Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Genesỳ 37 Bible Online

Genesỳ 37 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Genesỳ 37

¹Nipetraka tao amin’ny tany Kanahàna i Jakôba, dia tao amin’ny faritany nivahinian-drainy.

²Toy izao no tantaran’ny ankohonan’i Jakôba: Rehefa fito ambin’ny folo taona i Jôsefa, dia niandry ondry niaraka tamin’ireo rahalahiny; fa izy dia zaza niaraka tamin’ny zanakalahin’i Bilehà sy i Zilpà, vadikelin-drainy. Ary taterin’i Jôsefa amin-drainy avokoa ny ratsy lazaina momba ireo rahalahiny.

³Tian’i Jakôba mihoatra noho ireo rahalahiny rehetra i Jôsefa satria zanaky ny fahanterany, ka nanaovany akanjo tsara tarehy[161].

⁴Hitan’ireo rahalahiny fa tian-drainy mihoatra noho izy rehetra i Jôsefa, ka nankahalainy sady tsy hainy nitenenana tamim-pihavanana intsony.

⁵Indray mandeha dia nanonofy i Jôsefa ary notantarainy tamin’ireo rahalahiny ny nofiny, ka vao mainka niampy ny fankahalàn’ireo azy.

⁶Hoy izy tamin’ireo: — Aza fady, henoy ange ity nofiko ity e!

⁷Teny ampovoan-tanimbary, hono, isika ary teo am-pamehezam-bary indrindra no indro ny fehezam-bariko nitsangana sady nijoro mahitsy, fa ny fehezam-barinareo kosa nanodidina sady niankohoka teo anatrehan’ny fehezam-bariko.

⁸Ka hoy ireo rahalahiny taminy: — Dia hanjaka aminay sy hifehy anay tokoa ve ianao? Vao mainka niampy izaitsizy ny fankahalàny azy noho ireo nofiny sy ny fitantàrany azy.

⁹Ary mbola nanonofy hafa i Jôsefa, dia notantarainy tamin’ny rahalahiny hoe: — Nanonofy indray aho, ka indro hono ny masoandro sy ny volana ary ny kintana iraika ambin’ny folo tonga niankohoka teo anatrehako.

¹⁰Notantarainy tamin’ny rainy toy ny efa nataony tamin’ireo rahalahiny koa io nofy io, ka nibedy azy ny rainy nanao hoe: — Inona moa ity nofinofinao ity? Moa tsy maintsy ho avy tokoa ve izaho sy ny reninao ary ireo rahalahinao hiankohoka eo anatrehanao?

¹¹Dia nialona an’i Jôsefa ireo rahalahiny[162], fa ny rainy kosa nandinika izany nofy izany.

¹²Nandeha niandry ny ondry aman’osin-drainy tany akaikin’i Sekema ireo rahalahin’i Jôsefa.

¹³Ka hoy i Jakôba tamin’i Jôsefa: — Moa tsy miandry ondry any akaikin’i Sekema ve ireo rahalahinao? Koa andeha àry ianao hirahiko ho any aminy. Dia hoy ny navaliny azy: — Inty aho.

¹⁴Fa hoy indray i Jakôba hoe: — Mandehana ianao ka jereo na tsara ihany izy ireo sy ny andian’ondry aman’osy na tsia. Avy eo dia miverena hilaza amiko ny vaovao. Avy teo amin’ny lohasahan’i Hebrôna i Jôsefa no nirahin-drainy. Nony tonga tao akaikin’i Sekema izy,

¹⁵dia nisy lehilahy iray nahita azy nirenireny eran’ny tanety ka nanontany azy hoe: — Fa inona no tadiavinao?

¹⁶Hoy kosa i Jôsefa hoe: — Ny rahalahiko no tadiaviko, ka asa raha mba afaka manoro ahy ny toerana iandrasany ny biby fiompy ianao?

¹⁷Ary hoy ralehilahy hoe: — Efa niala teto izy, fa reko niresaka hoe hankany Dôtàna. Dia nanara-dia ireo rahalahiny i Jôsefa, ka nahita azy tao Dôtàna.

