Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Ohabolana 1 Bible Online

Ohabolana 1 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Ohabolana 1

¹Ohabolan’i Salômôna zanakalahin’i Davida sady mpanjakan’i Israely[1].

²Ireo ohabolana ireo dia hahalalan’ny olona ny fahendrena amam-panabeazana, sy hahatakarany teny hahaiza-manavaka,

³ary hahazoany fanabeazana mahiratra momba ny fahamarinana sy rariny ary fahitsiana.

⁴Anomezam-pahamalinana ho an’ny olon-tsotra ireny ary fahalalana sy fahaiza-mandinika ho an’ny tanora.

⁵Na dia ny hendry aza no mihaino ireny, dia hitombo traikefa izy, ary ny lalin-tsaina hahita torolalana

⁶hahatakarana ohabolana sy fanoharana ary ny tenin’olon-kendry sy ny ankamantany.

⁷Ny fanajana ny TOMPO no loharanom-pahalalana[2]. Fa ny adala kosa manamavo fahendrena amam-panabeazana.

⁸Henoy, anaka, ny fananaran-drainao ary aza lavina ny fampianaran-dreninao;

⁹handravaka ny fiainanao izany ka toy ny fehiloha kanto eo an-dohanao ary koa toy ny rado eo am-bozonao.

¹⁰Anaka, aza manaiky ianao, raha taomin’ny naman-dratsy

¹¹ka ilazany hoe: «Andao hiaraka aminay; aoka isika hanotrika handatsa-dra, ka hotampohintsika tsy ahoan-tsy ahoana hatramin’ny olon-tsy manan-tsiny aza.

¹²Tahaka ny fitelin’ny toeran’ny maty no hitelemantsika azy mbola velona ka hanaovantsika azy telimoka ho toy ny olona midina any am-pasana.

¹³Halaintsika avokoa ireo haren-tsarobidiny; ka hofenointsika babo ny tranontsika.

¹⁴Dia hiombona anjara aminay ianao fa hiraisantsika rehetra ny kitapom-bolantsika!»

¹⁵Anaka, aza mba miara-dalana amin’ny olona tahaka izany; halaviro ny lalan-kalehany.

¹⁶Fa mihazakazaka ho amin’ny ratsy izy sady dodona erỳ handatsa-dra.

¹⁷Tsy misy vokany ny famelaram-pandrika, raha toa ka hitan’ny voromanidina izany.

¹⁸Ireny olon-dratsy ireny kosa dia manotrika handatsaka ny ran’ny tenany ihany; ka mamela-pandrika hamelezan-tena.

¹⁹Toy izany no iafaran’izay rehetra fatra-pandroba, ka ipaohana ny ain’izay fatra-panao azy.

²⁰Miantso mafy eny ankalamanjana ny Fahendrena[3] ka manandra-peo eny an-kianja malalaka.

²¹Mitory eny amin’ny fihaonan-dalana be olona izy ka manambara eo am-bavahadin’ny tanàna[4] hoe:

²²«Ry kely saina, mandra-pahoviana no hitiavanareo hakelezan-tsaina? Ry mpaniratsira, mandra-pahoviana no handalanareo faniratsirana? Ry adala, mandra-pahoviana no hankahalanareo fahalalana?

²³Miverena hihaino ny fananarako ianareo fa indro haidiko aminareo ny fanahiko ary hampahafantariko anareo ny teniko.

²⁴Efa niantso aho fa nolavinareo, efa nanolo-tanana anareo fa tsy nahoanareo.

²⁵Nolavinareo ny torohevitro rehetra ary tsy noraharahainareo ny anatro.

²⁶Izaho kosa mba hihomehy ny faharavanareo ary handatsa rehefa ho tonga aminareo ny tahotra.

²⁷Eny, ho tonga aminareo toy ny tafiodrivotra ny tahotra hiantonta toy ny rivodoza ny faharavanareo, ho tonga aminareo ny zava-mampahory sy mampitebiteby;

²⁸amin’izay no hisy hiantso ahy fa tsy hovaliako ary koa hisy hitady ahy fa tsy hahita[5].

²⁹Hiharan’izany tokoa ianareo, satria nankahala ny fahalalana ary tsy nifidy hanaja ny TOMPO

³⁰sady tsy nanaiky ny torohevitro ary naniratsira ny anatro rehetra.

³¹Ny saim-pantatrareo sy ny vokatry ny fitondrantenanareo no hampizihi-kibo ka hankandoa anareo.

³²Fa ny di-doha no mahafaty ny kely saina ary ny fahatokian-tena no mahavery ny adala.

³³Izay mihaino Ahy kosa dia hitoetra amin-toky; eny, handry feizay izy ka tsy hanahy fahoriana.»