Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 2 Tantara 18 Bible Online

2 Tantara 18 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

2 Tantara 18

¹Nanan-karena sy voninahitra be i Jôsafata; ary ny zanany lahy dia nampanambadiany ny zanakavavin’i Ahaba mpanjakan’i Israely[106].

²Taona vitsivitsy taorian’izany, dia nidina nankany amin’i Ahaba tany Samaria i Jôsafata; ary namonoan’i Ahaba ondry aman’osy sy omby betsaka izy sy ireo olona nanaraka azy. Avy eo dia notaomin’i Ahaba hanafika an’i Ramôta-Gilehada[107] i Jôsafata

³ka nanontaniany hoe: — Mba hiaraka amiko hanafika an’i Ramôta-Gilehada ve ianao? Dia novaliany hoe: — Eny, fa tahaka ny tenanao ihany aho, ka ny tafiko dia tafikao; koa hiaraka hiantafika aminao izahay.

⁴Mbola niteny tamin’ny mpanjakan’i Israely indray i Jôsafata ka nanao hoe: — Mba anontanio aloha ny tenin’ny TOMPO.

⁵ary novorin’ny mpanjakan’i Israely ny mpaminaniny efajato lahy[108] ka nanontaniany hoe: — Handeha hanafika an’i Ramôta-Gilehada ve isika, sa hijanona ihany aho? Dia novalian’ireo hoe: — Mandehana, ry andriamanjaka, fa hatolotr’Andriamanitra eo an-tananao ny tanàna.

⁶Ary hoy kosa i Jôsafata: — Moa tsy misy mpaminanin’ny TOMPO koa ve eto mba hanontaniantsika?

⁷Dia novalian’ny mpanjakan’i Israely hoe: — Mbola misy lehilahy iray ahazoantsika manontany ny TOMPO ao; saingy halako izy, satria tsy mbola naminany soa ho ahy fa loza mandrakariva. Mikaià, zanakalahin’i Jimlà, no anarany. Ka hoy i Jôsafata: — Aza dia miteny toy izany re ianao, ry mpanjaka!

⁸Tamin’izay dia niantso tandapa anankiray ny mpanjakan’i Israely, ka nandidy azy haka faingana an’i Mikaià zanakalahin’i Jimlà.

⁹Ary ny mpanjakan’i Israely sy ny mpanjakan’i Joda dia samy nipetraka teo amin’ny sezafiandrianany sy efa niakanjo ny fanamiany avy, teo amin’ilay kianja manoloana ny vavahadin’i Samaria, nandritra ny naminanian’ireo mpaminany rehetra ireo.

¹⁰Fa i Tsedekià, zanakalahin’i Kenahanà, dia namboatra tandro-by ka niteny hoe: — Izao no lazain’ny TOMPO: «Ireto tandroka ireto no hanotoanao ny tafika sirianina mandra-paharingany.»

¹¹Dia nilaza hafatra toy izany avokoa ny mpaminany rehetra teo ka nanao hoe: — Tafiho i Ramôta-Gilehada fa ho resinao, ry mpanjaka! Eny, hatolotry ny TOMPO eo an-tananao io tanàna io.

¹²Ilay iraka izay nandeha naka an’i Mikaià kosa dia niteny taminy hoe: — Indro efa iray teny avokoa izao ireo mpaminany, ka milaza soa ho an’ny mpanjaka; enga anie ny teninao mba ho tahaka ny azy, ka hilaza soa ihany koa!

¹³Fa hoy i Mikaià hoe: — Velona ny TOMPO, ka mianiana aho fa izay lazain’Andriamanitra ihany no hambarako.

¹⁴Rehefa tonga teo anatrehan’ny mpanjaka izy, dia nanontaniany hoe: — Ry Mikaià, handeha hanafika an’i Ramôta-Gilehada ve izahay, sa hijanona ihany aho? Ka hoy ny navaliny azy: — Mandehana fa handresy ianareo, ary hatolotry ny Tompo eo an-tananareo io tanàna io.

¹⁵Fa hoy indray ny mpanjaka taminy: — Impiry moa no hampianianako anao mba tsy hilaza amiko afa-tsy ny marina ihany amin’ny anaran’ny TOMPO?

¹⁶Dia hoy ny navalin’i Mikaià: — Hitako fa ny tafik’i Israely manontolo dia niely teny an-tendrombohitra toy ny ondry tsy misy mpiandry[109]. Ary ny TOMPO niteny hoe: «Tsy mana-mpifehy intsony ireo miaramila ireo, ka aoka izy samy hody soa aman-tsara any an-tranony avy!»

