Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Nehemià 4 Bible Online

Nehemià 4 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Nehemià 4

¹Rehefa ren’i Sanebalato sy i Tôbià mbamin’ny Arabo sy ny Hamônita[23] ary ny Asdôdita fa mandroso ny fanamboarana ny mandan’i Jerosalema ka efa ho voatampina ny banga, dia nirehitra mafy ny fahatezerany.

²Ary niray tetika izy rehetra handeha hamely an’i Jerosalema sy hanimba ny asa.

³Dia nivavaka tamin’Andriamanitray izahay sady nametraka mpiambina andro aman’alina hiatrehana sy hanoherana an-dry zareo.

⁴Saingy hoy ny lehilahin’i Joda hoe: «Mihena hery ny mpitondra entana ary be ny korontan-javatra ka dia tsy ho vitanay mihitsy ny handrafitra ny manda!»

⁵Ny fahavalonay kosa nihevitra fa tsy hahalala na hahita izahay, raha tsy tonga eo afovoanay izy ka mahafaty anay ary mampitsahatra ny asa.

⁶Ny Jiosy izay nonina teo akaikin’ireo fahavalonay ireo dia tonga nampandre anay impolo kely hoe: «Hatraiza hatraiza no iavian-dry zareo hamely antsika[24]!»

⁷Dia nasiako miaramila tamina toerana iva saingy voaaro[25], teo ivelan’ny manda; araka ny tarika nipoirany avy no nandaharako azy, samy nitana sabatra sy lefona ary tsipîka.

⁸Rehefa nijery izany aho, dia niainga nilaza tamin’ny loholona sy mpanapaka mbamin’ny vahoaka sisa hoe: — Aza atahorana ny fahavalonareo! Tsarovy fa ny Tompo no lehibe sy mahatahotra; ka miadia hiaro ny rahalahinareo sy ny zanakareo lahy aman-janakareo vavy ary ny vadinareo sy ny tranonareo.

⁹Nony ren’ny fahavalonay fa efa fantatray sady efa nofoanan’Andriamanitra ny tetik’adiny, dia niverina ho any amin’ny manda izahay rehetra, samy nandray ny asany avy.

¹⁰Saingy nanomboka tamin’io andro io, dia ny antsasaky ny oloko no nanao ny asa, fa ny antsasany kosa nitana lefona sy ampinga ary tsipîka aman’akanjo fiarovan-tratra; ireo filoha dia samy teo ivohon’ny olona rehetra amin’i Joda

¹¹izay namboatra ny manda. Ny mpitondra entana dia samy niasa tamin’ny tanany anankiray ary nitan-defona kosa ny tanany an’ila;

¹²ny mpandrafitra rehetra, teo am-pandrafetana, dia samy nanan-tsabatra anankiray voafehy teo amin’ny etrany avy; ary ny mpitsoka anjomara dia teo anilako.

¹³Dia hoy aho tamin’ny loholona sy mpanapaka mbamin’ny vahoaka sisa: — Be sady midadasika ny asa; ka dia voazarazara eny amin’ny manda sy mifanalavitra isika!

¹⁴Na aiza na aiza ianareo no mandre ny feon’anjomara, dia mivoria atỳ aminay; fa Andriamanitra no hiady ho antsika!

¹⁵Dia nanao ny asa izahay manomboka ny mazava atsinanana ka mandra-piposaky ny kintana; ary ny antsasakay kosa nitan-defona.

¹⁶Tamin’izany andro izany, dia hoy koa aho tamin’ny vahoaka: — Samia mitoetra eto Jerosalema ianareo mbamin’ny mpanomponareo mba hiambina antsika raha alina ary hiasa raha antoandro.

¹⁷Fa na izaho, na ny havako na ny mpanompoko, na ny mpiambina nanaraka ahy, dia samy tsy niala akanjo mihitsy afa-tsy raha handro[26].