Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Salamo 104 Bible Online

Salamo 104 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Salamo 104

¹Nataon’i Davida. Aoka hisaotra ny TOMPO aho! TOMPO Andriamanitro ô, lehibe indrindra Ianao; fiandrianana sy famirapiratana no itafianao,

²fahazavana no lamba ifonosanao. Mamelatra ny lanitra ho toa tranolay Ianao

³ary nametraka rihana hataonao fonenana any ankoatran’ny rano ambony any. Nataonao kalesy ny rahona hisosanao amin’ny elatry ny rivotra;

⁴nataonao haingam-pandeha toy ny rivotra ny anjelinao, nataonao mirehidrehitra toy ny tselatra ny mpanomponao[242].

⁵Nanorina ny tany teo ambony fanorenany Ianao mba tsy hihetsehany mandrakizay mandrakizay.

⁶Ny ranobe tamin’izay no toa lamba narakotrao azy ka nandifotra ny tampon-tendrombohitra aza.

⁷Kanefa, noho ny fandrahonanao, dia nandositra ny rano; noho ny feon’ny kotrokoranao, dia nirifatra ireny

⁸ka nihoarany ny tendrombohitra ary nidinany ny lohasaha mba hankanesany any amin’ny toerana izay efa naraikitrao ho azy.

⁹Nanisy faritra tsy azony hihoarana Ianao mba tsy hiverenany hanarona ny tany intsony.

¹⁰Nampiboika loharano eny an-dohasaha Ianao, ka nampikoriana azy anelanelan-tendrombohitra

¹¹mba hisotroan’ny bibidia rehetra sy hialan’ny borikidia hetaheta.

¹²Amin’ny hazo eny amoron-drano eny no manao akany ny voro-manidina izay mikarantsana anaty ravin-kazo.

¹³Avy any an-danitra fonenanao any no andefasanao orana amin’ny tendrombohitra; ka dia ny ranon’ny lanitrao no mampahavokatra ny tany.

¹⁴Mampaniry ny ahitra ho an’ny biby fiompy Ianao sy mampaniry ny zavatra volen’ny olona, ary mampamokatra hanina ny tany:

¹⁵dia divay hampifaly ny fon’ny olona, sy menaka hahamiramirana ny endriny ary mofo hanome tohan’aina azy.

¹⁶Voky rano koa ireo hazo vaventy, dia ny sedera voavoly any Libano.

¹⁷Eny no manao akany ny voronkely; eny ambony kipresy no manao trano ny vano.

¹⁸Ny tendrombohitra avo dia ho an’ny osidia; ny harambato kosa fierena ho an’ny sokina.

¹⁹Nataonao hamantaram-potoana ny volana sy ny masoandro izay mahalala ny hilentehany.

²⁰Arosonao ny haizina, dia tonga ny alina izay hihetsiketsehan’ny biby rehetra ao an’ala.

²¹Manerona ny liona tanora manenjika ny hazany: mitaky sakafo aminao Andriamanitra izy.

²²Nony miposaka ny masoandro, dia midify ireny ka lasa misitrika any an-davany any.

²³Ny olona kosa mivoaka hanao ny raharahany sy hiasa mandra-paharivan’ny andro.

²⁴Endrey ity hamaroan’ny asanao, TOMPO ô! Tamim-pahendrena no nanaovanao azy rehetra: henika ny zava-boaarinao ny tany!

²⁵Ny ranomasina, indro lehibe sy midadasika; ao no miriaria tsy tambo isaina na ny biby madinika na ny vaventy;

²⁶ao no mivezivezy ny sambo; ao koa i Leviatàna, ilay trozona namboarinao ho tsilalaonao.

²⁷Izy rehetra ireny dia miankina aminao, mba hanome hanina azy ara-potoana.

²⁸Raha manome Ianao, dia mandray izy; raha sokafanao ny tananao, dia voky zava-tsoa izy.

²⁹Raha lavinao ny hijery azy, dia mitebiteby izy; raha alainao ny ainy, dia maty izy ka miverina ho vovoka indray.

³⁰Alefanao ny Fanahinao, dia ary indray ireo ka mihavao ny zavatra rehetra eto ambonin’ny tany.

³¹TOMPO ô, ho mandrakizay anie ny voninahitrao ary aoka Ianao hifaly amin’ny asa vitanao!

³²Fa jerenao ny tany, dia mihorohoro; tendrenao ny tendrombohitra, dia midona-tsetroka.

³³TOMPO Andriamanitro ô, hohiraiko Ianao mandritra ny fiainako manontolo ary hankalazaiko amin-tsalamo raha mbola velona aina koa aho.

³⁴TOMPO ô, ho sitrakao anie ny tononkaloko fa noho ny aminao no ifaliako!

³⁵Ho fongotra amin’ny tany kosa anie ny mpanota, ary tsy hisy intsony ny olon-dratsy! Eny, aoka hisaotra ny TOMPO aho! Haleloià.