Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Salamo 78 Bible Online

Salamo 78 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Salamo 78

¹Tononkalo fananarana nataon’i Asafa. Henoy tsara ny fampianarako, ry mpiray firenena amiko; atongilano ny sofinareo amin’izay teny lazaiko.

²Hisoka-bava hanao fanoharana aho ka hanatsoaka lesona avy amin’ny fahiny[160].

³Izay efa renay sy fantatray satria notantarain’ireo razantsika taminay,

⁴dia tsy hafeninay amin’ny zanakay koa; eny, hampitainay amin’ny taranaka ho avy ny zavatra tokony hiderana ny TOMPO ary koa ny asa mahery sy mahagaga nataony.

⁵Nampijoro fitsipika ho an’ny vahoakany Izy ary nametraka lalàna teo amin’i Israely, ka nandidy ny razantsika mba hampianatra izany tantara izany amin’ireo zanany.

⁶Amin’izay ny taranaka ho avy, izany hoe ireo zaza mbola hateraka, dia hahafantatra ihany koa ka hijoro hampita amin-janany,

⁷mba hahatonga azy hatoky an’Andriamanitra ka tsy hanadino ny asa mahery nataony fa hitandrina kosa ny didiny.

⁸Amin’izay ireto tsy hanahaka ireo razany izay taranaka naditra sy nikomy, taranaka nanana fo niovaova sy fanahy tsy natoky an’Andriamanitra.

⁹Ny olona tao amin’ny fokon’i Efraîma, izay nirongo tsipîka sy zana-tsipîka, dia nandositra tamin’ny andro fiadiana:

¹⁰Tsy nitandro ny fanekempihavanana nifanaovany tamin’Andriamanitra izy, fa tsy nety hanaraka ny lalànany;

¹¹hadinon’ireo ny asa mahery nataony sy ny zava-mahagaga efa nasehony taminy.

¹²Tany Ejipta, tao amin’ny faritr’i Tsôhàna[161], teo anatrehan’ireo razany mihitsy no nanaovan’Andriamanitra zava-mahagaga[162]:

¹³nosarahiny ny ranomasina mba hampitany azy ireo, nasainy nivangongo ny rano ho tahaka ny fefiloha[163];

¹⁴Andry rahona no nitarihany azy tamin’ny antoandro ary ny hazavan’ny afo nandritra ny alina[164].

¹⁵Namaky vatolampy tany an-taniefitra Izy, ka nampisotro azy tamin’ny loharano nitosaka avy any amin’ny fanambanin’ny tany;

¹⁶rano mandriaka no navoakany avy amin’ny harambato ka nataony nikoriana tahaka ny renirano[165].

¹⁷Kanjo nanohy ny fahotany ihany ireo ka nikomy tamin’ilay Avo Indrindra, tao amin’izany tany karankaina izany.

¹⁸Sahy nihantsy an’Andriamanitra aza izy, ka nangataka izay hanina nahaliana azy;

¹⁹niteny ratsy an’Andriamanitra ireo, raha nanao fanontaniana hoe: «Andriamanitra ve afaka hanome sakafo hohanintsika atỳ an-taniefitra atỳ?

²⁰Marina fa nikapoka vatolampy Izy ka nampigororoana rano avy ao hanjary riaka mibosasaka. Saingy ho hainy ve ny hanome mofo na hamatsy hena ny vahoakany?»

²¹Nandre izany ny TOMPO ka nisafoaka tamin’ireo taranak’i Jakôba; nirehitra toy ny afo ny hatezerany ka namely ny Israelita,

²²satria tsy nino Azy akory ireo sady tsy natoky ny famonjeny.

²³Nefa nandidy ny rahona avy any ambony Izy, ka nanokatra ny varavaran’ny lanitra;

²⁴dia nandrotsahany ny mana ireo ho sakafony, vary avy any an-danitra no nomeny azy[166].

²⁵Mofon’ny mahery no nohanin’ny olona efa osa, fa nandefasany vatsy mahavoky izy.

²⁶Nataon’Andriamanitra nifofofofo teny an-danitra ny rivotra avy any atsinanana; ary ny heriny no nitondrany ny rivotra avy any atsimo.

²⁷Dia nandatsahany hena betsaka hoatra ny vovoka ireo ary voro-manidina marobe toy ny fasi-dranomasina;

²⁸teo anivon’ny tobiny no nandatsahany azy, teny manodidina ny tranolainy teny.

²⁹Dia nihinana izy rehetra ka voky tokoa, satria izay nirîny dia nomen’ny Tompo azy;

³⁰kanefa mbola tsy afa-po ihany ireo, na dia mbola feno aza ny vavany.

³¹Koa nirehetan’ny fahatezeran’Andriamanitra izy: dia nahafatesany tamin’ireo matanjaka, nataony ripaka ny zatovo israelita[167].

³²Na teo aza izany rehetra izany, dia mbola nanota ihany ireo; ary na teo aza ny zava-mahagaga nataony, dia tsy natoky an’Andriamanitra izy.

³³Koa indray mitsoka monja no nandevonany ny fisiany; ary tamin’ny loza tampoka no nanaperany ny taonany.

³⁴Fa raha naringana izy, dia nitady an’Andriamanitra, ary mba niverina nikatsaka Azy ihany;

³⁵tsaroany fa Andriamanitra no vatolampiny, Andriamanitra Avo Indrindra no mpanavotra azy.

