Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 2 Samoela 12 Bible Online

2 Samoela 12 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

2 Samoela 12

¹Tsy sitraky ny TOMPO anefa izany nataon’i Davida izany. Naniraka an’i Natàna mpaminany ho any amin’i Davida ny TOMPO. Rehefa tonga tany aminy izy, dia nanao taminy hoe: — Nisy lehilahy roa tao amin’ny tanàna iray, ny anankiray mpanankarena ary ny anankiray mahantra.

²Nanana ondry sy omby marobe ilay mpanankarena;

³fa ilay mahantra kosa tsy nanana afa-tsy ondrivavikely iray izay novidiny. Nofahanany tsara izy io, ka niara-nitombo tamin’ireo zanany tao aminy. Ny sakafo fihinan’ilay mahantra no nihinanany; ny ronono fisotrony no nisotroany; ary teo akaikiny no nampatoriany.

⁴Indray andro, nandray vahiny ilay manankarena. Tsy mba naka tamin’ireo omby aman’ondriny anefa izy hamahanany azy, fa ny ondrivavikelin’ilay mahantra no nalainy ka namboariny ho an’ilay vahiny.

⁵Tezitra mafy tamin’izany lehilahy izany i Davida ka nilaza tamin’i Natàna hoe: — Velona ny TOMPO ka manizingizina aho fa mendrika ny ho faty izay olona nanao izany!

⁶Ary ny ondrivavikely dia hosoloiny avo efatra heny, satria nanao izany tsy nisy antra izy.

⁷Dia hoy i Natàna tamin’i Davida: — Ianao izany olona izany! Koa izao no lazain’ny TOMPO, Andriamanitr’i Israely: «Izaho no nanosotra anao ho mpanjakan’i Israely sady namonjy anao ho afaka tamin’ny famelezan’i Saoly.

⁸Natolotro hofehezinao ny fianakavian’i Saoly ary nataoko tonga andefimandrinao ny vadiny; natolotro ho eo ambany fahefànao ny vahoakan’i Israely sy i Joda. Ary raha mbola tsy ampy anao izany, dia ho nomeko toy izany ianao.

⁹Koa nahoana no tsy noraharahainao ny teniko tamin’ny nanaovanao izay ratsy eo imasoko? Nasianao tamin’ny sabatra i Orià ilay Hetita ary nalainao ho vadinao ny vadiny; eny, ianao no nahafaty azy tamin’ny sabatry ny Hamônita.

¹⁰Noho izany, dia tsy hiala amin’ny taranakao mandrakizay kosa ny sabatra, satria tsy noraharahainao Aho fa nalainao ny vadin’i Orià ilay Hetita mba ho vadinao.

¹¹Izao no lazaiko aminao: Indro fa hahatonga loza amin’ny ankohonanao Aho. Halàko eo imasonao ireo vadinao ka homeko olon-kafa izay hiray aminy antoandrobenanahary[61].

¹²Ary ianao nanao izany tao amin’ny miafina, fa Izaho kosa haneho izany antoandrobenanahary eo imason’i Israely manontolo.»

¹³Dia hoy i Davida tamin’i Natàna: — Nanota tamin’ny TOMPO aho. Ary hoy kosa i Natàna tamin’i Davida: — Ny TOMPO efa namela ny helokao, ka tsy ho faty ianao.

¹⁴Nefa noho ianao nampiteny ratsy ny fahavalon’ny TOMPO tamin’izany nataonao izany, dia ny zanaka izay naterakao no ho faty.

¹⁵Dia nody tany an-tranony i Natàna. Namely aretina ny zaza izay nateraky ny vadin’i Orià tamin’i Davida ny TOMPO, ka dia narary mafy izy.

¹⁶Nitalaho tamin’Andriamanitra ho an’ilay zaza i Davida, ka nifady hanina; ary rehefa niditra tao an’efitranony izy nony alina, dia nandry tamin’ny tany.

¹⁷Niezaka nankao aminy mba hampiarina azy ireo loholona tao an-dapa, kanefa dia nolaviny; ary tsy nety niara-nisakafo tamin’ireo koa izy.

¹⁸Tamin’ny andro fahafito dia maty ilay zaza. Natahotra ny hilaza aminy ny fahafatesan’ny zaza ireo mpanompon’i Davida, fa nifampiresaka hoe: «Fahavelon’ny zaza aza tsy nihaino antsika izy raha mba niteny taminy isika, koa ankehitriny atao ahoana no filaza aminy fa maty ny zaza? Tsy ho loza va?»

¹⁹Nony tsikaritr’i Davida fa nitakoritsika ny mpanompony, dia fantany fa maty ny zaza; ka hoy izy nanontany azy ireo: — Maty ve ny zaza? Dia hoy ireo hoe: — Eny, maty izy.

²⁰Ary niarina avy teo amin’ny tany i Davida, ka nandro sy nihosotra diloilo ary nisolo akanjo; dia nankao an-tranon’ny TOMPO izy ka nivavaka. Rehefa nody tany aminy izy, dia nangataka horosoana sakafo ka nihinana.

²¹Ary hoy ny mpanompony taminy: — Inona no dikan’izao? Fahavelon’ny zaza, dia nifady hanina sy nitomany ianao; fa rehefa maty kosa izy, dia niarina sy nihinan-kanina indray ianao?

²²Ka hoy ny navalin’i Davida: — Fahavelon’ny zaza, dia nifady hanina sy nitomany aho satria nanao anakampo hoe: «Iza no mahalala? Angamba hiantra ahy ihany ny TOMPO ka tsy hamela ny zaza ho faty».

²³Maty izy anefa ankehitriny, koa nahoana aho no mbola hifady hanina? Moa mahay mamerina azy ho velona indray va aho? Izaho no hankany aminy, fa izy tsy hiverina amiko intsony.

²⁴Nampionona an’i Bàty-Seba vadiny i Davida, dia nankao aminy ka niray taminy; ary ravehivavy kosa niteraka zazalahy izay nomen’i Davida anarana hoe Salômôna. Ary ny TOMPO tia ilay zaza,

²⁵ka naniraka an’i Natàna mpaminany hanome azy anarana hoe Jedidià, izany hoe: «Tiavin’ny TOMPO».

²⁶Notafihin’i Jôaba i Rabà, renivohitry ny Hamônita ka azony ny tanànan’ny mpanjaka.

²⁷Ary naniraka olona nankany amin’i Davida i Jôaba hilaza aminy hoe: «Notafihiko i Rabà, ka azoko mbamin’ny faritra fitahirizan-dranony.

²⁸Koa ankehitriny vorio ny miaramila sisa, dia tongava hanao fahirano ny tanàna mba hahazoanao azy, fandrao izaho no hahazo azy ka ny anarako no homem-boninahitra.»

²⁹Novorin’i Davida ny miaramila sisa rehetra; ary nankany Rabà izy hanafika azy, ka azony ny tanàna.

³⁰Nesoriny teny an-dohan’i Milkôma ny satroboninahitra volamena izay milanja mihoatra ny 30 kilao; ary nisy vatosoa tamin’io satroboninahitra io, ka nafindra ho eo an-tampon’ny satroboninahitr’i Davida. Zavatra marobe koa no voababony avy tao an-tanàna.

³¹Nataon’i Davida sesitany ny mponina izay tao ka nampiasainy mafy tamin’ny tsofa sy ny lapika ary ny famaky na notereny ho mpandasitra biriky. Nataony toy izany avokoa ireo tanàna hafa rehetra fonenan’ny Hamônita. Dia niverina nankany Jerosalema i Davida sy ny tafiny manontolo.