Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jôba 9 Bible Online

Jôba 9 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jôba 9

¹Dia namaly i Jôba ka nanao hoe:

²Fantatro tokoa fa izany no izy: aiza no hahamarina ny olona eo anatrehan’Andriamanitra[20]?

³Raha olona no te hiady hevitra aminy, dia tsy hahavaly na dia fanontaniana iray amin’ny arivo aza[21].

⁴Lalim-pahendrena Izy sady mahery tsy hay tohaina, koa iza no hanohitra Azy ka ho afa-maina?

⁵Andriamanitra no mamindra ny tendrombohitra, nefa tsy ampoizin’ireo akory Ilay manova toerana azy amim-pahatezerana.

⁶Mampihorohoro ny tany Izy ka mihozongozona ny andriny.

⁷Mandidy ny masoandro tsy hiposaka Izy ary manidy ny kintana amin’ny fitombo-kase.

⁸Mamelatra ny lanitra samirery Andriamanitra ary mandeha eny amin’ny onjan-dranomasina.

⁹Izy no nanao ny vondron-kintana isan-karazany: dia ny Orsa sy Telonohorefy ary Ikotokelimiadilaona mbamin’ny andian-kintana any atsimo[22].

¹⁰Tsy takatry ny saina ireo zava-dehibe ataony ary tsy hita isa ny zava-mahagaga vitany[23].

¹¹Mandalo ahy Andriamanitra nefa tsy hitako, ary mihelina indray saingy tsy fantatro.

¹²Raha misy zavatra voatazony, zovy no hampamotsotra azy an’izany? Zovy no hiteny aminy hoe: «Inona ity ataonao?»

¹³Tsy voatana Andriamanitra rehefa tezitra. Milefitra eo anatrehany i Rahaba sy ny tariny[24].

¹⁴Mainka fa Izaho indray ve no hamaly Azy ka hahafantina izay teny hatao aminy?

¹⁵Fa na marina aza ny ahy, dia tsy hamaly akory aho fa hitalaho kosa ny famindrampon’ny mpitsara ahy.

¹⁶Raha niantso ihany aho, ka namaly ahy aza izy, dia tsy ho nino aho fa nekeny ny fitalahoako.

¹⁷Mamely ahy amin’ny tafiotra Izy[25] ka mampitombo ny feriko tsy amin’antony.

¹⁸Tsy avelany mba haka aina akory aho fa vokisany fahoriana mangidy kosa.

¹⁹Raha hery no hampiasaina, mahery rahateo Izy; raha fitsarana indray, dia hoy Izy hoe: «Zovy no sahy hitory Ahy[26]?»

²⁰Na marina aza ny ahy, dia hodisoin’ny vavako ihany; ary na tsy manan-tsiny aza aho, dia holazainy meloka ihany.

²¹Eny, tsy manan-tsiny aho, nefa tsy mampaninona ahy izay fiainana, mankaloiloy ahy ny fisiako.

²²Iray ihany izany, ka hoy aho hoe: na ny tsy manan-tsiny na ny meloka dia samy aringan’Andriamanitra.

²³Raha tonga tampoka ny loza ka mahafaty ny tsy manan-tsiny, dia ihomehezan’Andriamanitra fotsiny ny fahoriana manjo azy ireo.

²⁴Raha mby eo an-tanan’ny olon-dratsy ny tany iray, dia tapenan’Andriamanitra ny mason’ny mpitsara. Fa raha tsy Izy no manao izany, dia mba ho iza kosa àry?

²⁵Nandeha faingana noho ny mpihazakazaka ny androko, ka nandositra tsy nahita hasambarana akory,

²⁶nisosa malaky toy ny lakan-jozoro, tahaka ny voromahery miantoraka amin’ny hazany.

²⁷Hoy aho anakampo hoe: aoka hohadinoiko ny fahoriako, hatsahatro ny alaheloko ka ho miramirana aho.

²⁸Kanefa mbola mangovitra ihany aho noho ny fijaliana rehetra hanjo ahy, ary fantatro fa Andriamanitra dia tsy hanala tsiny ahy velively.

²⁹Satria aminy dia meloka hatrany aho, koa inona no hisahiranako hanamarin-tena?

³⁰Na dia handro amin’ny savony[27] aza aho ka hanasa ny tanako amin’ny ranon-davenona,

³¹tonga dia harobokao indray ao anaty fotaka[28], ka haloan’ny fitafiako toa zava-maharikoriko.

³²Fa tsy olombelona tahaka ahy Andriamanitra ka ho azoko valiana sy iarahana miseho amin’ny fitsarana.

³³Raha mba nisy ahay mpanelanelana izay nametra-tanana taminay roa tonta[29],

³⁴dia ho nesoriny tamiko ny karavasin’Andriamanitra ka ho nitsahatra ny fampihorohoroany ahy;

³⁵ho niteny aminy tsy amin-tahotra aho. Noho ny toe-javatra tsy toy izany, dia honjohonjoko izaho irery.