³⁶Saingy nanao teny fitaka hilaza lainga tamin’ny Tompo ireo;

³⁷tsy niraiki-po taminy izy ary tsy natoky ny fanekempihavanana izay nifanaovany taminy.

³⁸Be indrafo anefa Andriamanitra ka namela ny hadisoany ary tsy nandringana azy; nahatsindry hatezerana Izy ary nampitony fahavinirana.

³⁹Tsaroany fa osa sy malemy ireo tsio-drivotra mandalo ka tsy hiverina intsony.

⁴⁰Impiry impiry akory moa ireo no efa nikomy taminy tany an-taniefitra ka nampahatezitra Azy tany an-tany foana!

⁴¹Fa nikiry nihantsy an’Andriamanitra izy ka nampalahelo an’ilay Masin’i Israely.

⁴²Nohadinoiny ny hery nasehony fony Izy nanafaka azy tamin’ny mpampahory,

⁴³ka nanao famantarana tany Ejipta sy zava-mahagaga teo amin’ny faritr’i Tsôhàna:

⁴⁴novany ho ra ny rano teny an-dakandrano ka tsy azon’ny Ejiptianina nosotroina intsony[168];

⁴⁵nalefany hitsentsitra azy ireo ny fihitra[169] ary hanimba zavatra ny sahona[170];

⁴⁶nomeny hohanin’ny sompanga ireo vokatry ny taniny ary hohanin’ny valala ny valin-kasasarany[171];

⁴⁷naripany tamin’ny havandra ny voalobony sy tamin’ny fanala ny aviaviny;

⁴⁸natolony hasian’ny havandra ny biby fiompiny[172] sy hasian’ny varatra ny omby aman’ondriny[173].

⁴⁹Nozeràny fahatezerana mirehitra ny Ejiptianina, dia fahavinirana sy fisafoahana ary fampahoriana izay toy ny andian’iraka tonga hitondra loza.

⁵⁰Namparin’Andriamanitra ny fahatezerany, ka tsy narovany tamin’ny fahafatesana ireo fa natolony velona ho azon’ny areti-mandringana;

⁵¹novonoiny ho faty avokoa ny lahimatoa rehetra tany Ejipta[174], dia ireo santatry ny hery tamin’ny ankohonan’ny terak’i Hama[175].

⁵²Ny vahoakany kosa nafindrany toy ny ondry ary notarihiny toy ny andiany tany an-taniefitra[176];

⁵³nentiny tamim-pilaminana ireo ka tsy natahotra, fa ny fahavalony no voasaron-dranomasina[177].

⁵⁴Nentiny ho any amin’ny tany masina ny vahoakany[178], teo amin’ilay tendrombohitra izay azony tamin-kery[179];

⁵⁵noroahiny ny firenen-kafa teo anoloany, nozarainy antsapaka ho azy ny taniny; ka ny tranon’ireo firenen-kafa ireo ihany no nampitoerany ny fokon’i Israely[180].

⁵⁶Nefa nihantsy an’Andriamanitra Avo Indrindra izy ka nikomy taminy sy nandika ny didiny[181];

⁵⁷nihemotra sy nivadika toy ireo razany izy, eny, nisampotina toy ny tsipîka manody.

⁵⁸Nampahatezitra ny Tompo izy tamin’ireo toeram-panasinany sady nankasiaka mafy Azy tamin’ny sarivongan’andriamani-tsiizy.

⁵⁹Nahatsapa izany Andriamanitra, dia nisafoaka; ka nariany tanteraka ny Israelita,

⁶⁰nilaozany ny fonenany tao Silao, dia ny tranolay nitoerany teo amin’ny olona[182].

⁶¹Ary ny Vatamasina maneho ny heriny sy voninahiny dia nafoiny ho voababon’ny fahavalo[183].

⁶²Natolony ho fatin-tsabatra ny vahoakany, fa nahatezitra Azy tokoa ireo voatokana ho fananany.

⁶³Kilan’ny afo ireo zatovolahiny; noho izany ireo zatovovaviny dia tsy nanaovana hiram-pampakarana;

⁶⁴matin-tsabatra ireo mpisorony, ary tsy afaka nisaona azy akory ireo vehivavy mpitondratenany.

⁶⁵Dia nifoha ny Tompo toy ny avy natory, tahaka ny mpiady maherifo notairin’ny divay.

⁶⁶Nasiany teo ivoho ireo fahavalony ka nataony afa-baràka mandrakizay.

⁶⁷Nariany ny taranak’i Jôsefa: tsy nofidiny ny fokon’i Efraîma[184],

⁶⁸fa ny fokon’i Joda no voafidiny ary ny tendrombohitra Tsiôna no maminy;

⁶⁹teo no nanorenany ny tempoliny ho avo toy ny lanitra ambony ary ho mafy tahaka ny tany izay najorony ho mandrakizay.

⁷⁰Dia nofidiny i Davida mpanompony ka nalainy avy tany an-kijàna;

⁷¹teo am-piandrasana reniondry mampinono izy no nampanalainy mba hiandry ny olony, dia ireo taranak’i Jakôba na ny vahoaka Israely izay efa voatokana ho fananany[185].

⁷²Tamin’ny fo mahitsy no nikarakaran’i Davida azy ary tamim-pahakingana no nitarihany azy.