Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Nehemià 13 Bible Online

Nehemià 13 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Nehemià 13

¹Tamin’izany fotoanandro izany, dia novakîna ho ren’ny vahoaka ny teny raketin’ny bokin’i Mosesy; ka hita voasoratra tao fa ny Hamônita sy ny Môabita dia tsy mahazo miditra amin’ny fiangonan’Andriamanitra na oviana na oviana.

²Tsy mba nitsena sakafo sy rano ny Israelita manko ry zareo, fa nanamby an’i Balahama hanozona azy; kanjo nampodîn’Andriamanitsika ho fitahiana kosa ny fanozonana.

³Koa rehefa ren’ny vahoaka ny lalàna, dia navahana tsy ho anisan’ny Israelita ny olona hafa firenena rehetra.

⁴Talohan’izany i Eliasiba mpisorona no voatendry ho mpiandraikitra ny efitrano fanampiny ao an-tranon’Andriamanitra. Noho izy mpihavana akaiky tamin’i Tôbià,

⁵dia nanomanany efitrano lehibe io Tôbià io, dia ilay efitrano nitehirizana hatrizay ny fanatitra vokatry ny tany sy ny vovo-javamanitra ary ny fanaka mbamin’ny ampahafolon’ny vary sy divay ary menaka; tao koa no nitehirizana ny fanatitra voatokana ho an’ny levita sy ny mpihira ary ny mpiandry varavarana mbamin’ny fanatitra navahana ho an’ny mpisorona.

⁶Saingy, tamin’izany rehetra izany, dia tsy mba tany Jerosalema aho; satria niverina tany amin’i Artakserksesa amperôran’i Babilôna aho tamin’ny taona faha-32 nanjakany. Nony taoriandriana kely, dia nahazo lalana tamin’ny amperôra aho

⁷mba hankany Jerosalema indray; ka hitako tao ny ratsy afitsok’i Eliasiba tamin’ny nanomanany efitrano ho an’i Tôbià, teo anatin’ny kianjan’ny tranon’Andriamanitra.

⁸Dia tezitra mafy aho ka natsipiko tany ivelan’ny efitrano ireo fanaka rehetra izay an’i Tôbià.

⁹Ary nasaiko nodiovin’ny olona ilay efitrano, dia naveriko tao indray ny fanaky ny tranon’Andriamanitra mbamin’ny fanatitra vokatry ny tany sy ny ditin-kazo manitra.

¹⁰Reko ihany koa fa tsy voaloa ny fiveloman’ny levita; ka dia samy efa nandositra ho any an-tsahany avy ireo levita, toy izay hanao ny raharaha fanompoany. Toy izany koa no nihatra tamin’ny mpihira[52].

¹¹Dia nifandahatra tamin’ny mpanapaka aho ka nanao hoe: — Nahoana no dia navela hilaozana ny tranon’Andriamanitra? Dia namory ny levita sy ny mpihira aho ka nametraka azy teo amin’ny anjara toerany avy;

¹²ny Jiosy rehetra kosa nitondra ny ampahafolon’ny vary sy divay ary menaka ho ao an-trano fitehirizana[53].

¹³Ary notendreko ho mpitandrina ny trano fitehirizana i Selemià mpisorona sy i Tsadôka mpitan-tsoratra ary i Pedaià levita; ary nataoko mpanampy azy telo lahy i Hanàna zanakalahin’i Zakora sady zafin’i Matanià. Hita toetra ho mahatoky manko ireo; ary ny hanao ny fizaràna ho an’ireo namany no adidiny.

¹⁴«Tsarovy aho noho izany, ry Andriamanitra ô! Ka aza kosehina ny soa vitako momba ny tranonao sy momba ny fanompoam-pivavahana.»

¹⁵Tamin’izay koa no nahitako ny olona sasany tao Joda nanosihosy famiazam-boaloboka tamin’ny andro sabata; nisy nitaona amboaram-bary, nampitondra entana ny borikiny aza, dia divay sy voaloboka sy aviavy ary entana isan-karazany, mba hoentina any Jerosalema amin’ny andro sabata; dia nananatra azy mafy aho ny amin’izany andro ivarotany entana izany[54].

