Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jôba 20 Bible Online

Jôba 20 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jôba 20

¹Dia niteny i Tsôfara avy any Nahamà ka nanao tamin’i Jôba hoe:

²Noho izany, ny fieritreretako no manosika ahy hamaly ary koa ny fahamaimaizana misy ato amiko.

³Nandre lesona manevateva ahy aho, nefa ny saiko mahita ny havaly izany.

⁴Moa tsy fantatrao ve fa hatramin’ny ela, hatrizay nampitoerana ny olona teto an-tany,

⁵dia vetivety ny fireharehan’ny olon-dratsy ary mihelina ihany ny fifalian’ny tsy mpivavaka.

⁶Fa na dia mipaka any an-danitra aza ny haavony ka mitehina amin’ny rahona ny lohany,

⁷dia ho levona mandrakizay toy ny dikiny izy; ary izay nahita azy dia hanontany hoe: «Mba aiza àry izy?»

⁸Manidina tahaka ny nofy izy ka tsy hita intsony, ary levona tahaka ny fahitana amin’ny alina[41].

⁹Izay nahatazanan’ny maso azy dia tsy hahitana azy intsony, fa ny toeram-ponenany aza tsy hahatsikaritra azy intsony.

¹⁰Ny zanany hanonitra amin’ny mahantra, ary ny tanany ihany no hampody aminy ny hareny.

¹¹Herim-pahatanorana no manenika ny taolany, nefa hiara-mandry aminy ao am-pasana izany.

¹²Na mamy ao am-bavan’ny tsy mpivavaka aza ny ratsy ka afeniny ao ambanin’ny lelany,

¹³ary na ankafiziny ela aza izany ka tahiriziny ao ambanin’ny lanilaniny,

¹⁴dia hivadika hankarary kibo fa efa tonga poizina ao anatiny.

¹⁵Handoa ny harena izay nateliny izy; holoaran’Andriamanitra tao an-kibony izany.

¹⁶Fa poizin’ny bibilava no efa notsentsefiny: ka dia ho fatin’ny kaikitry ny menarana izy.

¹⁷Tsy ho hitany intsony ny tantely sy ronono, izay mitosaka toa renirano na ony aman-driaka.

¹⁸Haveriny izay nisasarany fa tsy azony hanina; koa na betsaka aza ny tombom-barony, dia tsy mba hifaliany akory izany.

¹⁹Eny, nanosihosy sy nahafoy ny mahantra izy, ary nangalatra tranon’olona an-keriny fa tsy mba nanao ho an’ny tenany.

²⁰Tsy mba nahalala onony velively izy, koa tsy hahavonjy ny zavatra nankamamîny.

²¹Ary tsy nisy tsy nanamparany fahalian-karena; ka dia tsy haharitra ny hasambarany.

²²Hitaintaina ny tsy mpivavaka na dia manan-karembe aza, satria tebiteby mangeja no hianjady aminy.

²³Iny izy mbola sondriana mameno kibo iny, dia andefasan’Andriamanitra fahatezera-mirehitra izay hirotsaka aminy ho solon-tsakafony.

²⁴Raha miala ny sabatry ny fahavalo izy, dia ho voatrobaky ny tsipîka varahina[42].

²⁵Ongotany ny zana-tsipîka nitrobaka azy; ka raha vao tafatsoaka amin’ny atiny izany, dia ny tenany indray no iharan’ny horohorom-pahafatesana.

²⁶Ny haizim-pandringanana no voatokana ho an’ny zava-tsoa rehetra izay voaangony; ary afo tsy narehitr’olombelona no mandoro azy ka mandevona ny sisa ao an-tranony.

²⁷Ny lanitra mampiharihary ny helok’io olona io, ary ny tany mitsangan-kiampanga azy.

²⁸Lasa rano ny harembe ao an-tranony, amin’ny androm-pahatezeran’Andriamanitra.

²⁹Toy izany no anjara sy lova voatokan’Andriamanitra ho an’ny olon-dratsy sy voatendrin’ny teniny hianjady aminy.