Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jodita 16 Bible Online

Jodita 16 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jodita 16

¹Ary hoy i Jodita hoe: Miventesa hira ho an’ilay Andriamanitro, ka araho ampongatapaka izany; mihirà ho an’ny Tompo, ka ivelezo kipantsona izany! Arindrao ny salamo fiderana Azy, asandrato ary antsoy ny anarany.

²Satria Andriamanitra mampitsahatra ady ny Tompo sy nanafaka ahy teo am-pelatanan’ny fahavaloko; ny Tompo niorin-toby teo anivon’ny vahoakany ka namerina ahy soa aman-tsara ao an-tobiny

³Avy any an-tendrombohitra avaratra any no nipoiran’ny tafika asirianina, dia tafika miisa an’alinaliny; ka nahatohana riaka ny hamaroana ary naharakotra havoana ny mpitaingin-tsoavaliny.

⁴Nilaza ireto fahavalo fa handoro ireo faritanin’ny firenenay sy hamono ho faty ny zatovonay amin-tsabatra, hanipitsipy ny zaza mbola minono, hitondra ny zanakay ho babo ary hifaoka ny tovovavinay.

⁵Saingy ny Tompon’izao rehetra izao no nisakana azy tamin’ny alalan’ny tanam-behivavy.

⁶Tsy tovolahy tomady no nandavo ilay filohany, tsy lehilahy mahery no nahafaty azy, tsy olona ranjanana no niady namely azy. Fa i Jodita, zanakavavin’i Merary[52], no nandresy azy tamin’ny hatsaran-tarehiny.

⁷Mba hanafahana an’i Israely amin’ny famoretana, dia nesoriny ny akanjo maha mpitondratena azy fa nohosorany ilomanitra ny tarehiny.

⁸Nohodidinin’i Jodita fehiloha ny volony; ary nitafy akanjo vita kiran-drongony izy mba hahasarika an’ilay fahavalo.

⁹Voasinton’ny kapan’i Jodita ny mason’ilay filohan-tafika, ary jamban’ny bikany; kanjo izany vehivavy izany no nanapa-doha azy tamin’ny sabatra

¹⁰Nampangovitra ny Persianina ny fahasahiany, ary nampihorohoro ny Medianina ny herimpony.

¹¹Dia velona akoran’ady ilay firenenay voaetry, ka raiki-tahotra azy ny Asirianina; nanakora ilay vahoakanay efa nihaona ka nahataitra ireo fahavalo; nihorakoraka tokoa ny vahoakanay ka nampivarahontsana azy.

¹²Nogorobahin’ny Israelita ireo tsy vanon-ko olona ireo ka voaratra mila ho faty no nitsoaka nandositra toa kanosa. Ka maty ireo fahavalo ireo, satria ny Tompo no niady taminy.

¹³Hihirako hira vaovao ilay Andriamanitro[53]: Tompo ô, lehibe sy heni-boninahitra ianao. Mampitolagaga ny herinao ary tsy hay toherina.

¹⁴Izay rehetra noarinao aoka hanompo Anao; satria niteny Ianao, dia nisy ireo ary nandefasanao ny Fanahinao hampirindra azy. Tsy misy olona mahatohitra ny teninao.

¹⁵Nihozongozona ifotony ny tendrombohitra, ka nazera ho any anaty ranomasina; ary niempo toy ny savoka ny vatolampy. Izay mpanaja Anao kosa, Tompo ô, dia toloranao fanambinana.

¹⁶Satria zavatra kely loatra ny sorona mba hankasitrahanao ny etony; ny jaborany dorana manontolo ho Anao dia tsy manan-danja firy eo imasonao. Fa izay manaja ny Tompo no manan-daza mandrakizay[54].

¹⁷Loza ho an’ireo hafa firenena mamely ny firenenay Ny Tompon’izao rehetra izao no hamaly azy amin’ny andron’ny fitsarana; ka ho lanin’ny afo sy ny olitra[55] ny nofony, ary haharitra mandrakizay ny tomanim-pahoriany.

¹⁸Rehefa tonga tany Jerosalema izany vahoaka nilahatra izany, dia nankao an-tempoly hiankohoka amin’Andriamanitra. Avy nidio izy rehetra no nanolotra ny sorona dorana manontolo sy ny fanatitra an-tsitrapo ary ny fanomezana hafa.

¹⁹I Jodita kosa nametraka ho an’ny tempoly ny fitaovana rehetra nananan’i Hôlôferna ka nomen’ny vahoaka azy. Ilay lamba aro moka, izay nalainy tao an’efitranon’i Hôlôferna[56], dia natolony an’Andriamanitra ho babo voatokana ho Azy[57].

²⁰Nandritra ny telo volana no nifaly teo anoloan’ny Toeramasina ny vahoaka; ary nijanona niaraka tamin’ireo i Jodita.

²¹Taorian’ny andro fety dia samy nody tany am-ponenany avy ny olona. I Jodita koa niainga nankany Betolia ary niaina tao amin’ny zarataniny. Dia nahazo laza ny tanin’i Israely manontolo tamin’ny fotoanandrony.

²²Maro ny lehilahy naniry hanambady azy. Fa hatramin’ny nahafatesan’i Manase vadiny sy nandevenana azy tao am-pasan-drazany[58], dia tsy nety nanambady intsony i Jodita nandritra ny andro sisa niainany.

²³Dia nandroso fahanterana sady heni-boninahitra izy. Niaina tao an-tranom-badiny izy ka nahatratra dimy amby zato taona. Alohan’ny hahafatesany, dia nanome fahefana ilay mpanompovaviny izy ary nizara ny fananany tamin’ny lafin-kavan’i Manase vadiny sy tamin’ny lafin-kavan’ny tenany. Maty tao Betolia i Jodita ary nalevina tao amin’ny fasam-badiny[59]. Nanao fisaonana azy nandritra ny fito andro ny vahoaka.

²⁵Tsy nisy olona sahy nanabataba an’i Israely tamin’ny andro niainan’i Jodita sy nandritra ny taona maro taorian’ny nahafatesany.