefa[130] ny anarany, sady niteny izy hoe: — Enga anie ka mbola hanampy zanakalahy iray hafa ho ahy ny TOMPO!

²⁵Rehefa avy niteraka an’i Jôsefa i Rahely, dia hoy i Jakôba tamin’i Labàna: — Alefaso hiverina any an-tanindrazako aho.

²⁶Avelao hoentiko ireo vady aman-janako, izay antony nanompoako anao. Aoka aho handeha, satria efa fantatrao avokoa ireo asa efa nataoko ho anao!

²⁷Namaly azy i Labàna hoe: — Miangavy aho raha mba mahita famindrampo aminao ihany. Fantatro fa noho ny aminao no nitahian’ny TOMPO ahy.

²⁸Koa lazao izay ho karamanao fa homeko!

²⁹Dia hoy i Jakôba taminy: — Ny tenanao mihitsy no nahalala ny nanompoako anao sy izay nanjarian’ny biby fiompinao noho ny amiko.

³⁰Ny fanananao izay kely talohan’ny niaviako dia nitombo be dia be teo ambany fitantanako, fa notahîn’ny TOMPO ianao. Ary ankehitriny, tsy mba tokony hiasa ho an’ny ankohonako amin’izay ve aho?

³¹Fa hoy indray i Labàna hoe: — Inona no karama haloako aminao? Ka novalian’i Jakôba hoe: — Tsy misy haloanao amiko akory. Fa raha manaiky izao soso-kevitra izao ianao, dia hiverina hiandry sy hitandrina ny ondry aman’osinao aho.

³²Hisafo any amin’ny ondry aman’osinao rehetra aho anio, ka hanavaka ny ondry maramara sy sada na hoe vandambandana rehetra ary ny osy maramara sy sada rehetra: ireo no ho karamako[131].

³³Amin’ny andro ho avy, mba hizahanao ny fahamarinako, dia tongava hijery ny karamako, ka izay rehetra tsy misy sada na maramara ao amin’ny osy ary vandambandana ao amin’ny ondry dia biby nangalarina.

³⁴Ary hoy i Labàna hoe: — Eny, ekeko ny soso-kevitra.

³⁵Ny androtr’iny ihany anefa dia efa navahan’i Labàna ka natolony ho eo am-pelatanan’ny zanany ireo osilahy sadìka sy sada sy ireo osivavy rehetra maramara sy sada ary ireo ondry vandambandana rehetra;

³⁶ary nasiany lalana tokony ho telo andro ny teo anelanelanan’ny zanany lahy sy i Jakôba. I Jakôba kosa dia niandry ny andiany sisa tamin’ny ondry aman’osin’i Labàna.

³⁷Koa nalainy ny tsora-kazo maromaro tamin’ny hazo beravina sy ny hazo amandy ary ny hazo platàna ka nataony vaofy vandana hisehoan’ny fotsy teo amin’ny tsora-kazo.

³⁸Napetrany tao amin’ny tavy fisotroan-drano ireny, teo anoloan’ireo biby izay maimay hikambana rehefa tonga hisotro rano.

³⁹Dia nikambana teo anoloan’ireo tsora-kazo ireo ny ondry aman’osy ka niteraka sadìka sy maramara ary sada.

⁴⁰Ary ireo ondry efa navahan’i Jakôba dia natodiny hijery ny sadika sy maramara rehetra teo amin’ny biby fiompin’i Labàna. Natokan’i Jakôba ny ondry aman’osy ho an’ny tenany fa tsy navelany hifangaro tamin’ny an’i Labàna.

⁴¹Koa isaky ny hikambana ireo biby matanjaka, dia napetrak’i Jakôba tao amin’ny tavy fisotroan-drano ireny tsora-kazo ireny mba hikambanany eo anoloan’ny tsora-kazo.

⁴²Fa raha farofy kosa ireo biby, dia tsy mba napetrany teo ireny tsora-kazo ireny; ka dia ireo biby farofy no an’i Labàna fa ireo matanjaka kosa no an’i Jakôba.

⁴³Ary nitombo harena fatratra i Jakôba ka nanana andian’ondry aman’osy be sy mpanompo vavy sy lahy maro ary rameva sy boriky betsaka.