¹⁶Nisy Tirianina[55] nonina tao Jerosalema, izay nitondra trondro sy entam-barotra isan-karazany hamidy andro sabata amin’ny mponin’i Jerosalema sy i Joda.

¹⁷Dia nifandahatra tamin’ireo loholon’i Joda aho ka nanao taminy hoe: — Inona izao zava-dratsy ataonareo izao, no dia tsy hajainareo ny andro sabata?

¹⁸Nanao ratsy toy izao ny razanareo ka dia nahatran’Andriamanitsika amintsika sy amin’ity tanàna ity izao loza rehetra izao.[56] Ianareo kosa, noho ny tsy anajanareo ny sabata, dia efa mampitombo ny fahatezeran’Andriamanitra amin’i Israely.

¹⁹Taorian’izany, raha vao maizimaizina teo amin’ny vavahadin’i Jerosalema alohan’ny sabata,[57] dia nasaiko nohidiana ny vavahady ka tsy navelako hovohana raha tsy efa tapitra ny sabata; ary notendreko ny zatovo sasany mpiara-miasa amiko hiambina teo am-bavahady mba tsy hampidirana entana amin’ny andro sabata.

²⁰Ka dia tafandry nilafika teo ivelan’i Jerosalema, indray mandeha na indroa, ny mpandranto sy ny mpivarotra zavatra samy hafa[58];

²¹dia nananatra azy mafy aho ka nanao taminy hoe: — Nahoana ianareo no mandry eto anoloan’ny manda? Raha mbola manao izany ianareo, dia asaiko samborina. Koa nanomboka tamin’io andro io, dia tsy tonga tamin’ny sabata intsony ireo.

²²Ary nasaiko nidio tena ny levita ka ho avy hiambina eo am-bavahady, mba hanokanana ny andro sabata ho an’Andriamanitra. «Tsarovy aho noho izany koa, ry Andriamanitro ô; ary iantrao aho fa be indrafo ianao!»

²³Tamin’izany fotoanandro izany, dia hitako fa nisy Jiosy efa nanambady vehivavy asdôdita sy hamônita ary môabita[59].

²⁴Ny antsasaky ny zanak’ireo dia nampiasa ny fiteny asdôdita, ny sasany kosa nanaraka ny fiteny isam-pireneny avy, fa tsy nahay ny fiteny jiosy intsony.

²⁵Dia nifandahatra tamin’ireo lehilahy ireo aho ka nanozona azy; nokapohiko aza ny sasany ary norombotako ny volon-dohany. Dia nampianiana azy tamin’Andriamanitra aho mba tsy hanome ny zanakavaviny ho vadin’ny hafa firenena, ary mba tsy haka ny zanakavavin’ny hafa firenena ho vadin’ny tenany na ny zanakalahiny; sady hoy aho hoe:[60]

²⁶— Tsy izany ve no nanotan’i Salômôna mpanjakan’i Israely? Kanefa tsy nisy mpanjaka tahaka azy, teo amin’ny firenena maro. Fa notiavin’Andriamanitra[61] izy ka nataony ho mpanjakan’i Israely manontolo; kanjo, na dia izy aza, dia nampanotain’ny vehivavy hafa firenena.

²⁷Koa mety ve raha ianareo no re fa manao izao haratsiana lehibe izao ka manota amin’Andriamanitsika, satria vehivavy hafa firenena no alainareo ho vadinareo?

²⁸Ny anankiray tamin’ny zanakalahin’i Jôiadà sady zafin’i Eliasiba mpisorombe dia vinantolahin’i Sanebalato ilay Hôrônita, ka dia noroahiko niala tao Jerosalema[62].

²⁹«Tsarovy ireo, ry Andriamanitro ô, satria nanala baràka ny fisoronana sady nanazimba ny fanekempihavananao tamin’ny mpisorona sy ny levita.»

³⁰Toy izany no nanadiovako ny Jiosy ho afaka tamin’ny olona hafa firenena rehetra sy namerenako tamin’ny laoniny indray ny fandaharana momba ny mpisorona sy ny levita mba samy ho amin’ny anjara raharahany avy.

³¹Naveriko tamin’ny laoniny ihany koa ny fanaterana kitay[63] araka ny fotoanandro voatondro sy ny fanaterana voaloham-bokatra. «Tsarovy aho ka hasoavy, ry Andriamanitro ô!»