Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jôba 21 Bible Online

Jôba 21 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jôba 21

¹Dia namaly i Jôba ka nanao hoe:

²Mba henoy tsara izay lazaiko, fa izany no hampiononanareo ahy.

³Mandefera amiko mba hahazoako miteny; fa rehefa tapitra ny teniko, dia afaka mananihany ianareo.

⁴Ny ataon’olombelona ve no itarainako? Tsia, koa nahoana aho no hahalefitra?

⁵Mitodiha aty amiko, fa ho gaga ianareo ary hitampim-bava tsy hahaloa-peo.

⁶Raha mieritreritra izany ny tenako, dia raiki-tahotra sady mari-koditra.

⁷Nahoana no mbola ahaveloman’ny olon-dratsy? Nahoana izy no tratra antitra sady be fahefana?

⁸Ny taranany koa mipetraka tsara eo aminy, ary ny zafikeliny mitombo eo imasony.

⁹Miadana ao an-tranony izy ka tsy matahotra ary ny fikapohan’Andriamanitra tsy mahavoa azy.

¹⁰Ny ombilahiny manaraka ka mahavanona; ary ny ombivaviny tsy mba mamotsotra.

¹¹Mampiriaria ny zanany toy ny zanak’ondry izy ary mampifalihavanja ireo zafikeliny.

¹²Mihira miaraka amin’ny amponga sy ny lokanga izy sady faly mandihy amin’ny feon-tsodina.

¹³Rehefa niaina tamim-pahasambarana izy, dia midina miadana any amin’ny fonenan’ny maty,

¹⁴Kanefa hoy ireo tamin’Andriamanitra: «Mialà aminay, fa tsy te hahalala akory izay lalanao any izahay.

¹⁵Zinona koa ilay Tsitoha no hotompoinay? Ary mitondra inona izay fivavahana aminy?»

¹⁶Marina fa tsy tompon’ny fahasambarany izy. Ho lavitra ahy anie ny fisainan’ny olon-dratsy.

¹⁷Matetika ve no maty tampoka ny jirom-piainan’ny olon-dratsy? Matetika ve izy no iharan-doza, na ianjadian’ny fahatezeran’Andriamanitra mba ho anjara sahaza azy?

¹⁸Sa ho toy ny mololo entin-drivotra sy akofa indaosin-tadio araka ny fiteny?

¹⁹Fa hoy ianareo hoe: «Andriamanitra noho ny helo-dray, dia mbola hanasazy ny zanany.» Tsia! Fa aoka ilay meloka ihany no hosazin’Andriamanitra mba hahatonga saina azy.

²⁰Aoka ny olon-dratsy hahita maso ny fahoriany ka higoka ny fahatezeran’ilay Tsitoha.

²¹Ahoan’ny meloka inona moa izay hanjo ny taranany, rehefa tapitra hatreo ny androm-piainany?

²²Andriamanitra va no hampianarina izany, nefa na ny anjely aza eo ambany fifehezany?

²³Ny olona sasany dia tomady tsara sady miadana no tsy manana ahiahy, mandra-piavin’ny fahafatesany;

²⁴mavesatry ny tavy ny kibony, ary vonton-tsoka ny taolany.

²⁵Fa ny olona sasany kosa maty ao anatin’ny ngidim-piainana, ka tsy mba nanandram-pahasambarana.

²⁶Samy mandry eo amin’ny vovoka ny tenan’izy roa tonta ireo, ka samy rakotry ny olitra.

²⁷Tandremo fa fantatro ny hevitrareo sy izay eritreretinareo ny amiko,

²⁸fony ianareo miteniteny hoe: «Aiza izao ny tranon’ny mpampahory, aiza ny lay fonenan’ny olon-dratsy?»

²⁹Mba anontanio kosa ange ny mpitety tany, ary mahaiza mamantatra ny zavatra ambarany hoe:

³⁰Raha avy ny loza, afaka ihany ny olon-dratsy, raha tonga ny fahatezerana, dia voaaro izy.

³¹Zovy no mba sahy hitsikera ny toetrany na hampanonitra azy ny ratsy nataony?

³²Rehefa maty izy, dia entina halevina, ary mbola ambenina aza ny fasany.

³³Ho maivana aminy ny tany izay manototra azy ao an-dohasaha, fa vahoaka maro no nitanjozotra taoriany ary olona tsy hita isa no nisesy teo anoloany.

³⁴Koa tsy misy antony amiko izay fampiononanareo, fa lainga avokoa no raketin’ny valinteninareo.