Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jôba 22 Bible Online

Jôba 22 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jôba 22

¹Dia niteny i Elifaza avy any Temàna ka nanao tamin’i Jôba hoe:

²Mba mahasoa an’Andriamanitra ve ny olona? Tsia, fa mahasoa ny tenany izy raha hendry.

³Mampaninona an’ilay Tsitoha moa ny fahamarinanao? Inona no soa azony na dia mahatoky aza ianao[43]?

⁴Ny fanajànao Azy ve no hiarovany anao sy hiandaniany aminao amin’ny fitsarana?

⁵Tsia, satria be loatra ny faharatsianao ary tsy hita fetra ny helokao.

⁶Fa naka antoka tsy an-drariny tamin’ny rahalahinao ianao ka nanendaka ny hany fitafiana teny an-kodiny[44].

⁷Tsy nanome rano ho an’ny mangetaheta ianao ary tsy nahafoy mofo kely ho an’ny noana.

⁸Fa ny be sandry no navelanao hahazo ny tany ary ny mpiandranandrana no nekenao hitoetra eo.

⁹Noroahinao hitondra tanam-polo ny mpitondratena ary norobainao ny teo an-tanan’ny kamboty.

¹⁰Izany no mahatonga anao ho voahodidim-pandrika sy ho voafahiranon-korohoro tampoka.

¹¹Na hoe rakotry ny haizina ianao ka tsy mahita na inona na inona intsony; fa rendrika ao anaty onjan-drano.

¹²Tsy any an-danitra avo any ve Andriamanitra? Igagana ny halaviran’ny kintana ambony indrindra.

¹³Ka hoy ianao hoe: «Inona no fantatr’Andriamanitra? Afa-maninteraka ny raho-mainty ve Izy mba hitsara antsika?

¹⁴Takon’ny raho-matevina Izy ka tsy mahita, rehefa mandehandeha mitety ny lanitra.»

¹⁵Tianao hizorana ve ny lalam-pahagola izay falehan’ireo olon-dratsy,

¹⁶dia ireo voailika alohan’ny fotoana ka lasan’ny riaka hatramin’ny fanorenany?

¹⁷Eny, ireo olon-dratsy ireo indrindra no nanao tamin’Andriamanitra hoe: «Mialà aminay! Fa afaka ny hanao inona aminay moa ilay Tsitoha?»

¹⁸Kanefa Izy no nampanankarena ny ankohonany. Ho lavitra ahy anie ny fisainan’ny olon-dratsy[45].

¹⁹Ny marina mahita ny fahavoazany ka faly ary ny tsy manan-tsiny mba maneso azy hoe:

²⁰«Indreo fa ringana ny fahavalontsika! Efa kilan’ny afo avokoa ny fananany.»

²¹Ifankazaro sy ihavano re Andriamanitra dia hiverina aminao ny fahasambarana.

²²Mbola raiso ny fampianarana omeny anao ary alatsaho ao am-ponao ny teniny.

²³Miverena am-panetren-tena amin’ilay Tsitoha, ampanalaviro ny lainao ny tsy fahamarinana.

²⁴Ario amin’ny tany ny vongam-bolamenanao na avelao eny amin’ny vaton-driaka;

²⁵fa ilay Tsitoha no ho volamenanao sy ho volafotsy miavosa ho anao.

²⁶Koa dia hifaly amin’ilay Tsitoha ianao ary hanandra-tava mitoky amin’Andriamanitra.

²⁷Raha mivavaka aminy ianao, dia hohenoiny; ary hefainao aminy ny voadinao.

²⁸Fa ho tanteraka aminao izay kasainao hatao; ary ny mazava hamiratra eo amin’ny lalanao.

²⁹Fa Andriamanitra manetry ny miavonavom-pisainana, nefa kosa mamonjy ny manetry tena.

³⁰Satria manafaka na dia ny olo-meloka aza Izy; eny, ny fahadiovan’ny tananao no hanafaka azy.