Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Salamo 37 Bible Online

Salamo 37 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Salamo 37

¹Nataon’i Davida. Aza tezitra amin’ny mpanao ratsy ary aza mialona ireo mpanao heloka;

²fa toy ny ahitra ireny ka malaky malazo, toy ny vilo-maitso ka mbola hihamaina.

³Matokia ny TOMPO, manaova ny tsara, dia honina amin’ny tany nomeny ianao ka hiaina amim-pilaminana azo antoka.

⁴Aoka ny TOMPO no hiravoanao, dia homeny anao izay irîn’ny fonao!

⁵Ankino amin’ny TOMPO ny fiainanao, ka itokio Izy fa hanao izay mahasoa.

⁶Ny rariny anananao hasehony ho toy ny mazavatsinanana; ny zo tandrify anao haharihariny ho tahaka ny mitataovovonana.

⁷Aoka hitombina tsara eo anatrehan’ny TOMPO ka hiandry Azy amim-paharetana ianao! Aza tezitra amin’izay mahomby, dia amin’ny olona manao fetsifetsy.

⁸Ialao ny hatezerana, avelao ny havinirana; aza misafoaka fa loza no hiafaran’izany.

⁹Satria hofongorana ireo mpanao ratsy, fa izay matoky ny TOMPO no handova ny tany.

¹⁰Tsy ho ela dia hanjavona ny olon-dratsy; handinika izay nisy azy ianao, fa tsy hahita na inona na inona.

¹¹Ny malemy fanahy no handova ny tany ka ho finaritra hombam-piadanam-be.

¹²Ny olon-dratsy manao hafetsena hamely ny marina sy mihidy vazana ho fankahalana azy,

¹³kanjo izy ihomehezan’ny Tompo Izay mahita fa antomotra ny andro famaliana.

¹⁴Manatsoaka sabatra ireo olon-dratsy ary koa manenjana tsipîka mba handavoana ny ory sy ny mahantra ary hamonoana ny mahitsy fomba fiaina.

¹⁵Fa hifotitra ny sabatra eny an-tanany ka hitsatoka amin’ny fony ihany; ary ny tsipîkany ho tapatapaka.

¹⁶Aleo ny kely ananan’ny olo-marina toy izay ny harem-ben’ny olon-dratsy,

¹⁷satria ho potika ny fahefàn’ny olon-dratsy fa ny olo-marina kosa hotohanan’ny TOMPO.

¹⁸Ny TOMPO mitsimbina ny fiainan’ny manan-tsiny, ka ny tany zara lovany dia ho azy mandrakizay.

¹⁹Amin’ny fotoana mahory dia tsy hiraika izy, ary amin’ny andro mosarena dia hanana izay ilainy.

²⁰Eny, ho ringana ny ratsy fanahy dia ireo fahavalon’ny TOMPO; ho tahaka ny voninkazo eny an-tsaha izy ka ho levona, eny, ho levona toy ny setroka.

²¹Ny ratsy fanahy misambotra tsy mamerina, fa ny olo-marina kosa miantra ka manome.

²²Izay tahîn’ny Tompo no handova ny tany, fa izay ozoniny kosa dia ho fongotra.

²³Rehefa mahafaly ny TOMPO ny fitondrantenan’olona iray, dia Izy no hampahery azy eo amin’ny lalan-kalehany;

²⁴raha solafaka ilay olona, dia tsy mba hidaraboka satria tantanan’ny TOMPO.

²⁵Tanora aho fahiny, fa antitra izao; kanefa na oviana na oviana aho tsy nahita olo-marina nilaozan’ny Tompo na ny zanany lasa mpangataka.

²⁶Miantra isan’andro izy ka mampisambotra, ary andraisan’ny zanany fitahiana izany.

²⁷Raha manalavitra ny ratsy ka manao ny tsara ianao, dia honina maharitra eo amin’ny tany lovanao.

²⁸Satria ny TOMPO mitandro ny rariny ka tsy mba mandao ny mpivavaka aminy; hofoanana mandrakizay kosa ny olo-meloka ary hofongorana ny taranaky ny olon-dratsy.

²⁹Ny olo-marina no handova ny tany, ka honina mandrakizay ao aminy.

³⁰Fahendrena no lazain’ny olo-marina; ara-drariny ny zavatra ambarany.

³¹Ny lalànan’ny Andriamaniny no ao am-pony, ka tsy mba solafa-mamindra izy.

³²Tsikilovin’ny olon-dratsy ny olo-marina ary tadiaviny izay hahafaty azy, fa tsy avelan’ny Tompo ho azony na ho voaheloka any am-pitsarana.

³³Miankîna am-paharetana amin’ny TOMPO ka ny lalana soritany no araho;

³⁴dia hasandrany ho mpandova ny tany ianao sady hahita ny olon-dratsy ho fongotra.

³⁵Izaho nahita olon-dratsy nanjakazaka ary nisandrahaka toa sederan’i Libano.

³⁶Nandalo indray aho, dia tsy teo intsony izy, ary nokarohiko fa tsy nety hita.

³⁷Diniho ny olom-banona, jereo ny olo-mahitsy, dia ho tsapanao tokoa fa ny hasambarana no valiny omena ny olona toy izany.

³⁸Ny olo-meloka kosa dia haringana avokoa: ny famongorana no valiny omena ny olon-dratsy.

³⁹Mamonjy ny olo-marina ny TOMPO sy miaro mafy azy amin’ny andro mahory.

⁴⁰Manampy sy manafaka azy ny TOMPO, manafaka azy amin’ny olon-dratsy ka mamonjy azy noho ireo mialoka aminy.