¹⁷Dia hoy ny mpanjakan’i Israely tamin’i Jôsafata: — Tsy efa voalazako taminao va fa tsy mba mety maminany soa ho ahy izy, fa loza ihany?

¹⁸Ary hoy indray i Mikaià: — Henoy àry ny tenin’ny TOMPO. Hitako nipetraka teo amin’ny sezafiandrianany manko ny TOMPO; ary ireo anjeliny rehetra any an-danitra nijoro teo ankavanany sy teo ankaviany.

¹⁹Ka hoy ny TOMPO nanontany hoe: «Iza no hitaona an’i Ahaba, mpanjakan’i Israely, handeha hanafika an’i Ramôta-Gilehada mba hahafaty azy any?» Ary samy nanana ny fomba famaliny avy ny tsirairay.

²⁰Fa nandroso ka nitsangana teo anatrehan’ny TOMPO ny fanahy anankiray ary nanao hoe: «Izaho no hitaona azy.» Hoy kosa ny TOMPO hoe: «Amin’ny fomba ahoana?»

²¹Dia hoy izy: «Handeha aho ka ho tonga fanahy mandainga ao am-bavan’ireo mpaminanin’i Ahaba rehetra.» Ary hoy indray ny Tompo: «Ho voataonanao tokoa izy, sady zavatra manavanana anao izany; ndeha àry ka ataovy.»

²²Ankehitriny, indro ny TOMPO efa nanisy fanahy mandainga ao am-bavan’ireto mpaminaninao ireto, dia satria IZY mihitsy no efa nilaza ny loza hanjo anao.

²³Tamin’izay dia nanatona an’i Mikaià i Tsedekià zanakalahin’i Kenahanà, ka namely tehamaina azy sady nanao hoe: — Niala tamiko ve ny Fanahin’ny TOMPO hiteny aminao?

²⁴Dia novalian’i Mikaià hoe: — Indro fa ho hitanao izany amin’ny andro izay hitsofotsofohanao efitrano mba hiery.

²⁵Tamin’izay ny mpanjakan’i Israely dia nibaiko hoe: — Sambory i Mikaià, dia ento miverina any amin’i Amôna governoran’ny tanàna sy any amin’i Joasy zanako lahy

²⁶ka lazao ireo fa baiko avy amiko ny hanaovana ity olona ity an-tranomaizina ary ny hamahanana azy mofo kely sy rano kely fotsiny mandra-piveriko soa aman-tsara.

²⁷Fa hoy kosa i Mikaià: — Raha tàhiny ka tafaverina soa aman-tsara ianao, dia tsy nampitenenin’ny TOMPO aho tsy akory[110].

²⁸Dia lasa nanafika an’i Ramôta-Gilehada ny mpanjakan’i Israely sy i Jôsafata mpanjakan’i Joda.

²⁹Ary hoy ny mpanjakan’i Israely tamin’i Jôsafata: — Hody olon-kafa aho[111], dia hirotsaka an’ady; fa ianao kosa miakanjoa ny fanamianao ihany. Dia nody olon-kafa ny mpanjakan’i Israely sady nirotsaka an’ady.

³⁰Fa ny mpanjakan’i Siria kosa efa nanome baiko ireo komandin’ny kalesiny mba tsy hamely miaramila tsotra na mpitari-tafika fa ny mpanjakan’i Israely ihany.

³¹Nony nahita an’i Jôsafata ireo komandin-kalesy, dia nihevitra azy ho ny mpanjakan’i Israely mihitsy. Dia nohodidininy hasiana izy; kanjo niantso vonjy kosa i Jôsafata, ka namonjy azy ny TOMPO Andriamanitra, ary nampiala ny fahavalo teo aminy.

³²Rehefa hitan’ireo komandin-kalesy fa tsy ny mpanjakan’i Israely io, dia nialany.

³³Ary nisy miaramila sirianina anankiray nandefa zana-tsipîka tsy nahy, ka nahavoa ny mpanjakan’i Israely teo anelanelan’ny famavàn’ny akanjo vy fiarovan-tratrany; ka dia hoy ity mpanjaka tamin’ny mpamily ny kalesiny: — Ahodino ny kalesy, ka ento miala ny toeram-piadiana aho fa maratra mafy.

³⁴Kanefa nihamafy ny ady tamin’izay andro izay, hany ka voatery nihafy ny mpanjakan’i Israely nitsangana teo amin’ny kalesiny, nanoloana ny tafika sirianina, mandra-paharivan’ny andro; fa nony efa hilentika ny masoandro, dia maty izy.