¹⁸Mbola lavitra i Jôsefa, dia tazan’ireo rahalahiny; ka raha tsy mbola tonga teny aminy akory izy, dia niray tetika hamono hahafaty azy ny rahalahiny

¹⁹ka nifampiresaka hoe: — He, inty tamy ilay mpanonofy!

²⁰Andeha hovonointsika ho faty izy, dia hatsipintsika ao anatin’ny anankiray amin’ireto lavaka fantsakana ireto, ka holazaintsika hoe lanin’ny biby masiaka. Amin’izay dia ho hitantsika raha ho tanteraka ny nofiny.

²¹Rehefa nandre izany i Reobena, dia tapa-kevitra hamonjy an’i Jôsefa ka nanao hoe: — Aoka re tsy hovonointsika ho faty izy.

²²Sady mbola nampian’i Reobena hoe: — Aza mandatsa-dra ianareo; aza vonoina ho faty izy, fa atsipazo ao anatin’io lavaka atỳ an-taniefitra io fotsiny. Nilaza izany taminy izy, mba hamonjeny azy ka hamerenany azy any amin’ny rainy.

²³Raha vao tonga teo amin’ny rahalahiny i Jôsefa, dia nendahan’ireo ny fitafiany, izany hoe ilay akanjo tsara tarehy teny aminy;

²⁴ary nobatainy izy ka natsipiny tao an-davaka, dia lavaka iray tsy nisy rano.

²⁵Avy eo dia nipetraka nihinana ireo, ary nitazana ka nahatsinjo andiana Jismahelita nandalo avy any Gilehada, nitanjozotra nidina ho any Ejipta. Ireo ramevany dia mitondra ditin-kazo manitra toy ny nekôta sy balsama ary làdana.

²⁶Dia hoy i Joda tamin’ireo rahalahiny: — Inona moa no tombon-tsoa ho antsika raha vonointsika ho faty ny rahalahintsika ary afenintsika ny fahafatesany?

²⁷Andeha hamidintsika amin’ireto Jismahelita ireto izy fa tsy hikasi-tanana azy isika, satria rahalahintsika izy ary fianakaviantsika ihany. Dia nanaiky ireo rahalahiny.

²⁸Raha nandalo ireo lehilahy midianita mpivarotra, dia nakariny avy tao an-davaka i Jôsefa ary namidiny sekela volafotsy roapolo tamin’ny Ismaelita izay nitondra azy nankany Ejipta[163].

²⁹Rehefa niverina hijery ny lavaka i Reobena, dia tsy tao intsony i Jôsefa; diso fanantenana izy ka nandriatra ny fitafiany.

³⁰Niverina nankeo amin’ireo rahalahiny izy ka niantsoantso hoe: — Tsy ao intsony ny zaza, ka aiza no tany halehako?

³¹Nalain’ireo rahalahiny ny akanjon’i Jôsefa ka natsobony tao anaty ran’osy novonoiny.

³²Avy eo dia nalefany tany amin’ny rainy iny niaraka amin’ny hafatra hoe: «Inty no hitanay, ka fantaro raha akanjon-janakao ity na tsia.»

³³Fantatr’i Jakôba fa an’i Jôsefa io, koa niantsoantso izy hoe: — Akanjon-janako tokoa ity! Noviravirain’ny biby masiaka i Jôsefa ary laniny.

³⁴Dia nandriatra ny fitafiany i Jakôba ka nisikina lamba fisaonana, ary nisaona ny zanany nandritra ny andro maro.

³⁵Tonga nampionona azy avokoa na ireo zanany lahy na ireo zanany vavy; kanefa tsy nety nionona izy, fa nanao hoe: «Mbola hisaona aho no hidina hihaona amin-janako any amin’ny toeran’ny maty.» Koa mbola nitomany an-janany ihany izy.

³⁶Ireo Midianita kosa nivarotra an’i Jôsefa tany Ejipta tamin’i Pôtifara, tandapan’ny Farao sady lehiben’ny mpiambina azy.