Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jôba 15 Bible Online

Jôba 15 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jôba 15

¹Dia niteny indray i Elifaza avy any Temàna ka nanao tamin’i Jôba hoe:

²Velon-drivotra va ny olon-kendry toa anao ka hiteniteny foana tsy amim-piheverana

³sady hampiasa firesaka tsy misy dikany ary koa fiteny tsy mahasoa akory?

⁴Vitanao ravana ny fanajana an’Andriamanitra ary foananao ny fivavahana eo anatrehany!

⁵Fa ny helokao no manesika anao hiteny; ary ny lelan’ny mpamitaka no arahinao.

⁶Ka ny vavanao fa tsy izaho no manameloka anao, ary ny molotrao ihany no miampanga anao,

⁷Ianao va, ry Jôba, no olombelona teraka voalohany? Nahita masoandro talohan’ny tendrombohitra ve ianao?

⁸Nanatrika ny filan-kevitr’Andriamanitra va ianao no bodoinao samirery ny fahendrena?

⁹Inona no fantatrao ka tsy mba fantatray? Inona no hainao ka mbola manavia anay?

¹⁰Mba misy eto aminay ihany koa ny ela nihetezana sy tratra antitra mihoatra noho ny rainao aza.

¹¹Moa tsy mendrika anao ve ny fampiononan’Andriamanitra sy ny teny mamy nataonay taminao?

¹²Nahoana no dia entim-po toy izao ianao ary nahoana no mangarika anay ihany koa?

¹³Ary nahoana Andriamanitra no ifatraran’ny fahatezeranao ka anaovanao vava tsy ambina?

¹⁴Fa inona ny olombelona no hihambo ho madio? Na izay natera-behivavy no hanao ny tenany ho marina[36]?

¹⁵Raha Andriamanitra aza tsy matoky ireo anjeliny, ary ny lanitra aza tsy madio eo imasony,

¹⁶mainka moa izay faikan’olona feno fahalovana izay misotro heloka toy ny misotro rano?

¹⁷Hanazava zavatra aminao aho ka henoy; fa Izay efa hitako no hambarako anao,

¹⁸dia izay ampianarin’ny olon-kendry sady azony tamin’ny razany fa tsy nisy nafeniny.

¹⁹Ireny razana ireny ihany rahateo no efa nomen’Andriamanitra ity tany ity ary tsy nisy vahiny nifangaroharo taminy.

²⁰Hoy ireo olon-kendry ireo hoe: «Ny olon-dratsy dia feno fanahiana mandritra ny andro rehetra iainany, na firy na firy ny taona voatendry ho an’ny lozabe.

²¹Feo mampitahotra no tsy afaka an-tsofiny; amin’izy mihevi-tena ho milamina iny no avy hamely azy ilay mpandrava.

²²Tsy manantena ho afaka amin’ny haizina izy, satria manandindona azy ny ho fatin’ny sabatra,

²³ary miandry hamiravira azy ny voromahery. Fantany fa efa antomotra ny faharavany.

²⁴Mampatahotra azy ny fahoriana sy ny tebiteby izay mirohotra mianjady aminy tahaka ny mpanjaka ombàn-tafika vonon-kamely.»

²⁵Izany no tonga dia satria ny olon-dratsy naninji-tanana hanohitra an’Andriamanitra sady nirehareha nihantsy an’ilay Tsitoha.

²⁶Ny olon-dratsy dia minia manamafy hatoka sy mimaona hamely an’Andriamanitra, satria hono arovan’ny ampingany matevina.

²⁷Fenofeno ny tarehiny sady mahazo nofo ny tenabeny.

²⁸Niorim-ponenana an-tanàna rava izy ka nitoetra an-trano haolo madiva hirodana.

²⁹Na oviana na oviana io olon-dratsy io dia tsy ho tonga mpanankarena mihitsy, satria tsy haharitra ela ny fananany; ary ny fahombiazany tsy hitatra amin’ny tany.

³⁰Tsy ho afaka amin’ny haizim-pahafatesana izy; fa ho tahaka ny solofon-kazo main’ny afo no handevonan’ny fofonain’Andriamanitra azy.

³¹Diso hevitra izy raha hitoky amin’ny fitaka, satria ny nataony ihany no hivaly aminy.

³²Ho tanteraka alohan’ny fahafatesany izany, dia toy ny ravin-kazo tsy hihamaitso intsony,

³³na toy ny voaloboka hanintsana voa mbola manta, na toy ny ôliva mampiraraka ny voniny.

³⁴Fa ho momba ny ankohonan’ny olon-dratsy. Ho levon’ny afo ny tranon’ny mpandray tsolotra.

³⁵Izay torontoronina loza dia miteraka fahoriana; fa ny kibony manotri-pitaka hahavoa azy ihany.