Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Genesỳ 44 Bible Online

Genesỳ 44 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Genesỳ 44

¹Avy eo i Jôsefa dia nandidy ny mpikarakara ny ao an-tranony hoe: — Fenoy hanina araka izay zakany ny kitapon’ireo lehilahy ireo, dia apetraho ao am-bavan-kitapon’ny tsirairay avy koa ny volany.

²Apetraho eo am-bava-kitapon’ilay faralahy koa ny tsangambavako volafotsy mbamin’ny vola hividianany vary. Dia notanterahiny tokoa izay nandidian’i Jôsefa azy.

³Nony ampitso vao mangiran-dratsy, dia navela handeha ireo lehilahy ireo mbamin’ny borikiny.

⁴Ary rehefa nivoaka ny tanàna izy, ka tsy mbola lasa lavitra akory, dia hoy i Jôsefa tamin’ilay mpikarakara ny ao an-tranony: — Ndeha, enjeho ireny lehilahy ireny, ary tratraro ka anontanio hoe: «Nahoana ianareo no mamaly ratsy ny soa?

⁵Nahoana no nangalarinareo ny tsangambava izay fisotroan’ny tompoko sy fanaovany sikidy[175]? Ratsy izao nataonareo izao!»

⁶Dia nahatratra ireo rahalahin’i Jôsefa ralehilahy ka namerina taminy ireo teny ireo.

⁷Ary namaly izy mirahalahy avy ka nanao hoe: — Ahoana no ahazoanao miampanga anay toy izany, tompoko? Tsy ho sahy nanao izany zavatra izany na oviana na oviana izahay mpanomponao!

⁸Fa ny vola izay hitanay tao am-bavan’ny kitapom-bary aza nentinay niverina avy any Kanahàna ho atỳ aminao. Koa ahoana no hangalaranay izay volafotsy na volamena avy ao an-tranon’ny tomponao?

⁹Koa izay ahitana izany aminay mpanomponao dia hatao maty; ary izahay kosa handevozinao, tompoko.

¹⁰Ka hoy ralehilahy: — Eny àry, fa hotanako amin’ny teninareo ianareo; kanefa izay ahitana ny tsangambava ihany no ho tonga andevoko, fa ny sisa kosa dia ho afaka.

¹¹Samy nampidina faingana ny kitapony tamin’ny tany avy izy ireo ary samy nanokatra ny azy.

¹²Nosavain-dralehilahy avokoa ny kitapo rehetra nanomboka tamin’ny lehibe indrindra ka hatramin’ny kely indrindra, ka tao amin’ny kitapon’i Benjamîna no nahitana ilay tsangambava.

¹³Samy nandriatra ny fitafiany izy ary samy namatratra ny entany teny amin’ny borikiny avy, dia niverina ho ao an-tanàna.

¹⁴Tonga tao an-tranon’i Jôsefa i Joda sy ireo rahalahiny, fa mbola tratra tao izy. Dia niankohoka tamin’ny tany teo anatrehany izy ireo.

¹⁵Ary hoy i Jôsefa taminy: — Ahoana no nanaovanareo izao zavatra izao? Tsy fantatrareo angaha fa ny lehilahy toa ahy izao dia mahay mamanta-javatra?

¹⁶Dia namaly i Joda hoe: — Inona moa, tompoko, no holazainay anao? Inona no ho azonay lazaina mba hampiseho ny fahamarinanay? Andriamanitra no nahita ny fahadisoan’ny mpanomponao: indreto àry izahay, tompoko, manaiky ho andevonao miaraka amin’ilay nahitana ny tsangambava.

¹⁷Hoy kosa i Jôsefa hoe: — Tsia, sanatria ahy ny hanao izany! Ny olona izay nahitana ny tsangambava ihany no ho andevoko; ianareo kosa modia soa aman-tsara any amin’ny rainareo.

¹⁸Fa nanatona azy i Joda ka nanao hoe: — Tompokolahy ô, ianao no mitovy amin’ny Farao. Koa azafady, tompoko, raha mba hiteny kely aminao aho ary aoka tsy ho tezitra ianao.

¹⁹Ianao, tompoko, dia nanontany anay mpanomponao raha mbola manan-dray na rahalahy izahay.

²⁰Dia namaly izahay hoe: «Mbola manan-dray efa antitra izahay ary koa ny zandrinay faralahy izay zanaky ny fahanterany. Tian-drainay fatratra izy, satria izy sisa no hany navelan’ny reniny fa ny rahalahiny dia efa maty.»

²¹Dia nilaza taminay ianao hoe: «Ento aty amiko izy, fa tiako ho hita.»

²²Nanazava taminao izahay, tompoko, fa tsy afaka mandao an-drainy ny zaza; fa raha ilaozany ny rainy, dia ho faty.

²³Kanefa nilaza taminay ianao fa tsy handray anay intsony, raha tsy tonga miaraka aminay ny zandrinay faralahy.

²⁴Dia niverina tany amin’i dada mpanomponao àry izahay, tompoko, ka nitatitra taminy ny teninao.

²⁵Koa rehefa nilaza taminay ny rainay mba hiverina hividy sakafo,

²⁶dia nitenenanay hoe: «Tsy afaka mankany izahay, raha tsy miaraka aminay ny zandrinay faralahy; fa raha tsy midina miaraka aminay izy, dia tsy afaka handray anay ilay tompon’ny tany.»

²⁷Dia hoy i dada mpanomponao hoe: «Fantatrareo tsara fa roa lahy ihany no zanakay sy i Rahely vadiko.

²⁸Ny anankiray dia niala teto amiko; ary heveriko fa lanin’ny bibidia tokoa izy, satria tsy hitako intsony mandraka androany.

²⁹Kanefa dia tadiavinareo halaina amiko indray ity ny anankiray. Raha hiharan-doza izy, dia ianareo no hahatonga ity tenako efa antitra ity ho difotr’alahelo hankany amin’ny toeran’ny maty.»

³⁰Ary ankehitriny ahoana no hodiako any amin’i dada, kanefa tsy miaraka aminay io zatovo io? Fa ny ain’i dada dia miankina amin’ny ain’io zatovo io;

³¹koa rehefa mahita azy tsy tafaverina izy, dia ho faty ka izahay mpanomponao no hahatonga io rainay efa antitra io ho difotr’alahelo hankany amin’ny toeran’ny maty.

³²Izaho mpanomponao no niantoka io zatovo io tamin’ny raiko ka nanao hoe: «Raha tsy tafaveriko aminao izy, dia ho meloka amin’i dada mandritra ny androko rehetra aho.»

³³Koa ankehitriny miangavy aho, tompoko, aoka ny tenako no hijanona hisolo toerana io zatovo io ho andevonao, fa izy kosa hiakatra hiaraka amin’ireo rahalahiny.

³⁴Fa tsy afaka hiverina any amin’i dada aho, raha tsy miaraka amin’io zatovo io satria tsy ho zakako ny hahita an’i dada hiharan-doza.