Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Salamo 22 Bible Online

Salamo 22 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Salamo 22

¹Tao amin’ny tahirin-kiran’ny filohan’antoko-mpihira. Hohiraina araka ny feon’ny hoe «Ny dieravavy, fony mazavatsinanana». Salamo nataon’i Davida.

²Andriamanitro ô, Andriamanitro ô nahoana no dia nilaozanao aho[42]? Nahoana no mijanona eny lavitra eny Ianao ka tsy mamonjy ahy na mihaino ny tarainako?

³Mandritra ny andro aho miantso Anao saingy tsy valianao, Andriamanitro ô; ary miantso koa aho amin’ny alina, saingy tsy mahazo fiononana.

⁴Kanefa mipetraka an-tsezafiandrianana Ianao, ry ilay Andriamanitra masina Izay fidèran’i Israely vahoakanao.

⁵Nitoky taminao ireo razanay; natoky Anao izy ka tsy diso fanantenana,

⁶niantso vonjy taminao ka nafahanao, natoky Anao ka tsy diso fanantenana.

⁷Efa toy ny kankana aho fa tsy olona intsony, ka sady voaompa no lavin’ny vahoaka;

⁸izay mahita ahy dia maneso avokoa, manondro molotra, mihifikifi-doha[43].

⁹Ka hoy izy ireo ny amiko hoe: «Ny TOMPO no itokiany ka aoka hanavotra; eny tia azy Izy, ka aoka hanafaka[44]!»

¹⁰Ianao, Tompo ô, no namoaka ahy mba hiala avy tao an-kibon-dreniko ka nampandry ahy teo an-trotroany.

¹¹Vao teraka aho, dia nankinina taminao; mbola tany am-bohoka aho, efa Andriamanitro Ianao.

¹²Koa aza manalavitra ahy fa akaiky izao ny loza; ary izay hamonjy ahy dia tsy misy mihitsy.

¹³Ireo fahavaloko no mitangorona amiko toa ombilahy maro manemitra ahy, toa ombilahy masiaka avy any Basàna.

¹⁴Misanasana vava hamely ahy ireny, mova tsy liona mandrotika sy mierona.

¹⁵Very hery toy ny rano mihanaka aho, ary mivahavaha ny taolako rehetra; toa savoka ny foko ka miempo ato anatiko.

¹⁶Maina toy ny tavim-bilany ny tendako; miraikitra amin’ny lanilaniko ny lelako. Toa ao amin’ny vovoky ny fahafatesana no efa ametrahan’ny fahavaloko ahy.

¹⁷Andian’olon-dratsy no mitangorona amiko toa alika maromaro manodidina ahy; nafatotr’ireo ny tongotra aman-tanako.

¹⁸Ny taolako rehetra no sisa hita, satria mahia aho ka jeren’ireo fotsiny sady angarihany;

¹⁹ifampizaràny ny fitafiako ary ataony antsapaka ny akanjoko[45].

²⁰Ianao kosa, TOMPO ô, aza manalavitra ahy; Ianao, ry heriko, faingàna re hamonjy.

²¹Afaho tsy ho ritra tankina ny aiko, arovy aho tsy ho rembin’ireo alika,

²²vonjeo tsy ho rotidrotiky ny liona, ary tsy ho voan’ireo tandrok’ombimanga. Dia namaly ny vavaka nataoko Ianao!

²³Koa hanambara ny lazanao amin’ireo namako aho ary hidera Anao, rehefa miangona izahay[46]:

²⁴«Miderà ny TOMPO, ianareo mpanaja Azy. Aoka hanome voninahitra Azy ianareo rehetra taranak’i Jakôba; aoka hangovitra eo anatrehany ianareo rehetra taranak’i Israely!

²⁵Fa tsy nohamavoiny na notebahiny ity mahantra izay vesaram-pahoriana; tsy nandà ny hifanatri-tava aminy Izy, fa nihaino tokoa ny tarainany.»

²⁶Tompo ô, Ianao no ahazoako midera Anao rehefa tafangona maro ny vahoakanao; eo anatrehan’ireo mpanaja Anao no hanefako ny voadiko taminao.

²⁷Hasaiko amin’ny sakafon-tsorona ny ory: hihinana anie izy ka ho voky! Hidera ny TOMPO anie ireo mitady Azy ka ho finaritra ho ela velona!

²⁸Aoka ny vahoaka hatrany am-paran’ny tany hahatsiaro ny TOMPO ka hiverina aminy; aoka ny fianakaviamben’ny firenen-drehetra samy ho tonga hiankohoka eo anatrehany!

²⁹Fa ny TOMPO no mpanjaka, Izy no manapaka amin’ireo firenena.

³⁰Eny, hiankohoka eo anoloany aza ireo rehetra matory ao ambanin’ny tany[47]: handohalika avokoa eo anatrehany izay rehetra miverina ho vovoka satria efa tsy nisy aina intsony.

³¹Hanompo Azy ny taranak’ireny; ny taranaka manaraka hilazana ny Tompo.

³²Ireo olona vao ho teraka hitantarana izay nataony hanafahana ny vahoakany.