Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 2 Samoela 24 Bible Online

2 Samoela 24 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

2 Samoela 24

¹Nirehi-pahatezerana tamin’ny Israelita indray ny TOMPO[118], ka nitaona an’i Davida hahatonga loza aminy sy nampanisa azy ny olona ao Israely sy ao Joda.

²Dia hoy ny mpanjaka tamin’i Jôaba filohan-tafika sady teo akaikiny: — Ndeha tetezo avokoa ny fokon’i Israely manomboka ao Dana ka hatrany Bery-Seba, ary isao ny vahoaka mba hahafantarako ny tena isany.

³Fa hoy i Jôaba namaly ny mpanjaka: — Hampitomboin’ny TOMPO Andriamanitrao ho injaton’izao anie ny vahoaka; ka ho hitan’ny masonao izany, ry andriamanjaka! Fa inona loatra ange no antony hanaovanao izany[119], ry andriamanjaka?

⁴Saingy tsy azon’i Jôaba sy ireo filohan-tafika nolavina ny didin’ny mpanjaka. Nivoaka ny tranon’ny mpanjaka izy ireo ary lasa nanao ny fanisam-bahoaka teo amin’ny vahoaka israelita.

⁵Niampita an’i Jôrdàna izy ireo ka nitoby tao amin’ny tanànan’i Harôhera, eo an-kavanan’ilay tanàna afovoan’ny lohasan’i Gada[120]. Avy eo dia nankany Jazera ireo,

⁶ka tonga tany Gilehada tao amin’ny tanin’i Tahitîma-Hôdsy, dia nipaka tany Dana-Jahàna sy ny manodidina hatrany Tsidôna.

⁷Ary tonga tao Tiro tanàna mimanda ireo sy tany amin’ny tanàna rehetra fonenan’ny Hivita sy Kanahanita[121], ka tafapaka hatrany Bery-Seba, ao atsimon’ny faritanin’i Joda.

⁸Rehefa avy nitety ny firenena manontolo izy ireo nandritra ny sivy volana sy roapolo andro, dia niverina indray tao Jerosalema.

⁹Ary natolotr’i Jôaba ny mpanjaka ny tarehimarika vokatry ny fanisam-bahoaka: i Israely dia nisy 800 000 ny lehilahy matanjaka mahatam-piadiana, ary i Joda dia nisy 500 000.

¹⁰Nahatsiaro ny tenany ho meloka i Davida taorian’ilay fanisam-bahoaka; ka hoy izy tamin’ny TOMPO: — Fahotana lehibe no vitako tamin’izao nataoko izao. Koa ankehitriny mifona aminao aho, TOMPO ô, mba avelao ny heloko fa efa nanao fahadalana lehibe tokoa aho.

¹¹Rehefa nifoha i Davida ny ampitso maraina, dia tonga tamin’i Gada mpaminany mpanolotsain’i Davida ny tenin’ny TOMPO nanao hoe:

¹²— Ndeha ambarao amin’i Davida hoe: «Izao no lazain’ny TOMPO: Famaizana telo no ataoko eo anoloanao, koa fidio izay iray hampihariko aminao.»

¹³Dia nankany amin’i Davida i Gada ka nanambara taminy ny hafatr’Andriamanitra nanao hoe: — Mosary fito taona hamelezana ny taninao ve no tianao, sa ny handosiranao telo volana eo anoloan’ny fahavalo izay manenjika anao, sa aretina pesta mandritra ny telo andro eto amin’ny taninao? Koa saino sy hevero tsara izay valin-teny hoentiko amin’Ilay naniraka ahy.

¹⁴Ary hoy i Davida tamin’i Gada: — Sanganehana mafy aho; nefa aleoko ho azon’ny tanan’ny TOMPO, toy izay ho azon’ny tanan’olona, satria lehibe tokoa ny famindrampon’ny TOMPO.

¹⁵Dia aretina pesta no nalefan’ny TOMPO hamelezana an’i Israely iny maraina iny ka mandra-pahatapitr’ilay fe-potoana, ary nahafatesana fito alina ny olona manomboka any Dana ka hatrany Bery-Seba.

¹⁶Fa raha naninji-tanana hamely an’i Jerosalema ny anjelin’ny Tompo, dia nanenina ny amin’ny loza ny TOMPO, ka niteny tamin’Ilay anjely mpandringana hoe: — Aoka izay! Aketraho ny tananao ankehitriny! Tamin’izay ity anjelin’ny TOMPO dia teo amin’ny famoloan’i Araonà, ilay Jebosita[122].

¹⁷Raha nahita ilay anjely mpandringana ny vahoaka i Davida, dia nanao tamin’ny TOMPO hoe: — Izaho no nanota, izaho no nanao ratsy! fa ireo ondry ireo moa no nanao inona? Koa mifona aminao re aho, aoka ny tananao hamely ahy sy ny fianakaviako.

¹⁸Nankany amin’i Davida i Gada tamin’izay andro izay ka nanao taminy hoe: — Miakara any am-pamoloan’i Araonà izay Jebôsita ianao, ka manangana alitara ho an’ny TOMPO.

¹⁹Ary niakatra tany araka ny tenin’i Gada i Davida, dia araka izay nandidian’ny TOMPO azy.

²⁰Nijery kosa i Araonà ka nahita ny mpanjaka sy ny mpanompony manatona azy. Ary nandroso i Araonà niankohoka teo anatrehan’ny mpanjaka

²¹sady nanontany hoe: — Fa nahoana ianao, ry andriamanjaka, no mankatỳ amiko mpanomponao? Dia hoy ny navalin’i Davida: — Hividy ity famoloana ity aminao hanorenako alitara ho an’ny TOMPO, mba hitsaharan’ny areti-mandringana tsy hamely intsony ny vahoaka.

²²Hoy kosa i Araonà tamin’i Davida: — Alao izay sitrakao, ry andriamanjaka, mba hanateranao sorona ho an’Andriamanitra. Indreo ny omby ho sorona dorana manontolo, ary ny rambaramba sy ny zioga hatao kitay.

²³Izany rehetra izany dia atolotro anao avokoa, ry mpanjaka. Ka hoy aho aminao: Ho sitraky ny TOMPO Andriamanitrao anie ianao.

²⁴Ary hoy ny mpanjaka tamin’i Araonà: — Tsia, tsy homenao ahy maimaim-poana ireo fa hovidiko araka izay tena vidiny. Tsy zavatra azoko maimaim-poana no hataoko sorona dorana manontolo amin’ny TOMPO Andriamanitro. Dia novidin’i Davida tamin’ny sekela volafotsy dimampolo ny famoloana sy ny omby.

²⁵Ary nanorina alitara tamin’io toerana io i Davida ka nanao sorona dorana manontolo sy sorom-pihavanana tamin’ny TOMPO. Dia niantran’ny TOMPO ilay tany; ka nitsahatra tsy namely an’i Israely intsony ny areti-mandringana.